Szelężne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Szelężne (szynkowe, podatek dziesiątego szeląga) – podatek pośredni płacony przez mieszczan w wysokości 10% sprzedawanych przez nich trunków, wprowadzony w 1673, w związku z przejęciem wpływów z czopowego przez skarby wojskowe. Do 1775 wpływy z szelężnego pozostawały do dyspozycji sejmików szlacheckich.

Sejm niemy w 1717 przeznaczył dochody z szelężnego w Wielkim Księstwie Litewskim na potrzeby wojska. W Galicji szelężne zniesiono w 1775, w zaborach rosyjskim i pruskim w połowie XIX wieku.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Stanisław Russocki, Szelężne, w: Encyklopedia gospodarcza Polski do 1945 roku, Warszawa 1981, t. II, s. 355.