Symetria osiowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Obraz figury w symetrii osiowej względem prostej

Symetria osiowa, symetria względem osi, odbicie zwierciadlane[1]odwzorowanie geometryczne płaszczyzny lub przestrzeni, które dla ustalonej osi tj. prostej, każdemu punktowi swojej dziedziny przyporządkowuje taki punkt że punkty i

  • wyznaczają prostą przecinającą prostopadle
  • leżą w równej odległości od osi po jej przeciwnych stronach.

Symetrię względem osi oznacza się najczęściej jako

Z definicji bezpośrednio wynika, że punktami stałymi symetrii osiowej są wszystkie punkty prostej i tylko one. Dowolna symetria osiowa jest inwolucją, tzn. jest identyczna z odwzorowaniem do niej odwrotnym.

Fakt, że punkt jest obrazem punktu można też zapisać korzystając z pojęcia wektora: gdzie punkt R jest rzutem prostokątnym punktu na prostą

Figurę geometryczną która jest swoim obrazem w symetrii osiowej nazywa się figurą geometryczną osiowo symetryczną (lub mówi się, że figura ma oś symetrii). Prosta jest osią symetrii figury [2].

Symetria osiowa na płaszczyźnie[edytuj | edytuj kod]

Każda symetria osiowa na płaszczyźnie jest izometrią nieparzystą, ponieważ zmienia orientację płaszczyzny.
Symetria osiowa jest jedyną nietożsamościową izometrią płaszczyzny mającą dwa różne punkty stałe.
Dla dowolnej izometrii płaszczyzny istnieją jedna, dwie lub trzy symetrie osiowe, z których można złożyć tę izometrię.
W prostokątnym układzie współrzędnych symetrię osiową można opisać następującym wzorem analitycznym[3]:

Symetria osiowa w przestrzeni[edytuj | edytuj kod]

Symetria osiowa w przestrzeni jest złożeniem dwóch dowolnych symetrii płaszczyznowych i takich, że płaszczyzny i są prostopadłe i
Przestrzenna symetria osiowa jest związana z obrotem wokół tej osi[4].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. symetria osiowa, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2021-10-10].
  2. oś symetrii, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2022-03-12].
  3. P.S. Modienow, A.S. Parchomienko: Przekształcenia geometryczne. 1967, s. 50.
  4. oś symetrii (obrotu), [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2022-03-12].