Tadeusz Kilanowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Władysław Kilanowicz
Data i miejsce urodzenia

8 czerwca 1940
Nowy Targ

Data i miejsce śmierci

4 lipca 1979
Nowy Targ

Obywatelstwo

Polska

Wzrost

172 cm[1]

Pozycja

napastnik

Tadeusz Władysław Kilanowicz, ps. Elek[1] (ur. 8 czerwca 1940 w Nowym Targu, zm. 4 lipca 1979 tamże[1][2]) – polski hokeista, olimpijczyk[3].

Występował na pozycji napastnika. Przez całą karierę związany był z Podhalem Nowy Targ[2]. W barwach tego klubu dwukrotnie zdobył tytuł mistrza Polski (1966, 1969) oraz dwukrotnie wicemistrza (1963, 1964). W polskiej lidze rozegrał 306 meczów, strzelając w nich 183 gole[1].

W latach 1961–1969 wystąpił 76 razy w reprezentacji Polski. Wraz z Józefem Stefaniakiem i Andrzejem Żurawskim tworzył w reprezentacji formację ataku. Zdobył dla drużyny narodowej 37 bramek[1].

W 1964 wystąpił w turnieju olimpijskim w Innsbrucku[2][3]. Uczestniczył w sześciu turniejach o mistrzostwo świata[1]:

W trakcie kariery określany pseudonimem Elek[1].

Został uhonorowany tytułem Zasłużony Mistrz Sportu[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h KILANOWICZ TADEUSZ WŁADYSŁAW (1940-1979). pkol.pl. [dostęp 2012-05-20]. (pol.).
  2. a b c Tadeusz Kilanowicz. sports-reference.com. [dostęp 2012-05-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-16)]. (ang.).
  3. a b Polska Reprezentacja Olimpijska - INNSBRUCK 1964. pkol.pl. [dostęp 2012-05-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-22)]. (pol.).