Tadeusz Dziurzyński
 podporucznik
| |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
od 1939 |
| Główne wojny i bitwy | |
Tadeusz Jan Dziurzyński (ur. 1912, zm. w 1940 w Charkowie) – syn Alojzego, młodszy brat Stanisława, magister, podporucznik żandarmerii Wojska Polskiego.
Służba w Wojsku Polskim
Od 15 września 1938 do 30 stycznia 1939 był słuchaczem IX Kursu Aplikacyjnego Oficerów Młodszych w Centrum Wyszkolenia Żandarmerii w Grudziądzu. Po ukończeniu kursu skierowany został na praktykę w 10 Dywizjonie Żandarmerii. W czasie kampanii wrześniowej dowodził Plutonem Pieszym Żandarmerii Nr 24 przydzielonym do 24 Dywizji Piechoty.
Był więźniem obozu w Starobielsku. Figuruje na Liście Starobielskiej pod poz. 1041.
Minister Obrony Narodowej decyzją Nr 439/MON z 5 października 2007 awansował go pośmiertnie do stopnia porucznika[1]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w dzienniku Urzędowym MON
Bibliografia
- Wanda Roman, Żandarmi polscy zamordowani na Wschodzie. Wrzesień 1939-maj 1940, Wojskowy Przegląd Historyczny Nr 3 (157), Warszawa 1996, ISSN 0043-7182, ss. 338-346.
- Jan Suliński, Historia szkół Żandarmerii w latach 1918-1995. Rys historyczno-organizacyjny, Warszawa 1996, s. 45, 47.
- Jan Suliński, Żandarmeria organ bezpieczeństwa armii 1918-1945, Warszawa 2003, ISBN 83-912638-5-1, s. 304-305.