Szmer oddechowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Szmery oddechowe)

Szmer oddechowy, szmery oddechowe (ang. respiratory sounds) – zjawisko akustyczne stwierdzane podczas osłuchiwania pacjenta, słyszalne nad płucami podczas wdechu i wydechu. Szmer jest składową akustycznych zjawisk powstających podczas przepływu powietrza przez poszczególne elementy układu oddechowego - tchawicę, oskrzela, oskrzeliki oraz pęcherzyki płucne. Osłuchiwanie płuc pozwala na wstępną diagnozę zaburzeń i chorób układu oddechowego.

Podział[edytuj | edytuj kod]

Istnieje kilka podziałów szmerów oddechowych. Dawniej szmery oddechowe dzielone były na: szmer oskrzelowy, szmer pęcherzykowy, świsty lub rzężenia, trzeszczenia. W Polsce obecnie przyjmuje się najnowszy podział na:

  1. Szmery oddechowe fizjologiczne
    1. Szmer oskrzelowy
      1. Prawidłowy
      2. Patologiczny szmer oskrzelowy
    2. Szmer pęcherzykowy
      1. Prawidłowy
      2. Ściszony szmer pęcherzykowy
      3. Zaostrzony szmer pęcherzykowy
  2. Szmery oddechowe dodatkowe
    1. Rzężenia
      1. Drobnobańkowe (trzeszczenia)
      2. Grubobańkowe
    2. Świsty i furczenia
      1. Świsty
        1. Świsty wdechowe
          1. Stridor
        2. Świsty wydechowe
      2. Furczenia
    3. Tarcie opłucnowe

Szmery oddechowe fizjologiczne[edytuj | edytuj kod]

Są to szmery oddechowe, które w zależności od miejsca występowania, nasilenia i obrazu klinicznego pacjenta mogą być oznaką braku zaburzeń w układzie oddechowym lub występującej patologii.

Szmer oskrzelowy[edytuj | edytuj kod]

Szmer oskrzelowy (ang. bronchial breath sound, bronchial respiratory sound) – o szerokim spektrum częstotliwości. W warunkach fizjologicznych powstaje w wyniku turbulentnego przepływu powietrza jedynie przez tchawicę i duże oskrzela.

Patologiczny szmer oskrzelowy jest słyszalny nad obwodowymi częściami płuca, gdy powietrze nie dociera do pęcherzyków płucnych i brak jest szmeru pęcherzykowego. Występuje w przebiegu:

Szmer pęcherzykowy[edytuj | edytuj kod]

Szmer pęcherzykowy (ang. normal, vesicular sound) – słyszalny niemal nad całymi płucami. Związany jest z przechodzeniem powietrza do pęcherzyków płucnych i końcowych odcinków dróg oddechowych czyli turbulentnym przepływem powietrza przez oskrzela płatowe i segmentowe.

Ściszenie szmeru pęcherzykowego występuje w przypadku upośledzonego przepływu powietrza do obwodowych części płuc lub w przypadku nieprzylegania płuca bezpośrednio do ściany klatki piersiowej. Takie zjawisko obserwujemy następujących stanach patologicznych:

Szmery oddechowe dodatkowe[edytuj | edytuj kod]

Szmery oddechowe dodatkowe, szmery dodatkowe (ang. adventitious sounds) – zawsze są objawem patologicznym. Występują w połączeniu ze szmerami oddechowymi fizjologicznymi.

Rzężenia[edytuj | edytuj kod]

Rzężenia grubobańkowe słyszalne podczas osłuchiwania

Rzężenia (ang. crackles, rales) – bezdźwięczne, krótkie (<0,25 s), przerywane szmery oddechowe wywoływane przez nagłe wyrównanie ciśnienia gazów pomiędzy dwoma obszarami płucnymi. Powstają podczas otwarcia wcześniej zamkniętych małych oskrzelików. Wyróżnia się:

Rzężenia drobnobańkowe[edytuj | edytuj kod]

Rzężenia drobnobańkowe (ang. fine crackles) - zwane często trzeszczeniami (ang. crepitations) – szmery dodatkowe o wysokiej częstotliwości. Występują w przypadku:

Rzężenia grubobańkowe[edytuj | edytuj kod]

Rzężenia grubobańkowe (ang. coarse crackles) – szmery o niskiej częstotliwości.

Świsty i furczenia[edytuj | edytuj kod]

Dźwięczne szmery dodatkowe o charakterze ciągłym (>0,25 s).

Świsty[edytuj | edytuj kod]

Świsty słyszalne podczas osłuchiwania

Świsty (ang. wheezes, sibilant rhonchi) – dźwięki o charakterze syczącym o wysokiej częstotliwości. Powstają na skutek turbulentnego przepływu przez zwężone drogi oddechowe. Wyróżnia się:

Świsty wdechowe[edytuj | edytuj kod]

Powstają wskutek zwężenia dróg oddechowych położonych poza klatką piersiową. Występują w następujących patologiach:

Stridor oddechowy słyszalny podczas podgłośniowego zapalenia krtani u 13 miesięcznego dziecka.
Stridor[edytuj | edytuj kod]

Stridor (ang. stridor), stridor oddechowy, świst krtaniowy – jest szczególnie głośnym tonem, o stałej częstotliwości wskazującym na obturację krtani lub tchawicy. Niektóre przyczyny:

Świsty wydechowe[edytuj | edytuj kod]

Świsty wydechowe powstają na skutek zwężenia dróg oddechowych leżących wewnątrz klatki piersiowej. Przyczyny:

Furczenia[edytuj | edytuj kod]

Furczenia (ang. rhonchi) – szmery oddechowe o niskiej częstotliwości. Wynikające z obecności wydzieliny w drogach oddechowych. Przyczyny:

Tarcie opłucnej[edytuj | edytuj kod]

Tarcie opłucnowe (ang. pleural rub), tarcie opłucnej – powstaje w wyniku ocierania się o siebie blaszek opłucnej ściennej i opłucnej płucnej. Występuje podczas zmian przebiegających z odkładaniem się włóknika w przebiegu:

  • Stanu zapalnego opłucnej
  • Nowotworów opłucnej

Różnicowanie na podstawie objawów przedmiotowych[edytuj | edytuj kod]

Oglądaniem, opukiwaniem, badając drżenie głosowe oraz osłuchiwaniem można wstępnie diagnozować choroby układu oddechowego.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Andrzej Szczeklik (red.): Choroby wewnętrzne. Przyczyny, rozpoznanie i leczenie, tom I. Kraków: Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, 2005, s. 472. ISBN 83-7430-031-0.
  • Gerd Herold i wsp. Medycyna wewnętrzna. Repetytorium dla studentów i lekarzy wyd. V, Warszawa 2007, Wydawnictwo Lekarskie PZWL ISBN 83-200-2694-3

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]