Tadeusz Tomaszewski (psycholog)

Tadeusz Tomaszewski
Data i miejsce urodzenia	12 lipca 1910 ; Lwów
Data i miejsce śmierci	19 marca 2000 ; Warszawa
	Profesor nauk humanistycznych
	Specjalność: psychologia ogólna
Alma Mater	Uniwersytet Lwowski
Doktorat	1938
Habilitacja	1947
Profesura	1949
	Doktor honoris causa; Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej – 1980
	Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Lwowski; Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej; Uniwersytet Warszawski
	Odznaczenia
	Cytaty w Wikicytatach

Tadeusz Tomaszewski (ur. 12 lipca 1910 we Lwowie, zm. 19 marca 2000 w Warszawie^[1]) – polski psycholog, twórca teorii czynności, nauczyciel psychologii.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Jana. Studiował na Uniwersytecie im. Jana Kazimierza polonistykę i psychologię pod kierunkiem Mieczysława Kreutza^[1]. Ukończył studia w 1934 roku pracą Geneza ocen niedorzeczności. Był asystentem Kreutza w katedrze psychologii. Doktoryzował się w 1938 na podstawie rozprawy Metody badań dyspozycji złożonych (recenzent: prof. Kazimierz Ajdukiewicz^[2]).

W latach 1938/39 odbywał staż w Paryżu u Henri Piérona i Henri Wallona. W latach 1939/41 pracował w katedrze psychologii na Uniwersytecie Lwowskim. Od 1945 roku był zastępcą profesora na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym UMCS w Lublinie.

W 1947 habilitował się na podstawie rozprawy Rodzaje i motywy reakcji negatywnych^[1]. W 1949 otrzymał profesurę na UMCS. W latach 1950–1968 był kierownikiem Katedry Psychologii Ogólnej Wydziału Humanistycznego UW, a od 1968 do 1978 roku – dyrektorem Instytutu Psychologii na Wydziale Psychologii i Pedagogiki^[2]. Zmarł w wieku 89 lat. Został pochowany 24 marca 2000 na Cmentarzu Ewangelicko Reformowanym (kwatera 13-2-4)^[3].

Był wiceprzewodniczącym Komitetu Nauk Pedagogicznych i Psychologicznych PAN oraz przewodniczącym w latach 1972–1981 Komitetu Nauk Psychologicznych PAN, w latach 1963–1980 – wiceprzewodniczącym Międzynarodowej Unii Psychologii Naukowej, a także członkiem Komitetu Wykonawczego Międzynarodowego Komitetu Psychologii Stosowanej^[2]. Został wybrany honorowym przewodniczącym Polskiego Towarzystwa Psychologicznego^[1].

W 1946 został odznaczony Krzyżem Oficerskim^[4], a w 1954 został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski^[5].

W 1980 roku UMCS nadał mu tytuł doktora honoris causa^[1]^[6].

Ważniejsze prace[edytuj | edytuj kod]

redakcja naukowa podręcznika Psychologia.
Wstęp do psychologii 1963
Psychologia jako nauka o człowieku (z J. Reykowskim i M. Maruszewskim(inne języki)) 1966
Problemy i kierunki współczesnej psychologii 1968
Główne idee współczesnej psychologii 1984

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Teresa Rzepa: O Tadeuszu Tomaszewskim w komputerowym dzienniku Zbigniewa Pietrasińskiego. W: Teresa Rzepa, Cezary W. Domański (red.): Na drogach i bezdrożach historii psychologii. T. 4. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, 2015, s. 63–64. ISBN 978-83-7784-578-3.
↑ ^a ^b ^c Zofia Ratajczak: Zachwyt i logika czynu. Warszawa: Scholar, 2006, s. 350–363. ISBN 83-7383-188-6.
↑ śp. Tadeusz Tomaszewski
↑ M.P. z 1947 r. nr 52, poz. 366.
↑ M.P. z 1954 r. nr 112, poz. 1588.
↑ Doktorzy honoris causa UMCS. umcs.lublin.pl. [dostęp 2011-02-23].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Psychologia czynności: nowe perspektywy (Pamięci Profesora Tadeusza Tomaszewskiego). Pod redakcją Idy Kurcz i Danuty Kądzielawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar, 2002. ISBN 83-88495-77-1. [dostęp 2021-05-16].

[Rzepa-1] Teresa Rzepa: O Tadeuszu Tomaszewskim w komputerowym dzienniku Zbigniewa Pietrasińskiego. W: Teresa Rzepa, Cezary W. Domański (red.): Na drogach i bezdrożach historii psychologii. T. 4. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, 2015, s. 63–64. ISBN 978-83-7784-578-3.

[:0-2] Zofia Ratajczak: Zachwyt i logika czynu. Warszawa: Scholar, 2006, s. 350–363. ISBN 83-7383-188-6.

[3] śp. Tadeusz Tomaszewski

[4] M.P. z 1947 r. nr 52, poz. 366.

[5] M.P. z 1954 r. nr 112, poz. 1588.

[6] Doktorzy honoris causa UMCS. umcs.lublin.pl. [dostęp 2011-02-23].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]