Szarota

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szarota
Ilustracja
Szarota błotna
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

astrowce

Rodzina

astrowate

Podrodzina

Asteroideae

Rodzaj

szarota

Nazwa systematyczna
Gnaphalium L.
Sp. Pl. 850. 1753
Typ nomenklatoryczny

Gnaphalium uliginosum L.[3]

Synonimy
  • Amphidoxa DC.
  • Dasyanthus Bubani
  • Demidium DC.
  • Filaginella Opiz[4]
Koszyczki szaroty błotnej

Szarota (Gnaphalium L.) – rodzaj roślin z rodziny astrowatych. Obejmuje w zależności od ujęcia od ok. 40[4][5] do ok. 80[6]–100[5] gatunków. Niezależnie od szerszego lub węższego ujęcia występują one niemal kosmopolitycznie na wszystkich kontynentach w strefach klimatu umiarkowanego i podzwrotnikowego[4]. Do polskiej flory należy w szerokim ujęciu rodzaju 6 gatunków, a w wąskim ujęciu tylko jeden – szarota błotna G. uliginosum (pozostałe włączane są do rodzajów Omalotheca i Pseudognaphalium)[7][4].

Rozmieszczenie geograficzne[edytuj | edytuj kod]

Gnaphalium palustre

Rodzaj (także w wąskim ujęciu) jest szeroko rozprzestrzeniony na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Antarktydy. Brak jego przedstawicieli tylko na obszarach okołobiegunowych i w części strefy międzyzwrotnikowej[4].

Gatunki flory Polski[7]

Pierwsza nazwa naukowa według listy krajowej[7], druga – obowiązująca według bazy taksonomicznej Plants of the World online (jeśli jest inna)[4]

  • szarota błotna Gnaphalium uliginosum L.
  • szarota leśna Gnaphalium sylvaticum L.Omalotheca sylvatica (L.) Sch.Bip. & F.W.Schultz
  • szarota Hoppego Gnaphalium hoppeanum W.D.J. KochOmalotheca hoppeana (W.D.J.Koch) Sch.Bip. & F.W.Schultz
  • szarota norweska Gnaphalium norvegicum GunnerusOmalotheca norvegica (Gunnerus) Sch.Bip. & F.W.Schultz
  • szarota drobna Gnaphalium supinum L.Omalotheca supina (L.) DC.
  • szarota żółtobiała Gnaphalium luteo-album L.Pseudognaphalium luteoalbum (L.) Hilliard & B.L.Burtt

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Niewielkie (od kilku do 30 cm wysokości) rośliny zielne, zwykle roczne, rzadko dwuletnie i wieloletnie. Korzeń zwykle palowy, rzadziej wiązkowy. Łodyga zwykle pojedyncza i wzniesiona, od nasady zwykle z odgałęzieniami szeroko rozpostartymi, ścielącymi się i podnoszącymi. Pęd zwykle wełnisto owłosiony, ale nie gruczołowato[5].
Liście
Skrętoległe, siedzące. Blaszki lancetowate, łopatkowate do równowąskich, całobrzegie, z obu stron owłosione[5].
Kwiaty
Zebrane w drobne i liczne koszyczki, te zaś w luźne, kulistawe, rzadziej nieco wydłużone główki. Okrywy wąsko lub szeroko dzwonkowate, o szerokości 2,5–4 mm. Listki tworzące okrywy ułożone są w 3–5 rzędach, barwy białawej do brązowej. Dno kwiatostanowe płaskie i gładkie. Na skraju koszyczków występuje od 40 do 80 kwiatów żeńskich, a w części środkowej koszyczków 4–7 kwiatów obupłciowych. Korony mają kolor biały do różowawego[5].
Owoce
Niełupki podługowate, nagie i gładkie, rzadziej drobno brodawkowate. Puch kielichowy w postaci jednego szeregu 8–12 pierzastych szczecinek, szybko odpadających[5].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Pozycja systematyczna

Rodzaj z rodziny astrowatych Asteraceae, w której obrębie zaliczany jest do podrodziny Asteroideae, plemienia Gnaphalieae[8] i podplemienia Gnaphaliinae[9]. Rodzaj jest typowym dla podplemienia i plemienia[9].

W szerokim ujęciu zaliczanych tu było kilka rodzajów, których odrębność potwierdziły analizy molekularne w drugiej dekadzie XXI wieku[10][9]. W efekcie przez jakiś czas tu włączane rodzaje znów traktowane są jako odrębne. Dotyczy to: Euchiton, Gamochaeta, Omalotheca i Pseudognaphalium[5][4][9].

Wykaz gatunków[4]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-15] (ang.).
  3. Index Nominum Genericorum. [dostęp 2009-02-04].
  4. a b c d e f g h Gnaphalium L.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2022-08-18].
  5. a b c d e f g Guy L. Nesom: Gnaphalium Linnaeus. [w:] Flora of North America [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2022-08-18].
  6. David J. Mabberley, Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 394, DOI10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200.
  7. a b c Zbigniew Mirek i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 90, ISBN 978-83-62975-45-7.
  8. Genus Gnaphalium L.. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy) [on-line]. USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. [dostęp 2022-08-18].
  9. a b c d Rob D. Smissen, Randall J. Bayer, Nicola G. Bergh, Ilse Breitwieser, Susana E. Freire, Mercè Galbany-Casals, Alexander N. Schmidt-Lebuhn, Josephine M. Ward. A revised subtribal classification of Gnaphalieae (Asteraceae). „Taxon”. 69, 4, s. 778-806, 2020. DOI: 10.1002/tax.12294. 
  10. Estrella Urtubey, Alicia López, María A. Chemisquy, Arne A. Anderberg, Carlos M. Baeza, Néstor D. Bayón, Leonardo P. Deble, et al.. New circumscription of the genus Gamochaeta (Asteraceae, Gnaphalieae) inferred from nuclear and plastid DNA sequences. „Oesterreichische Botanische Zeitschrift”. 302, 8, s. 3-22, 2016. DOI: 10.1007/s00606-016-1316-4.