Szlaki turystyczne w Bielsku-Białej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Szlaki górskie[edytuj | edytuj kod]

Szlak szlak turystyczny czerwony Mikuszowice – Malinowska Skała
Szlak szlak turystyczny czarny Klimczok – Siodło pod Klimczokiem
Kolej linowa na Szyndzielnię

W rejonie Bielska-Białej znajduje się bardzo gęsta sieć szlaków turystycznych. Prowadzą one na wszystkie szczyty górskie w mieście i okolicach.

Szlaki turystyczne górskie przebiegające w granicach Bielska-Białej:
kursywą oznaczono przebieg szlaku poza granicami miasta

  • szlak turystyczny niebieski → Siodło pod Równią → Kozia Góra → do żółtego szlaku z Cygańskiego Lasu do Jaworza
  • szlak turystyczny czerwonyBłonia → przeł. Siodło pod Równią → BystraMagura → przeł. Siodło pod Klimczokiem
  • szlak turystyczny czarnyKlimczok → przeł. Siodło pod Klimczokiem

W Straconce rozpoczyna się także szlak turystyczny czerwony Mały Szlak Beskidzki o długości 137 km.

Dotarcie w góry umożliwia wybudowana w 1953 roku, gruntownie zmodernizowana na przełomie lat 1993 i 1994 jedna z najnowocześniejszych kolei linowych w Polsce, która w swoich gondolach wwozi turystów z Olszówki na wysokość 960 m n.p.m. tuż pod szczytem Szyndzielni.

 Zobacz też: Beskid Śląski.

Szlaki nizinne[edytuj | edytuj kod]

W granicach Bielska-Białej przebiegają trzy nizinne szlaki turystyczne: Szlak 700-lecia Bielska, Szlak Najazdu Szwedzkiego oraz jeden nie nazwany.

Pierwszy oznaczony jest kolorem zielonym (szlak turystyczny zielony). Rozpoczyna się on przy Dworcu Głównym, biegnie ulicami Matejki, Mickiewicza, przez pl. Chrobrego, Podcienie, Rynek, Celną, Sobieskiego, dookoła starobielskiego grodziska, przez ul. Nad Potokiem, wzgórze Trzy Lipki i dalej poza granicami miasta: przez Mazańcowice, Międzyrzecze Górne, Międzyrzecze Dolne, Ligotę, Zabrzeg do dworca kolejowego w Czechowicach-Dziedzicach (na odcinku Czechowice-Dziedzice − Wzgórze Trzy Lipki nie odnawiany od 2005 roku − przeznaczony do kasacji).

Drugi oznaczony jest kolorem żółtym (szlak turystyczny żółty). Biegnie z Żywca (a dokładniej z żywieckiego browaru przez Grojec, Park Zamkowy, śródmieście i dalej brzegiem Jeziora Żywieckiego) przez Pietrzykowice Żywieckie, Łodygowice, Wilkowice do bielskiego kościoła św. Barbary (na odcinku Bielsko-Biała Mikuszowice − Łodygowice nie odnawiany od 2000 roku − przeznaczony do kasacji).

Trzeci oznaczony jest kolorem czarnym (szlak turystyczny czarny). Biegnie z centrum Aleksandrowic, na zachód od Osiedla Beskidzkiego, przy lotnisku Bielsko-Biała Aleksandrowice, przez Górną Wapienicę i dalej poza granicami miasta: przez Jaworze, wschodnią Jasienicę do Międzyrzecza Górnego.

Trasy rowerowe[edytuj | edytuj kod]

Przez Bielsko-Białą przebiega Międzynarodowy Szlak Rowerowy Greenways Kraków – Morawy – Wiedeń. Na terenie miasta biegnie on przez wzgórze Trzy Lipki, Stare Bielsko i Wapienicę.

Ponadto w ostatnich latach powstały w Bielsku-Białej (głównie w dzielnicach południowych – Kamienica, Olszówka, Mikuszowice, Leszczyny, Wapienica) liczne ścieżki rowerowe, biegnące najczęściej wzdłuż głównych dróg.

Dom Tkacza. Po prawej stronie widoczna tablica informacyjna

Szlak architektury drewnianej[edytuj | edytuj kod]

Bielsko-Biała leży na Szlaku architektury drewnianej województwa śląskiego. Bielskie obiekty leżące na Szlaku to: Dom Tkacza przy ul. Sobieskiego 51 z końca XVIII w. oraz kościół św. Barbary z 1690 r. w Mikuszowicach.

Szlak Zabytków Techniki[edytuj | edytuj kod]

W Bielsku-Białej leży jeden obiekt na trasie Szlaku Zabytków Techniki Województwa ŚląskiegoMuzeum Techniki i Włókiennictwa.
W 2013 roku został wykreślony Dworzec Główny PKP ze szlaku, bowiem nie spełniał podstawowych kryteriów.