Tadeusz Srogosz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Srogosz
Data i miejsce urodzenia

1952
Łódź

profesor doktor habilitowany nauk humanistycznych
Profesura

14 czerwca 2005

Uczelnia

Uniwersytet Łódzki

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej

Tadeusz Srogosz (ur. 1952 w Łodzi) – polski historyk, profesor, doktor habilitowany nauk humanistycznych.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studia historyczne na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Łódzkiego ukończył w 1975. Na tym samym Wydziale doktoryzował się w 1985 i uzyskał habilitację w 1995. Tytuł profesora uzyskał w 2005[1]. Specjalizuje się w historii administracji, historii instytucji opieki zdrowotnej oraz historii nowożytnej Polski XVII i XVIII wieku. Jest kierownikiem Zakładu Metodologii i Historii Historiografii Uniwersytetu Humanistyczno-Przyrodniczego im. Jana Długosza w Częstochowie[2]. Od 1999 do 2004 pełnił funkcję dziekana Wydziału Filologiczno-Historycznego tej uczelni. Był także pracownikiem naukowym Zakładu Historii Medycyny i Farmacji Uniwersytetu Medycznego w Łodzi i Wyższej Szkoły Handlowej im. Króla Stefana Batorego w Piotrkowie Trybunalskim.

W latach 2012–2015 członek Głównej Komisji Rewizyjnej Polskiego Towarzystwa Historycznego. We wrześniu 2015 wybrany na tę funkcję na kolejną kadencję, a we wrześniu 2018 został wiceprzewodniczącym Głównej Komisji Rewizyjnej[3]). W kadencji 2015-2018 członek Komitetu Nauk Historycznych PAN[4] oraz Komitetu Historii Nauki i Techniki PAN[5]. Członek European Association for the History of Medicine and Health z siedzibą w Strasburgu, członek zagraniczny Białoruskiego Towarzystwa Historyków Medycyny, członek honorowy Instytutu Archeografii i Źródłoznawstwa im. Michała Hruszewskiego Ukraińskiej Akademii Nauk, członek rzeczywisty Akademii Socjalnych Nauk Ukrainy, profesor honorowy Chersońskiego Uniwersytetu Państwowego (Ukraina), wiceprezes Fundacji „Humanitas et Scientia”, członek wielu polskich i zagranicznych komitetów redakcyjnych czasopism naukowych.

Ważniejsze publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Problemy sanitarno-zdrowotne w działalności administracji Rzeczypospolitej w okresie stanisławowskim (1993)
  • Dżuma ujarzmiona? Walka z czarną śmiercią za Stanisława Augusta (1997)
  • Pomoc weteranom, rannym i chorym na ziemiach polskich w latach 1806–1807 (2001)
  • Między biologiczną egzystencją człowieka w dziejach a historią nauki (2003)
  • Żołnierz swawolny : z dziejów obyczajów armii koronnej w XVII wieku (2010)
  • Między wojną a modernizacją. Studia z dziejów kresów południowo-wschodnich Rzeczypospolitej w XVII – XVIII wieku (2016)
  • Życie codzienne żołnierzy armii koronnej i litewskiej w XVII wieku (2018)

Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. M.P. z 2005 r. nr 39, poz. 525
  2. Zakład Metodologii i Historii Historiografii [online], www.ih.ujd.edu.pl [dostęp 2019-09-03].
  3. Polskie Towarzystwo Historyczne - Zarząd Główny [online], pth.net.pl [dostęp 2017-03-16] (pol.).
  4. Członkowie Komitetu Nauk Historycznych PAN w kadencji 2015-2018 [online], www.knh.pan.pl [dostęp 2016-04-19].
  5. Członkowie Komitetu Historii Nauki i Techniki PAN w kadencji 2015-2018 [online], www.khnit.pan.pl [dostęp 2017-03-10] [zarchiwizowane z adresu 2018-09-20] (pol.).
  6. M.P. z 2010 r. nr 27, poz. 294

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]