Szpieg

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 19 lut 2018, była oparta na tej wersji.

Szpieg – potoczne określenie osoby zajmującej się szpiegostwem.

Zadaniem szpiegów jest odkryć tajemnice innych - zwykle innych krajów, ale współcześnie także innych firm (szpiegostwo przemysłowe) - i to najlepiej tak, aby owi inni nie zorientowali się że tajemnice zostały im wykradzione. Pracując nad tym szpiedzy sami starają się utrzymać w tajemnicy charakter swojej misji - podają się za inne osoby, komunikują z mocodawcą w ukryty sposób itd. Zwalczaniem szpiegostwa i rozpoznawaniem go zajmuje się kontrwywiad np. Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego.

Słowo szpieg używane jest obecnie jako określenie potoczne, ponieważ w drodze specjalizacji zajmujących się tym ludzi podzielić można na:

funkcjonariuszy, żołnierzy organizacji wywiadowczej - są to etatowi oficerowie wywiadu cywilnego lub wywiadu wojskowego wykonujący tajne misje na terenie innych krajów
- A wśród tych wyszczególnić można ze względu na posiadany immunitet dyplomatyczny lub jego brak na:
  - wykonujących zadania służbowe pod przykryciem dyplomaty
  - wykonujących zadania służbowe bez immunitetu dyplomatycznego tzw. nielegalny, nielegał itp., np. mający przykrycie jako przedsiębiorca
agentów - są to zwykle obywatele państwa, którego tajemnice wykradają, zwerbowani przez obcy wywiad
szpiegów uśpionych (śpioch, matrioszka, nielegalny, nielegał itp.) - szpieg, który został zwerbowany i przeszkolony (lub funkcjonariusz/żołnierz nielegalny), jednak nie rozpoczyna swojej działalności, czekając nawet kilka-kilkanaście lat na polecenie służbowe lub rozkaz bojowy instytucji, która go zwerbowała lub w której pełni służbę^[1]

Jedne z pierwszych wzmianek w piśmiennictwie na temat szpiegów są zawarte w opracowaniu „Sztuki wojennej” Sun Zi. Znajdują się tam opisane sposoby planowania strategii i charakterystyki specjalizacji szpiegów.

Ze względu na tajemnicę otaczającą szpiegów ich działalność stała się kanwą dla całej gałęzi kultury popularnej - powieści i filmów szpiegowskich, np.:

Zobacz też

Przypisy

↑ Sławomir Cenckiewicz. „Matrioszki” wywiadu wojskowego PRL. „Uważam Rze”. nr 9/2011, s. 62-65, 04-04-2011. Presspublica sp. z o.o.. ISSN 2082-8292.

Bibliografia

Roderick Bailey: Tajna wojna: Historia operacji specjalnych podczas II wojny światowej. Warszawa: Świat Książki, 2009. ISBN 978-83-247-1349-3.
Francis Russel: Wojna wywiadów. Warszawa: Wydawnictwo Amber, 1997. ISBN 83-7169-748-1.

[1] Sławomir Cenckiewicz. „Matrioszki” wywiadu wojskowego PRL. „Uważam Rze”. nr 9/2011, s. 62-65, 04-04-2011. Presspublica sp. z o.o.. ISSN 2082-8292.

[1]