Szczyt (geografia)
Szczyt – w ścisłym znaczeniu: najwyższy punkt wypukłej formy terenu: góry, grzbietu, grani, wzgórza, wydmy itp. Powszechnie jednak stosuje się określenie "szczyt" jako synonim całej góry, zwłaszcza o dużej wysokości względnej i stromych stokach[1]. W fachowej literaturze dla określenia najwyższej części, czyli czubka góry, czy turni, stosuje się określenie wierzchołek[1]. I tak np. przez pojęcie Śnieżnica rozumie się całą górę Śnieżnica mającą 3 wierzchołki: Na Budzaszowie, Wierchy i Nad Stambrukiem[2].
Ludzie zamieszkujący jakiś obszar nadawali nazwy tym terenom, które miały dla nich wartość użytkową[3]. Punktowe nadawanie nazw wierzchołków z reguły nie było im potrzebne. Natomiast turystów interesują głównie wierzchołki, stąd też na nowych mapach utworzono liczne szczegółowe nazwy dla wierzchołków, które dawniej nie miały własnej nazwy, czasami przenosząc na wierzchołek nazwę z jego otoczenia (polany, pola uprawnego, przysiółka, itp.)[3].
Przypisy
- ↑ a b Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wyd. Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ Matuszczyk Andrzej. Beskid Wyspowy. Część zachodnia. Wyd. PTTK, W-wa – Kraków, 1986. ISBN 83-7005-104-9
- ↑ a b Bogdan Mościcki: Beskid Sądecki i Małe Pieniny. Pruszków: Oficyna Wyd. „Rewasz”, 2007. ISBN 978-83-89188-65-6.