Syndrom turbin wiatrowych
Syndrom turbin wiatrowych (ang. Wind Turbine Syndrome) – zespół dolegliwości, które mogą odczuwać osoby żyjące w pobliżu farm wiatrowych. Termin ten wprowadzony został przez dr Ninę Pierpont – amerykańską pediatrę[1], żonę aktywnego przeciwnika elektrowni wiatrowych, autorkę książki Syndrom Turbin Wiatrowych: Sprawozdanie w sprawie naturalnego eksperymentu[2]. Związek pomiędzy turbinami wiatrowymi a zdrowiem ludzkim sygnalizował już wcześniej Michael Nissenbaum[3][4]. Definicja oraz dowody na istnienie "syndromu turbin wiatrowych" noszą znamiona pseudonauki[5].
Badania Niny Pierpont[edytuj | edytuj kod]
Na podstawie badań prowadzonych od 2004 roku na grupie 38 osób (od niemowląt do osób w wieku 75 lat) Nina Pierpont uznała, że turbiny wiatrowe są przyczyną występowania zespołu objawów, na który składają się: zaburzenie i pogorszenie jakości snu, ból głowy, szum w uszach, ciśnienie w uchu, zawroty głowy, nudności, pogorszenie ostrości widzenia, tachykardia, drażliwość, problemy z koncentracją i pamięcią oraz napady paniki, związane z uczuciem przemieszczania się lub drżenia wewnątrz ciała, które pojawia się zarówno w czasie snu, jak i na jawie. Objawy te występują, gdy badane osoby znajdują się w pobliżu turbin wiatrowych i samoistnie ustępują, gdy się od nich oddalają. Dla zobrazowania wpływu turbin wiatrowych na stan ludzkiego zdrowia autorka użyła następującego sformułowania: „hałas lub drgania o niskiej częstotliwości oszukują system równowagi organizmu tak, by myślał, że jest on w ruchu”[2].
Kontrowersje[edytuj | edytuj kod]
Badania Nissenbauma i Pierpont dostarczyły argumentów przeciwnikom farm wiatrowych, wywołując debatę na temat bezpieczeństwa osób żyjących w pobliżu turbin. Książka Pierpont stała się przedmiotem krytyki środowisk technicznych i naukowych[6] – postulowana w niej jednostka chorobowa oraz wywołujące ją przyczyny nie zostały potwierdzone naukowo[4][6].
Zwolennicy pozyskiwania energii z wiatru zarzucają Ninie Pierpont, że nie udowodniła w sposób wiarygodny związku przyczynowo–skutkowego pomiędzy generowanymi przez turbiny dźwiękami a oddziaływaniami zdrowotnymi na osoby żyjące w ich pobliżu[7]. Jej praca nie uzyskała recenzji uznanego wydawnictwa naukowego, przyjęta do badań grupa 38 osób była zbyt mała[6], badane osoby zostały wybrane przez autorkę i nie przeprowadzono badań na grupie kontrolnej[1]. Wnioskom wysuniętym przez Pierpont zarzucono, że są oparte na wadliwie przeprowadzonych badaniach i błędnej analizie, tak więc jej publikacja nie może być uznana[6].
Zarówno przeciwnicy, jak i zwolennicy elektrowni wiatrowych przyznają, że przeprowadzone przez Nissenbauma i Pierpont obserwacje szkodliwego wpływu infradźwięków na człowieka powinny skłonić instytucje odpowiedzialne za rozwój energetyki wiatrowej do wielostronnych, interdyscyplinarnych badań. Oceny skutków działania turbin wiatrowych na zdrowie człowieka i ich wpływ na środowisko są niewystarczające i prowadzenie dalszych badań nad tymi skutkami, zarówno emocjonalnymi, jak i fizycznymi, jest uzasadnione[4].
Analiza informacji publikowanych w literaturze naukowej oraz popularnej wskazuje, że turbiny wiatrowe mogą być źródłem irytacji dla niektórych ludzi. Fakt ten potwierdza wiele rządowych agencji do spraw zdrowia[4]. Badanie, zlecone przez fiński rząd, wskazuje na to, że nie ma dowodów na zwiększenie irytacji powodowane przez infradźwięki z turbin wiatrowych, a może być ona związana z modulacją natężenia i amplitudy dźwięku turbiny. W tym samym badaniu nie wykazano również dowodów na wpływ infradźwięku turbiny wiatrowej lub dokuczliwości turbiny wiatrowej na częstość akcji serca (HR), zmienność częstości akcji serca (RMSSD) i odpowiedzi przewodnictwa skóry (SCR)[8].
U osób nadmiernie eksponowanych na infradźwięki i hałas niskoczęstotliwościowy mogą one prowadzić do choroby wibroakustycznej[9].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Jonathan Hiskes: One doctor’s quest to sound the alarm on ‘wind turbine syndrome’. Grist.org. [dostęp 2012-05-27]. (ang.).
- ↑ a b Nina Pierpont: Wind Turbine Syndrome: A Report on a Natural Experiment. Santa Fe: 2009, s. 294. ISBN 0-9841827-0-5.
- ↑ Michael Nissenbaum: Affidavit of Dr. Michael M. Nissenbaum. [dostęp 2012-05-29]. (ang.).
- ↑ a b c d Loren D. Knopper, Christopher A. Ollson. Health effects and wind turbines: A review of the literature. „Environmental Health”. 10, s. 78, 2011. DOI: 10.1186/1476-069X-10-78.
- ↑ Joshi Ketan: The junk science of wind turbine syndrome. Business Spectator, 2012-11-08. [dostęp 2018-10-20]. (ang.).
- ↑ a b c d Wind Turbine Syndrome (WTS). An independent review of the state of knowledge about the alleged health condition. „Health and Safety Briefing”, 2010. RenewableUK. (ang.). (pdf)
- ↑ Praca zbiorowa, Response to “Wind Turbine Syndrome”, Epsilon Associates, 2009 (pol.). (pdf)
- ↑ Raportti [online], Selvitys- ja tutkimustoiminta [dostęp 2020-06-24] (fiń.).
- ↑ Mariana Alves-Pereira, Nuno A.A. Castelo Branco. In-Home Wind Turbine Noise Is Conducive to Vibroacoustic Disease. „Second International Meeting on Wind Turbine Noise Lyon France September 20–21 2007”, 2007. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Nina Pierpont: Wind Turbine Syndrome. [dostęp 2012-05-29]. (ang.).
- Wykaz literatury związanej z oddziaływaniem wiatraków na zdrowie ludzkie: Publikacje: Zdrowie ludzkie. Fundacja na rzecz Enegeryki Zrównoważonej. [dostęp 2012-05-29]. (pol.).