Tadeusz Śliwak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Śliwak
Data i miejsce urodzenia

20 listopada 1908
Buczacz

Data i miejsce śmierci

26 lutego 1991
Winnipeg

Zawód, zajęcie

tłumacz, lekkoatleta, pilot

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (od 1941) Medal Lotniczy (trzykrotnie)
Polscy lekkoatleci w 1936 roku (od lewej): Edward Trojanowski, Bernard Zasłona, Tadeusz Śliwak i Kazimierz Kucharski

Tadeusz Śliwak (ur. 20 listopada 1908 w Buczaczu, zm. 26 lutego 1991 w Winnipeg[1]) – polski lekkoatleta, olimpijczyk z Berlina 1936, tłumacz. Czołowy sprinter lat 30. XX wieku. Reprezentował lwowski Sokół Macierzy (1929–1935) i stołeczne kluby Legia i Syrena, porucznik radioobserwator Polskich Sił Powietrznych[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1921 ukończył IIb klasę w I Państwowym Gimnazjum w Stryju[3], w 1929 został absolwentem gimnazjum w Stryju.

Specjalizował się w biegu na 400 m. 8 razy był wicemistrzem Polski w biegu (100 m, 200 m, 400 m, 4 × 100 m, 4 × 400 m i trójskok), raz brązowym medalistą mistrzostw kraju (w trójskoku). Był również pięciokrotnym rekordzistą Polski.

Na igrzyskach olimpijskich w 1936 roku startował w sztafecie 4 × 400 metrów, odpadając w eliminacjach.

W czasie II wojny światowej walczył w składzie 307 dywizjonu myśliwskiego nocnego „Lwowskich Puchaczy”, jako oficer radioobserwator[2]. Miał numer służbowy RAF P-1819[4]. Po zakończeniu wojny wyemigrował początkowo do Argentyny, następnie do Kanady, gdzie pracował jako tłumacz języka hiszpańskiego.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Rekordy życiowe[edytuj | edytuj kod]

  • 100 m – 10,8 s uzyskany 17 maja 1936 we Lwowie
  • 200 m – 22,0 s uzyskany 14 czerwca 1936 we Lwowie
  • 400 m – 49,6 s uzyskany 19 września 1936 w Warszawie
  • trójskok – 13,69 m uzyskany 7 lipca 1935 w Białymstoku

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]