Tadeusz Burczyński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Burczyński
Data i miejsce urodzenia

25 maja 1949
Nysa

Profesor nauk technicznych
Specjalność: mechanika, informatyka,
budowa i eksploatacja maszyn
Alma Mater

Politechnika Śląska

Doktorat

1980 – mechanika

Profesura

1993-07-30 30 lipca 1993(dts)

Polska Akademia Nauk
Status

członek rzeczywisty

Funkcja Jednostka PAN

Przewodniczący
Komitet Mechaniki PAN

Doktor honoris causa
Politechnika Śląska – 2016
Praca naukowa
Uczelnia

Politechnika Krakowska

Instytut

Podstawowych Problemów Techniki PAN

Dyrektor
Instytut

Podstawowych Problemów Techniki PAN

Okres spraw.

od 2013

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Tadeusz Burczyński (ur. 25 maja 1949) – polski inżynier mechanik, profesor nauk technicznych, wykładowca akademicki Politechniki Śląskiej i Politechniki Krakowskiej, dyrektor Instytutu Podstawowych Problemów Techniki PAN, członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jest absolwentem Politechniki Śląskiej w Gliwicach, którą ukończył w 1974. Tam też zdobywał kolejne szczeble kariery akademickiej. W 1980 obronił doktorat z zakresu mechaniki, a w 1990 habilitację w zakresie budowy i eksploatacji maszyn. W 1993 otrzymał tytuł profesora. W Politechnice Śląskiej pełnił funkcje kierownika Katedry Wytrzymałości Materiałów i Metod Komputerowych Mechaniki (w latach 1997–2012) oraz dyrektora Instytutu Mechaniki i Inżynierii Obliczeniowej na Wydziale Mechanicznym Technologicznym. Równolegle zatrudniony w Politechnice Krakowskiej, gdzie od 2008 przez pewien czas pełnił funkcję dyrektora Instytutu Informatyki. Od 2013 pełni funkcję dyrektora Instytutu Podstawowych Problemów Techniki PAN[1][2].

Od 2007 jest członkiem korespondentem PAN, a od 2019 jej członkiem rzeczywistym[3]. Pełni funkcję przewodniczącego Komitetu Mechaniki PAN (wcześniej, od 2003 wiceprzewodniczący). Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Metod Komputerowych Mechaniki, a w latach 1999–2009 był jego przewodniczącym. Był członkiem Komitetu Badań Naukowych, a później (2012–2013) członkiem Rady Narodowego Centrum Nauki. W latach 2010–2012 był członkiem Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów[2][4].

Obszar jego zainteresowań naukowych to między innymi zagadnienia mechaniki materiałów i konstrukcji, analiza wrażliwości, zagadnienia odwrotne, dynamika stochastyczna i systemy rozmyte, sztuczna inteligencja, modelowanie i inżynieria wieloskalowa oraz biomechanika. W swoim dorobku naukowym ma ponad 500 publikacji, w tym 14 książek (w tym współautorskie oraz redakcje)[1]. Jest autorem pierwszej polskiej monografii poświęconej metodzie elementów brzegowych pt. Metoda elementów brzegowych w mechanice (WNT 1995). Wypromował 17 doktorów nauk. [5][6].

Laureat wielu nagród za działalność naukową, między innymi Nagrody Wydziału IV Nauk Technicznych PAN im. M. T. Hubera oraz nagród Ministra Edukacji Narodowej Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi[5] oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[6]. W 2016 nagrodzony tytułem doktora honoris causa Politechniki Śląskiej[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b prof. Tadeusz Burczyński D.Sc, Ph.D. Eng.. imio.polsl.pl. [dostęp 2014-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-28)]. (pol.).
  2. a b Członkowie korespondenci PAN. pan.pl. [dostęp 2014-01-11]. (pol.).
  3. Bartek Krystyński, Pracownicy Politechniki Krakowskiej wśród nowych członków krajowych PAN [online], www.pk.edu.pl [dostęp 2020-06-20] (pol.).
  4. Prof. dr hab. inż. Tadeusz Burczyński. ncn.gov.pl. [dostęp 2014-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-03)]. (pol.).
  5. a b M.P. z 2002 r. nr 59, poz. 803
  6. a b M.P. z 2011 r. nr 111, poz. 1131
  7. Tytuł Doktora Honoris Causa dla Prof. Tadeusza Burczyńskiego [online], www.ippt.pan.pl [dostęp 2020-06-20] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-21].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]