System kasy emisyjnej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

System kasy emisyjnej (ang. currency board) – sposób prowadzenia polityki walutowej, polegający na formalnym zobowiązaniu się danego kraju do wymiany wybranej waluty obcej po sztywnym kursie.

W systemie tym podaż pieniądza krajowego zależy od wielkości posiadanych rezerw wymienianej waluty[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Matthew Bishop: Essential economics: an A−Z guide. New York: Bloomberg Press, 2009, s. 72. ISBN 978-1-57660-351-2.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Adam Budnikowski, Międzynarodowe stosunki gospodarcze, wydanie 2 zmienione, PWE Warszawa 2003, ISBN 83-208-1440-5