Tadeusz Pawlak (pisarz)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Tadeusz Pawlak (ur. 21 marca 1927 w Milejowie koło Konina) – polski poeta.

Ukończył Państwowe Ognisko Sztuki. Debiutował na łamach dziennika „Głos Koszaliński” w 1957 roku. W latach 1951–1979 był pracownikiem Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku.

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

  • Miejsce na liście
  • Człowiek najdalszy
  • Korzenie
  • Dwie strony darnii
  • Wniebogłos topoli
  • W kamieniołomach obłoków
  • Czas odkopany

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Lesław Bartelski M.: Polscy pisarze współcześni, 1939-1991: Leksykon. Wydawnictwo Naukowe PWN. ISBN 83-01-11593-9.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tadeusz_Pawlak_(pisarz)&oldid=65121610”