Tadeusz Butkiewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Butkiewicz
Data i miejsce urodzenia

28 października 1881
Kostroma

Data i miejsce śmierci

21 maja 1972
Warszawa

profesor nauk medycznych
Specjalność: chirurgia
Habilitacja

1934

Profesura

1945

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Warszawski

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari
Grób Tadeusza Butkiewicza na cmentarzu Powązkowskim

Tadeusz Antoniusz Butkiewicz (ur. 28 października 1881 w Kostromie, zm. 21 maja 1972 w Warszawie) – polski lekarz chirurg, profesor Uniwersytetu Warszawskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem uczestnika powstania styczniowego. W 1903 ukończył z wyróżnieniem studia lekarskie w Moskwie. Pracował następnie w klinikach w Moskwie i Petersburgu, a także w szpitalach rodzinnej guberni kostromskiej. W czasie I wojny światowej dowodził szpitalami wojskowymi oraz pełnił funkcję sekretarza Komitetu dla Jeńców i Cywilnych Uchodźców z Polski. Po wojnie został ordynatorem Oddziału Chirurgicznego Szpitala w Sosnowcu, a w 1929 ordynatorem Oddziału Chirurgicznego Szpitala Przemienienia Pańskiego w Warszawie. W 1934 obronił pracę habilitacyjną Żółciowe zapalenie otrzewnej bez przedziurawienia dróg żółciowych; na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego wykładał chirurgię przypadków nagłych.

W czasie okupacji niemieckiej był wykładowcą Uniwersytetu Ziem Zachodnich, współpracował z Kedywem. Po wojnie pracował nad reaktywowaniem Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Warszawskiego i został jego pierwszym dziekanem; w 1945 został mianowany profesorem nadzwyczajnym, a w 1956 – profesorem zwyczajnym. Po przejściu na emeryturę (1958) współpracował jako konsultant z Wojskowym Instytutem Medycyny Lotniczej. Działał w Towarzystwie Chirurgów Polskich, był jego prezesem oraz członkiem honorowym. Od 1946 był członkiem korespondentem, a od 1951 członkiem zwyczajnym Towarzystwa Naukowego Warszawskiego[1]..

W pracy naukowej zajmował się chirurgią dróg żółciowych, zapaleniem trzustki, chirurgią zakażeń, patologią układu nerwowego współczulnego. Wydał pierwszy polski podręcznik chirurgii przypadków nagłych, opracował także podręczniki z chirurgii ogólnej i filozofii chirurgii. Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 48-3-29)[2].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Reprezentanci nauk medycznych, zmarli członkowie AU w Krakowie, PAU, TNW i PAN
  2. Cmentarz Stare Powązki: STANISŁAWA BUTKIEWICZOWA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-11-01].
  3. Jacek Tomasz Persa, Butkiewicz Tadeusz Antoniusz, w: Słownik biograficzny polskich nauk medycznych XX wieku, tom III, zeszyt 2: Profesorowie warszawskiej medycyny połowy XX wieku (lata 1944–1950) (red. i opracowanie Bożena Urbanek), Warszawa 2004–2005, s. 24.
  4. M.P. z 1954 r. nr 103, poz. 1311.
  5. Słownik biograficzny polskich nauk medycznych XX wieku, dz. cyt., s. 24.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jan Nielubowicz, Andrzej Karwowski, Tadeusz Butkiewicz, w: Sylwetki chirurgów polskich (pod redakcją Józefa Bogusza i Witolda Rudowskiego), Ossolineum, Wrocław 1983.
  • Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 89.
  • Jacek Tomasz Persa, Butkiewicz Tadeusz Antoniusz, w: Słownik biograficzny polskich nauk medycznych XX wieku, tom III, zeszyt 2: Profesorowie warszawskiej medycyny połowy XX wieku (lata 1944–1950) (red. i opracowanie Bożena Urbanek), Warszawa 2004–2005, s. 19–25.