Tadeusz Strumiłło (muzykolog)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Strumiłło
Data i miejsce urodzenia

10 lipca 1929
Książniczki

Data śmierci

12 kwietnia 1956

Zawód, zajęcie

muzykolog
taternik

Rodzice

Tadeusz Strumiłło

Tadeusz Strumiłło (ur. 10 lipca 1929 r. w Książniczkach, zm. 12 kwietnia 1956 w Tatrach) – polski muzykolog i taternik.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Tadeusza Strumiłły (1884–1958), doktora filozofii, jednego z współtwórców Związku Harcerstwa Polskiego oraz Stefanii z Hermanów (1892–1982).

W 1952 roku na terenie Wielkopolski odnalazł Symfonię D-dur Adama Haczewskiego, a co za tym idzie odkrył istnienie samego Haczewskiego[1][2].

Zginął wraz z Henrykiem Czarnockim pod śnieżną lawiną na południowych zboczach Mięguszowieckiego Szczytu Pośredniego, podczas próby zimowego przejścia głównej grani Tatr.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Haczewski Adam, Sinfonia Ex D [online], pwm.com.pl [dostęp 2023-09-28].
  2. Howard C. Robbins Landon, Karl Geiringer (red.), Studies in eighteenth-century music: a tribute to Karl Geiringer on his 70th birthday, Da Capo Press Music Reprint Series, New York, NY: Da Capo Pr, 1979, ISBN 978-0-306-79519-0 [dostęp 2023-09-28].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]