Tadeusz Krupski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Krupski
major kawalerii major kawalerii
Data urodzenia

15 maja 1888

Data i miejsce śmierci

20 czerwca 1922
Warszawa

Przebieg służby
Lata służby

19141922

Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Wojsko Polskie

Jednostki

I Korpus Polski w Rosji
3 Pułk Ułanów Śląskich
14 Pułk Ułanów Jazłowieckich
203 Pułk Ułanów

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie)

Tadeusz Krupski (ur. 15 maja 1888, zm. 20 czerwca 1922 w Warszawie) – major kawalerii Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W czasie I wojny światowej walczył w szeregach Armii Imperium Rosyjskiego, a od 1917 roku w szeregach I Korpusu Polskiego w Rosji jako podrotmistrz 3 Pułku Ułanów. W lipcu 1918 roku, po rozformowaniu pułku, razem z braćmi Konstantym i Kazimierzem Plisowskimi oraz porucznikami: Mieczysławem Borowskim i Perkowiczem wyjechał do Noworosyjska, gdzie wziął udział w formowaniu Dywizjonu 1 Dywizji Jazdy przy 4 Dywizji Strzelców Polskich[1]. Dywizjon był protoplastą 14 Pułku Ułanów Jazłowieckich. Po powrocie do kraju został przeniesiony, w stopniu rotmistrza do 3 Pułku Ułanów Śląskich. 29 lipca 1920 roku w Kaliszu został pomocnikiem rotmistrza Adama Zakrzewskiego, organizatora 203 Pułku Ułanów i czasowo pełniącego obowiązki jego dowódcy[2]. Po objęciu dowództwa pułku przez majora Zygmunta Podhorskiego pełnił obowiązki oficera sztabu[3]. Po zakończeniu działań wojennych kontynuował służbę w 203 Pułku Ułanów, który został przemianowany na 27 Pułk Ułanów i od sierpnia 1921 roku stacjonował w Nieświeżu[4]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu majora ze dniem z 1 czerwca 1919 roku i 100. lokatą w korpusie oficerów jazdy[5]. Zmarł 20 czerwca 1922 roku w Warszawie „po długich i ciężkich cierpieniach spowodowanych ranami otrzymanymi w walkach za Ojczyznę”. 23 czerwca 1922 roku pochowany na Powązkach[6].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dobrzyński 1929 ↓, s. 10.
  2. Rostworowski 1930 ↓, s. 3, 5-6, 8-9.
  3. Rostworowski 1930 ↓, s. 25.
  4. Spis oficerów 1921 ↓, s. 268, 716.
  5. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 157.
  6. Nekrolog. „Polska Zbrojna”. 167, s. 3, 1922-06-25. Warszawa. 
  7. Rostworowski 1930 ↓, s. 31.
  8. M.P. z 1933 r. nr 235, poz. 255.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 26 stycznia 1922 roku, s. 65.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]