Szinear

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mapa starożytnego Bliskiego Wschodu z zaznaczoną Babilonią (Sumerem i Akkadem) i miastami Babilon, Uruk i Akkad (Agade)

Szinear – kraina wzmiankowana kilkukrotnie w Biblii, najczęściej lokalizowana w południowej Mezopotamii i identyfikowana z Babilonią.

Szinear w Biblii[edytuj | edytuj kod]

Nazwa Szinear pojawia się w Biblii osiem razy (Rdz 10,10; Rdz 11,2; Rdz 14,1; Rdz 14,9; Joz 7,21; Iz 11,11; Dan 1,2; Zach 5,11)[1]. Zgodnie z tradycją biblijną nad krainą tą i jej miastami Babel, Erek/Erech, Akkad i Kalne panować miał Nimrod (Rdz 10,10). To na równinie w krainie Szinear przybyła ze wschodu ludność zaczęła wznosić wieżę Babel (Rdz 11,2). Amrafel, król Szinearu, był sojusznikiem elamickiego króla Kedorlaomera w jego walce z Abrahamem (Rdz 14,1-16). „Piękny płaszcz z Szinearu” był jednym z łupów zabranych przez Akana ze zdobytego przez Izraelitów Jerycha (Joz 7,21). Według przepowiedni proroka Izajasza Bóg wyprowadzić miał „resztę swego ludu” z różnych krajów, w tym z Szinearu (Iz 11,11). Po zdobyciu Jerozolimy król babiloński Nabuchodonozor zabrać miał ze sobą do Szinearu, „do domu swego boga”, Jojakima, króla Judy, wraz z częścią świętych naczyń ze Świątyni Jerozolimskiej (Dan 1,1-2). Prorok Zachariasz ujrzeć miał w jednej ze swych wizji dwie uskrzydlone kobiety przenoszące efę (beczka?/dzban?) do krainy Szinear (Zach 5,9-11).

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

W języku hebrajskim (w Kodeksie Leningradzkim) nazwę tej krainy zapisywano שִׁנְעָר[1] /šin'ār/[2], w języku greckim (w Septuagincie) σεννααρ[3] /Sennaar/[4], a po łacinie (w Wulgacie) Sennaar[5]. W polskich przekładach Biblii spotykana jest najczęściej forma Szinear (w Biblii poznańskiej, Biblii warszawsko-praskiej, Biblii Tysiąclecia, Przekładzie Nowego Świata), ze spotykanymi wariantami Senaar (w Biblii gdańskiej) i Synear (w Biblii warszawskiej)[6].

W kwestii pochodzenia nazwy Szinear zdania naukowców są podzielone[7]. Jedni uważają, iż wywodzi się ona od akadyjskiego słowa Šumeru, znaczącego „Sumer”[8]. Teoria ta budzi jednak zastrzeżenia, jako że położone w północnej Babilonii miasta Babilon i Akkad (według Rdz 10,10 leżące w krainie Szinear) nie mogły leżeć w Sumerze, czyli późniejszej południowej Babilonii[8]. Według innej teorii nazwa Szinear wywodzić się mogła od sumeryjskiego ki.en.gi.uri, znaczącego „Sumer i Akkad” (akad, māt Šumerî u Akkadî)[9]. Zgodnie z tą teorią Szinear odpowiadałby Sumerowi i Akkadowi, czyli późniejszej Babilonii, co zgadzałoby się już z przekazem biblijnym.

Lokalizacja[edytuj | edytuj kod]

W oparciu o informacje zawarte w Biblii naukowcy lokalizują najczęściej Szinear w południowej Mezopotamii, identyfikując tę krainę z Babilonią[7]. To właśnie w Babilonii znajdowały się bowiem wspomniane w Księdze Rodzaju (Rdz 10,10) miasta Babel (tj. Babilon), Erek/Erech (tj. Uruk) i Akkad[7]. Na Babilonię wskazuje też zawarta w Księdze Daniela (Dan 1,2) wzmianka o pojmaniu przez babilońskiego króla Nabuchodonozora króla Judy Jojakima i zabraniu go do Szinearu. Ze źródeł historycznych wiemy bowiem, iż po zdobyciu Jerozolimy w 597 r. p.n.e. Nabuchodonozor pojmał Jojakima i zabrał go wraz z jego rodziną i dworzanami do Babilonu[7].

Są też badacze, którzy łączą Szinear z występującą w źródłach egipskich krainą Sangar, wzmiankowaną w inskrypcjach Totmesa III (XV w. p.n.e.) w kontekście jego wyprawy do Azji Mniejszej, oraz z wzmiankowaną w jednym z listów z Amarna (XIV w. p.n.e.) krainą Šanhar (EA 35:49)[2][10]. Obie te krainy lokalizowane są najczęściej w Syrii[2][10].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b hasło Shin'ar na stronie www.blueletterbible.org
  2. a b c hasło Shinar, w: Bromiley G.W., The International..., s. 481.
  3. Septuaginta, Rdz 10,10 - tekst źródłowy
  4. Septuaginta, Rdz 10,10 - transliteracja
  5. Wulgata, Rdz 10,10 - tekst źródłowy
  6. Biblia Internetowa - porównanie Rdz 10,10 w polskich przekładach Biblii. www.biblia.apologetyka.com. [dostęp 2013-11-13].
  7. a b c d hasło Shinar, Plain of, w: Bryce T., The Routledge..., s. 643.
  8. a b hasło Shinar, w: Hastings J., A Dictionary..., s. 503.
  9. hasło Shinar, w: Hastings J., A Dictionary..., s. 503-504.
  10. a b hasło Shinar, Plain of, w: Holman..., s. 568.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • hasło Shinar, w: Bromiley G.W., The International Standard Bible Encyclopedia, tom 4, Wm. B. Eerdmans Publishing, 1995, s. 481.
  • hasło Shinar, Plain of, w: Bryce T., The Routledge Handbook of the Peoples and Places of Ancient Western Asia, Routledge 2013, s. 643.
  • hasło Shinar, Plain of, w: Holman Concise Bible Dictionary, B&H Publishing Group, 2011, s. 568.
  • hasło Shinar, w: Hastings J., A Dictionary of the Bible: Volume IV: (Part II: Shimrath -- Zuzim), The Minerva Group, Inc., 2004, s. 503-505.