Szymon Kurz

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szymon Kurz
Ilustracja
tytularny generał brygady tytularny generał brygady
Data i miejsce urodzenia

20 maja 1868
Jaworze

Data i miejsce śmierci

1940
USRR, ZSRR

Przebieg służby
Lata służby

1888–1925

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

Ministerstwo Spraw Wojskowych

Stanowiska

kierownik referatu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie wojny) Krzyż Zasługi Cywilnej (w czasie wojny) Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii 1898 (Austro-Węgry) Krzyż Jubileuszowy Wojskowy Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913

Szymon Kurz (ur. 20 maja 1868 we wsi Jaworze, zm. 1940 w ZSRR) – tytularny generał brygady Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Szymon Kurz urodził się 20 maja 1868 we wsi Jaworze[1], w powiecie pilzneńskim[2][3]. W latach 1878–1884 uczył się w czteroklasowym gimnazjum rządowym w Tarnowie, a następnie w prywatnym, dwuklasowym gimnazjum w Jaśle. W 1888 rozpoczął zawodową służbę wojskową w cesarskiej i królewskiej armii. Od 1902 pełnił ją w służbie rachunkowości. W tym roku był przydzielony do Węgierskiego pułku piechoty nr 72 w Wiedniu[4], a w 1908 do Galicyjskiego pułku piechoty nr 90 w Jarosławiu[5]. W 1909 został przeniesiony do pułku armat polowych nr 30 w Przemyślu[6]. W latach 1913–1918 jego oddziałem macierzystym był Śląski pułk piechoty Cesarza nr 1 w Krakowie[7][8]. Awansował na kolejne stopnie: rachmistrza porucznika (starszeństwo z 1 listopada 1902)[9], rachmistrza nadporucznika (starszeństwo z 1 maja 1908)[10] i rachmistrza kapitana (1 listopada 1914)[11]. W latach 1912–1913 wziął udział w mobilizacji sił zbrojnych Monarchii Austro-Węgierskiej, wprowadzonej w związku z wojną na Bałkanach, a później uczestniczył w I wojnie światowej.

23 stycznia 1919 został przyjęty do Wojska Polskiego „z zatwierdzeniem posiadanego stopnia kapitana rachunkowego ze starszeństwem z dniem 1 listopada 1914”[12] i z dniem 15 listopada 1918 przydzielony do Departamentu Gospodarczego Ministerstwa Spraw Wojskowych[13]. W czasie wojny polsko-bolszewickiej zarządzał centralnymi magazynami wojskowymi. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 1. lokatą w korpusie oficerów administracyjnych, dział gospodarczy. W 1923 pełnił służbę w Departamencie VII Intendentury Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie na stanowisku kierownika Referatu Emerytalnego, pozostając w ewidencji Okręgowego Zakładu Gospodarczego Nr I[14]. 31 marca 1924 awansował na pułkownika ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923 i 1. lokatą w korpusie oficerów administracji, dział gospodarczy[15].

17 lipca 1925 Prezydent RP Stanisław Wojciechowski nadał mu stopień generała brygady „wyłącznie z prawem do tytułu” z dniem 31 sierpnia 1925[16]. 31 sierpnia 1925 został przeniesiony w stan spoczynku[17]. Na emeryturze zamieszkał w Warszawie[18][19][20].

W czasie kampanii wrześniowej 1939 ewakuował się z Warszawy do rodziny do Lwowa. W listopadzie 1939 został aresztowany przez NKWD i osadzony w więzieniu „Brygidki”. Zamordowany wiosną 1940 na terytorium ówczesnej Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej. Figuruje na tzw. Ukraińskiej Liście Katyńskiej[21]. Został pochowany na otwartym w 2012 Polskim Cmentarzu Wojennym w Kijowie-Bykowni.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Szymon Kurz. wbh.wp.mil.pl. [dostęp 2020-12-21].
  2. ↑ Stawecki 1994 ↓, s. 186, autor nie wskazał, czy chodzi o Jaworze Dolne, czy też Jaworze Górne.
  3. ↑ Kubacki 2007 ↓, s. 59, wg autora urodził się w Pilźnie.
  4. ↑ Schematismus 1903 ↓, s. 541.
  5. ↑ Schematismus 1909 ↓, s. 631.
  6. ↑ Schematismus 1910 ↓, s. 921.
  7. ↑ Schematismus 1914 ↓, s. 381.
  8. ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 436.
  9. ↑ Schematismus 1903 ↓, s. 1120.
  10. ↑ Schematismus 1909 ↓, s. 1226.
  11. ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 1753.
  12. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 9 z 28 stycznia 1919, s. 227.
  13. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 11 z 1 lutego 1919, s. 290.
  14. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 22, 1277, 1315.
  15. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 22, 1159, 1196.
  16. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 77 z 24 lipca 1925 roku, s. 412.
  17. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 87 z 28 sierpnia 1925 roku, s. 472.
  18. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 881.
  19. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 322.
  20. ↑ W 1939 roku mieszkał przy ul. Czarnieckiego 17 na Żoliborzu Oficerskim, por. Spis abonentów sieci telefonicznej m.st. Warszawy P.A.S.T. i warszawskiej sieci P.P.T.T. 1939/1940, str. 208.
  21. ↑ Andrzej Przewoźnik, Jolanta Adamska: Katyń. Zbrodnia, prawda, pamięć, Warszawa 2010, str. 550. ISBN 978-83-247-2036-1. Por. Kurc Siemion, syn Mariana, ur. 1868, lista 55/1-99, [w:] Listy katyńskiej ciąg dalszy. Straceni na Ukrainie, Zeszyty Katyńskie (nr 4), Warszawa 1994, str. 50.
  22. ↑ M.P. z 1925 r. nr 262, poz. 1083 „za zasługi na polu administracji armji.
  23. ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 436, 1753.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Szymon_Kurz&oldid=72694498”