Tadeusz Kamiński (powstaniec)
 Tadeusz Kamiński ps. Olek | |
 podporucznik
| |
| Data i miejsce urodzenia |
12 listopada 1921 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
19 września 1944 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Stanowiska |
d-ca III plutonu 1. kompanii batalionu Parasol |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
| |
Tadeusz Kamiński ps. Olek (ur. 12 listopada 1921 w Ostrowie Wielkopolskim[1], zm. 20 września 1944 w Warszawie[1]) – podporucznik[1], uczestnik powstania warszawskiego jako dowódca III plutonu 1. kompanii batalionu „Parasol” Armii Krajowej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Walentego. Jego braćmi byli między innymi Jan Kamiński (oficer AK) oraz Władysław Kamiński (pilot Poznańskiego Dywizjonu 302).
Podczas okupacji niemieckiej działał w polskim podziemiu zbrojnym. Uczestniczył w specjalnej operacji bojowej „Milke” oraz w akcji „Stamm”.
Podczas powstania warszawskiego wraz ze swoim oddziałem walczył na Woli i Starym Mieście. Poległ 20 września 1944 w walkach powstańczych na Czerniakowie. Miał 23 lata. Pochowany w kwaterach żołnierzy i sanitariuszek batalionu „Parasol” na Wojskowych Powązkach w Warszawie (kwatera A24-7-9)[2].
Odznaczony trzykrotnie Krzyżem Walecznych.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Piotr Rozwadowski (red. nauk.): Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego. Tom 5.. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona i Fundacja „Warszawa Walczy 1939–1945”, 2005, s. 275. ISBN 83-11-09261-3.
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-27].