Szlak pieszy nr 3585

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szlak pieszy nr 3585
Ilustracja
Skrzyżowanie ulic Rumiankowej i Lewandowskiego
Dane szlaku
Państwo

 Polska

Województwo

wielkopolskie

Początek

Osiedle Stefana Batorego (Poznań)[1][2]

Przez

Umultowo Morasko

Koniec

Osiedle Jana III Sobieskiego (Poznań)[1][2]

Kod

WK[2]

Numer

3585[1][2]

Kolor znakowania

żółty[2][1][3]

Długość

11,3[1][2] km

Etapy

jeden[2]

Typ

szlak pieszy

Multimedia w Wikimedia Commons

Szlak pieszy nr 3585 (znany także jako Szlak do Rezerwatu Meteorytów[4]) – szlak turystyczny biegnący w północnej części miasta Poznania. Zaprojektowany, aby służył wypoczynkowi mieszkańców Piątkowa[3].

Opis szlaku[edytuj | edytuj kod]

Szlak rozpoczyna się na osiedlu Stefana Batorego, następnie przecina linię kolejową nr 395. Dalej szlak wiedzie obok rezerwatu przyrody Meteoryt Morasko, wspina się na górę Morasko, by skończyć przy osiedlu Jana III Sobieskiego.

Przebieg szlaku[edytuj | edytuj kod]

Osiedle Stefana Batorego → ulica Umultowska → Kampus Morasko, Wydział Fizyki Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu → ulica Mleczowa → Kościół św. Jadwigi Królowej Wawelskiej → ulica Umultowska → ulica Rumiankowa → ulica Baltazara Lewandowskiego → ulica Franciszka Jaśkowiaka → ulica Morasko → ulica Meteorytowa → Rezerwat przyrody Meteoryt Morasko → Góra Moraska → Zimna Woda → ulica Deszczowa → Różany Potok → Osiedle Jana III Sobieskiego

Bezpośrednio po wyznakowaniu, w latach 70. XX wieku, szlak rozpoczynał się przy dawnej pętli autobusu linii 67 na ul. Kresowej róg Naramowickiej i dochodząc do centrum Umultowa łączył się z jego obecnym przebiegiem. Zakończenie również posiadało odmienną trasę: z Góry Moraskiej szlak schodził do przystanku autobusowej linii podmiejskiej 110 w Suchym Lesie (w pobliżu kościoła Najświętszego Serca Pana Jezusa)[5].

Odległość Atrakcje Obiekty
0,0 km kościółpark Osiedle Stefana Batorego – przykład osiedla z tzw. wielkiej płyty[6]. Jest to najmłodsze z piątkowskich osiedli. Składa się z dwóch części: starszej (budowanej w latach 1987–1992) i młodszej (nadal budowanej od 1993 roku)[6]. Przed budową osiedla na jego terenie mieściła się żwirownia gminna (z gwary poznańskiej – kisownia)[6]. Na osiedlu znajduje się kościół pod wezwaniem Narodzenia Pańskiego[6].
0,9 km Wydział Fizyki Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu Kampus Morasko
2,6 km kościół Kościół św. Jadwigi Królowej Wawelskiej
2,9 km dwór Dwór Umultowski – późnoklasycystyczny dwór pochodzący z I poł. XIX wieku[7]. Budynek otacza park z poł. XIX wieku[7]. Park ma powierzchnię 2,03 ha[7].
5,4 km kaplica Figura Matki Boskiej
5,5 km kościół ruiny Kościół Świętej Trójcy
5,7 km 110 m kościół Kościół Ścięcia św. Jana Chrzciciela Należy zejść ze szlaku na skrzyżowaniu ulicy Morasko i Sióstr Misjonarek, w kierunku północnym, i dojść około 110 metrów.
5,9 – 6,45 km pomnik przyrody Aleja lip i Głaz Jaśkowiaka w ciągu ulicy Meteorytowej będące pomnikami przyrody[3].
6,45 km autobus Parking leśny „Meteoryt Morasko”, przystanek autobusowy „Rezerwat Morasko n/ż”
6,6 km rezerwat roślinnyrezerwat faunistyczny Rezerwat przyrody Meteoryt Morasko
8,0 km szczyt maszt punkt widokowy Góra Moraska – wzniesienie o wysokości 153,8 m n.p.m.[8] Kulminacja moreny czołowej stadiału poznańskiego[9]. Na południowym stoku stoją, okryte wałem ziemnym, zbiorniki wody[10]. Zbiorniki wybudowano w latach 1978–1988, jednakże liczne usterki pozwoliły na ich uruchomienie w 1995 roku[10]. Na kompleks składa się 6 żelbetowych zbiorników o wymiarach 28,8 m[a] × 8 m[b], łącznie mogą pomieścić 30 tys. m³ wody[10]. Ich głównym zadaniem jest wyrównywanie ciśnienia w sieci wodociągowej miasta Poznania, oprócz tego gromadzą zapas wody na wypadek awarii i godziny maksymalnego obciążenia systemu[10].
8,5 km źródło Zimna Woda – staw będący źródłem Różanego Potoku[11]. Strumień spływa stokiem, po wypłynięciu z lasu, zaczyna się odcinek skanalizowany, który kończy się za ul. Morasko[11]. W 1996 roku podczas badań stawu stwierdzono występowanie karasia pospolitego i lina[12].
11,3 km kościół park pomnik miejsce kultu Osiedle Jana III Sobieskiego – osiedle z wielkiej płyty, które powstało w latach 1979–1987[13]. Zamieszkuje je około 11 tysięcy mieszkańców[13]. Na terenie osiedla znajdował się folwark, którego pozostałością jest park i aleja lipowa[13], która biegnie od ulicy Stróżyńskiego do centrum osiedla. W nieistniejącym dworku, leżącym na terenie folwarku, w latach 1923–1939 mieszkał literat Józef Rączkowski[13]. Obok dzisiejszego kościoła mieścił się cmentarz ewangelicki, który opuszczono i zaniedbano po II wojnie światowej, a w czasie budowy osiedli piątkowskich zlikwidowano[13]. Na rogu Stróżyńskiego i Opieńskiego stoi krzyż z 1982 roku[13]. Pierwszy ufundowali mieszkańcy wsi Piątkowo w 1926, został on zniszczony w 31 grudnia 1939 roku przez niemieckiego okupanta[13]. Kolejne postawiono w 1946 (złamany przez wichurę), i w 1956, który usunięto podczas budowy osiedla[13]. W północnej części osiedla figura Matki Boskiej z 1946 roku[13]. Kościół na osiedlu pełni funkcję archidiecezjalnego sanktuarium Miłosierdzia Bożego[14]. W pobliżu przystanku Przejazd Kolejowy, na północy osiedla znajdował się kiedyś gminny dom dla ubogich[13].
Objaśnienie użytych symboli

