Sytuacja prawna i społeczna osób LGBT w Pakistanie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Status prawny lesbijek, gejów, osób biseksualnych oraz transpłciowych i sytuacja społeczna osób i grup LGBT w Pakistanie.

Status prawny[edytuj | edytuj kod]

Prawo i sądownictwo Pakistanu są pod silnym wpływem szariatu (prawa muzułmańskiego), które jest przeciwne wszelkim kontaktom homoseksualnym. Konstytucja Pakistanu (art. 227) stwierdza, że wszystkie inne regulacje prawne muszą być zgodne z zasadami islamu[1].

Artykuł 377 pakistańskiego kodeksu karnego (zaczerpniętego z kolonialnego brytyjskiego kodeksu przyjętego w 1860 roku i tylko częściowo zmienionego) umożliwia penalizowanie stosunków homoseksualnych[2]. Głosi on, że „przeciwne naturze” kontakty seksualne z mężczyzną, kobietą czy zwierzęciem podlegają karze pozbawienia wolności w wymiarze dożywocia lub karze pozbawienia wolności od 2 do 10 lat oraz karze grzywny[3]. „Sodomia”, czyli m.in. kontakty seksualne między osobami tej samej płci, są zagrożone karą pozbawienia wolności od 2 do 10 lat[4]. Jednocześnie osoby odpowiadające na ankietę przygotowaną przez ILGA nie znały przypadków zastosowania kary więzienia za utrzymywanie stosunków homoseksualnych[5].

Także inne przepisy prawne są wykorzystywane jest przez siły policyjne i organy wymiaru sprawiedliwości jako pretekst do prześladowania i karania osób podejrzanych o aktywność homoseksualną[6].

Protest hidźra w Islamabadzie

Jednocześnie w tradycji indyjsko-pakistańskiej występuje społecznie sankcjonowane zjawisko tzw. trzeciej płci. Są to osoby transgenderyczne lub eunuchowie przynależni do tzw. hidźra. W okresie silnej islamizacji i rządów junty wojskowej w Pakistanie grupa ta była marginalizowana i prześladowana przez władze i społeczeństwo. W latach 2009–2010 uzyskała poparcie dla swoich praw od pakistańskiego Sądu Najwyższego[7].

Życie osób LGBT w kraju[edytuj | edytuj kod]

Pakistan należy do krajów nietolerancyjnych wobec mniejszości seksualnych. Mimo tego u schyłku pierwszej dekady XXI wieku można zauważyć wzrost aktywności grup i osób LGBT. Jest to działalność i aktywność grożąca poważnymi konsekwencjami socjalnymi i prawnymi, mimo to buduje podstawy ruchu emancypacji LGBT. Przykładem tego jest pierwsze w Pakistanie (2008) pismo Chay Magazine, które otwiera forum do dyskusji o seksualizmie człowieka[8].

Od 2005 roku sieć telewizyjna Geo TV nadaje program z udziałem mężczyzny o imieniu Ali Saleem. Występuje on w nim jako kobieta i rozmawia z zaproszonymi do studia gośćmi.[9]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Konstytucja Pakistanu, część IX
  2. Eric Heinze: Sexual orientation: a human right: an essay on international human rights law. Martinus Nijhoff Publishers, 1995, s. 15–16. [dostęp 2011-03-26]. (ang.).
  3. Kodeks karny Pakistanu
  4. Mohammad Khalid: Social problems of Pakistan. Kifayat Academy, 2003, s. 461. [dostęp 2011-03-26]. (ang.).
  5. Pakistan/Law. ILGA Asia. [dostęp 2011-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-21)]. (ang.).
  6. GayNZ.com Razor Crescent? LGBT Pakistan
  7. Harassed, intimidated, abused: but now Pakistan's hijra transgender minority finds its voice | World news | The Guardian [online], www.guardian.co.uk [dostęp 2017-11-26] (ang.).
  8. Mission Statement. [dostęp 2011-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-04-04)].
  9. Pakistan's late-night, cross-dressing TV star - SFGate [online], www.sfgate.com [dostęp 2017-11-26].