Szkoła Kadetów Piechoty w Łobzowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Poświęcenie Szkoły Podchorążych w Łobzowie 12 stycznia 1919. Fotografia zbiorowa generałów i oficerów
Poświęcenie Szkoły Podchorążych w Łobzowie 12 stycznia 1919. Przemawia gen. dyw. Emil Gołogórski
Poświęcenie Szkoły Podchorążych w Łobzowie 12 stycznia 1919. Uczniowie jednostki

Szkoła Kadetów Piechoty w Łobzowie (niem. Infanteriekadettenschule Lobzow bei Krakau) – korpus kadetów piechoty Cesarskiej i Królewskiej Armii.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Szkoła zorganizowana została w 1875, w Łobzowie (dziś część Krakowa), w Pałacu Królewskim przy obecnej ulicy Podchorążych. W 1913 została przekształcona w Wojskową Wyższą Szkołę Realną (niem. Militär-Oberrealschulen). W 1860 C.K. Uprzywilejowana Krajowa Fabryka Maszyn Rolniczych i Narzędzi Ludwika Zieleniewskiego wyprodukowała pierwszy kocioł parowy dla korpusu kadetów. 30 października 1918 szkoła przejęta została przez Wojsko Polskie. Komendę nad szkołą objął najstarszy rangą oficer Polak, major Stanisław Hlawaty. 6 listopada 1918 ze szkoły odesłano kadetów narodowości niemieckiej. Na bazie austriackiej placówki oświatowej utworzony został Korpus Kadetów Nr 1, występujący początkowo pod nazwą Szkoła Podchorążych. 31 października szkołę odebrał w zarząd polski komendant Stanisław Hlawaty. 12 stycznia 1919 roku odbyło się poświęcenie budynku[1].

Do szkoły przyjmowani byli chłopcy w wieku 14-17 lat po ukończeniu czterech lat wojskowej lub cywilnej szkoły średniej. Nauka trwała cztery lata. Absolwenci powołani do czynnej służby wojskowej otrzymywali stopień "Kadeta zastępcy oficera" (Kadett-Officiers-Stellvertreter). W wypadku braku wolnych etatów absolwenci otrzymywali stopnie "Kadetów tytularnych sierżantów" bądź kaprali (Kadett titular Feldwebel, Kadett titular Korporal).

Kadra[edytuj | edytuj kod]

Komendanci
  • mjr Alfred Scheinpflug (1894–1895)
  • kpt. Franz Neumayer (1895–1896)
Nauczyciele Szkoły Kadetów Piechoty w Łobzowie

Uczniowie[edytuj | edytuj kod]

Absolwenci Szkoły Kadetów Piechoty w Łobzowie

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Poświęcenie szkoły podchorążych w Łobzowie Nowości Illustrowane 1919 nr 4 s 6-7 [1]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jan Rydel, W służbie cesarza i króla: generałowie i admirałowie narodowości polskiej w siłach zbrojnych Austro-Węgier w latach 1868-1918, Kraków: Księgarnia Akademicka, 2001, ISBN 83-7188-235-1, OCLC 830250410.
  • Witold Lisowski, Polskie korpusy kadetów 1765–1956. Z dziejów wychowania, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1982, ISBN 83-11-06845-3