Szczwoligorz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szczwoligorz
Ilustracja
Conioselinum filicinum
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

selerowce

Rodzina

selerowate

Rodzaj

szczwoligorz

Nazwa systematyczna
Conioselinum G. F. Hoffmann
Gen. Pl. Umbellif. XXXIII, 180. 1814[3]
Typ nomenklatoryczny

Conioselinum tataricum Hoffm.[3]

Synonimy
  • Vvedenskya Korovin[4]

Szczwoligorz (Conioselinum Fisch. ex Hoffm.) – rodzaj roślin należący do rodziny selerowatych. Obejmuje 17[5]–18 gatunków[6]. Występują one w Ameryce Północnej i Eurazji, przy czym w Europie tylko jeden gatunek[6]. Rośnie on także w Polsce i jest to szczwoligorz tatarski C. tataricum[7]. W zachodniej części Ameryki Północnej korzeń C. chinense (syn. C. pacificum) jest jadany i zwany tam „dziką marchewką” (ang. wild carrot)[6].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Pozycja systematyczna

Rodzaj w obrębie rodziny selerowatych (baldaszkowatych) Apiaceae klasyfikowany jest do podrodziny Apioideae, plemienia Selineae[4].

Wykaz gatunków[5]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-05-01] (ang.).
  3. a b Conioselinum. [w:] Index Nominum Genericorum (ING) [on-line]. Smithsonian Institution. [dostęp 2019-07-05].
  4. a b Genus: Conioselinum Hoffm.. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy) [on-line]. USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. [dostęp 2019-07-05].
  5. a b Conioselinum Fisch. ex Hoffm.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2022-02-08].
  6. a b c David J. Mabberley, Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 229, DOI10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200.
  7. Zbigniew Mirek i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 62, ISBN 978-83-62975-45-7.