Tadeusz Marian Sawicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Marian Sawicz
Data urodzenia

1 września 1948

Data i miejsce śmierci

18 grudnia 1970
Elbląg

Przyczyna śmierci

postrzał

Miejsce spoczynku

cmentarz przy ul. Agrykola w Elblągu

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi
Tablica Pamięci Tadeusza Mariana Sawicza, umieszczona w miejscu jego śmierci

Tadeusz Marian Sawicz[1] (ur. 1 września 1948[2], zm. 18 grudnia 1970 w Elblągu[1]) – pracownik Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego w Elblągu[2], zastrzelony w czasie wydarzeń grudniowych 1970.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

18 grudnia 1970 r., wychodząc z baru mlecznego przy ul. 1 Maja w Elblągu, został postrzelony w głowę[3] przez funkcjonariusza MO, jadącego milicyjną Nysą[4]; zginął na miejscu[3]. Sawicz nie brał udziału w manifestacjach[5].

Narzeczona Tadeusza Sawicza była w ciąży, a tydzień później, w pierwszy dzień Świąt Bożego Narodzenia, miał się odbyć ślub zamordowanego[3]. Pochowano go na elbląskim cmentarzu przy ulicy Agrykola[2].

Po upadku komunizmu w Polsce skwer, niedaleko którego zginął, został nazwany jego imieniem. Postanowieniem Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego z dnia 17 grudnia 2008 (w 38. rocznicę Grudnia '70), za zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, został pośmiertnie odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Maria Kasprzycka, Piotr Adamczyk: Kalendarium Elbląskie. Muzeum Archeologiczno-Historyczne w Elblągu. [dostęp 2011-12-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-22)]. (pol.).
  2. a b c Lista ofiar Grudnia '70. [w:] Rewolta Grudniowa [on-line]. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2011-12-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-21)]. (pol.).
  3. a b c Agata Janik: To nie na darmo.... portEl.pl, 2011-12-20. [dostęp 2011-12-23]. (pol.).
  4. Elbląg upamiętnia masakrę grudniową 1970 roku. Radio Olsztyn, 2009-12-18. [dostęp 2011-12-23]. (pol.).
  5. Elbląskie ofiary grudnia '70. TVP Olsztyn, 2011-12-18. [dostęp 2011-12-23]. (pol.).
  6. M.P. z 2009 r. nr 29, poz. 410 – pkt 33.