Galeria zdjęć ze szlaku[edytuj | edytuj kod]

Szlak do Rezerwatu Meteorytów
Oznakowanie szlaku przy przejeździe kolejowym na ul. Umultowskiej
Jeden z dwóch stawów po drodze szlaku
Oznakowanie szlaku w lesie
Staw w kraterze na terenie rezerwatu przyrody Meteoryt Morasko
Koniec szlaku, dworzec autobusowy Jana III Sobieskiego

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Średnica.
  2. ↑ Wysokość.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e Znakowane szlaki piesze w województwie wielkopolskim.
  2. ↑ a b c d e f g Wykaz szlaków znakowanych przez PTTK.
  3. ↑ a b c Wycieczki po Piątkowie i okolicach. Poznań: Abos, 1995, s. 35–38. ISBN 83-85337-17-2.
  4. ↑ Szlak do Rezerwatu Meteorytów. TRAIL.PL. [dostęp 2016-03-26].
  5. ↑ Paweł Anders, Znakowane szlaki piesze województwa poznańskiego (3). Część południowo-zachodnia, WOIT, Poznań, 1978, s. 8.
  6. ↑ a b c d Wycieczki po Piątkowie i okolicach. Poznań: Abos, 1995, s. 23–25. ISBN 83-85337-17-2.
  7. ↑ a b c Wycieczki po Piątkowie i okolicach. Poznań: Abos, 1995, s. 128. ISBN 83-85337-17-2.
  8. ↑ Arkusz N-33-130-D-b-1 (Poznań – Os. Jana III Sobieskiego). Mapa topograficzna Polski 1:10 000. Ukł. „1992”. Warszawa: Główny Geodeta Kraju, 1998.
  9. ↑ Alfred Kaniecki, Renata Graf. Problem zagospodarowania doliny Strumienia Junikowskiego. „Kronika Miasta Poznania”. 3-4/1993, s. 438, 1993. Poznań: Wydawnictwo Miejskie Posnania. ISSN 0137-3552. 
  10. ↑ a b c d Wycieczki po Piątkowie i okolicach. Poznań: Abos, 1995, s. 41–42. ISBN 83-85337-17-2.
  11. ↑ a b Sławomir Janyszek, Magdalena Szczepanik-Janyszek. Okolice Góry Moraskiej. „Kronika Miasta Poznania”. 3/2002, s. 236–238, 2002. Poznań: Wydawnictwo Miejskie Posnania. ISSN 0137-3552. 
  12. ↑ Wojciech Andrzejewski, Jerzy Mastyński. Kiedy w Warcie pływały jesiotry?. „Kronika Miasta Poznania”. 3/2002, s. 152, 2002. Poznań: Wydawnictwo Miejskie Posnania. ISSN 0137-3552. 
  13. ↑ a b c d e f g h i j Wycieczki po Piątkowie i okolicach. Poznań: Abos, 1995, s. 17–20. ISBN 83-85337-17-2.
  14. ↑ Sanktuarium Miłosierdzia Bożego – Historia.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Wycieczki po Piątkowie i okolicach. Poznań: Abos, 1995. ISBN 83-85337-17-2.
  • Wśród zwierząt i roślin. „Kronika Miasta Poznania”. 3/2002, 2002. Poznań: Wydawnictwo Miejskie Posnania. ISSN 0137-3552. 
  • Powiat Poznański mapa turystyczna 1:90 000. Pietruska&Mierikiewicz, 2010. ISBN 978-83-7445-029-4.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Piesze szlaki turystyczne w Poznaniu
Szlak żółty
Szlak niebieski
Szlak zielony
Ścieżki spacerowe
Szlaki historyczno-kulturowe

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Szlak_pieszy_nr_3585&oldid=72036369”