Tadeusz Waryński

Tadeusz Waryński
Data i miejsce urodzenia	15 czerwca 1881 ; Clarens
Data i miejsce śmierci	5 stycznia 1932 ; Warszawa
	Poseł III kadencji Sejmu (II RP)
Okres	od 16 listopada 1930; do 5 stycznia 1932
Przynależność polityczna	Bezpartyjny Blok Współpracy z Rządem
	Multimedia w Wikimedia Commons

Tadeusz Waryński (ur. 15 czerwca 1881 w Clarens w Szwajcarii, zm. 5 stycznia 1932 w Warszawie) – polski działacz socjalistyczny, wiceprezydent Łodzi, poseł na Sejm III kadencji (1930–1932). Syn Anny Sieroszewskiej i Ludwika Waryńskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył szkołę średnią w Paryżu, następnie zaś studia z dziedziny fizyki na Uniwersytecie w Genewie (uzyskał stopień doktora); uzyskał też tytuł inżyniera-chemika. Pracował jako wykładowca na uczelniach francuskich, współpracował z Ignacym Mościckim.

Działał w Socjaldemokracji Królestwa Polskiego i Litwy (SDKPiL), następnie należał do PPS i PPS-Frakcji Rewolucyjnej. Był ochotnikiem w wojnie polsko-bolszewickiej. W okresie II Rzeczypospolitej stał na czele redakcji związanego z PPS pisma „Łodzianin”.

W Łodzi zamieszkał w 1922, przy ul. S. Moniuszki. Krótko sprawował funkcję wiceprezydenta Łodzi (od ok. 16 stycznia do 13 lutego 1923)^[1]. Niedługo potem przeniósł się do Warszawy.

W 1924 odszedł do Niezależnej Socjalistycznej Partii Pracy, następnie zaś związał się z obozem sanacji. Pracował jako naczelnik wydziału w Departamencie Szkół Zawodowych Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. W wyborach w 1930 uzyskał mandat posła na Sejm III kadencji z listy państwowej BBWR.

We wtorek 5 stycznia 1932 w hotelu sejmowym przy ulicy Wiejskiej w Warszawie popełnił samobójstwo, wieszając się na przymocowanym do klamki u drzwi sznurku. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim^[2] (kwatera 151-6-9)^[3]. W momencie śmierci był naczelnikiem Wydziału w Departamencie Szkół Zawodowych w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego.

Żonaty, miał syna.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Kuciński Julian, op. cit. s. 128.
↑ Pogrzeb ś.p. pos. Waryńskiego, „Gazeta Polska”, nr 8 z 8 stycznia 1932, s. 4. Samobójstwo posła T. Waryńskiego, „Polska Zbrojna” Nr 6 z 6 stycznia 1932, s. 8. Pogrzeb ś.p. posła Tadeusza Waryńskiego, „Gazeta Polska”, nr 10 z 10 stycznia 1932, s. 6.
↑ Cmentarz Stare Powązki: Tadeusz Waryński, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-06-02] .

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Zgon posła Tadeusza Waryńskiego, „Gazeta Polska”, nr 6 z 6 stycznia 1932, s. 2.
Michał Śliwa, Tadeusz Waryński, w: Kto był kim w II Rzeczypospolitej, Kraków 1994, s. 463 (biogram nr 1535).
Julian Kuciński, Tadeusz Waryński, syn Ludwika. Zapomniany wiceprezydent Łodzi; [w:] „Kronika Miasta Łodzi”, 2017, z. 2, ss. 125–135.

[1] Kuciński Julian, op. cit. s. 128.

[2] Pogrzeb ś.p. pos. Waryńskiego, „Gazeta Polska”, nr 8 z 8 stycznia 1932, s. 4. Samobójstwo posła T. Waryńskiego, „Polska Zbrojna” Nr 6 z 6 stycznia 1932, s. 8. Pogrzeb ś.p. posła Tadeusza Waryńskiego, „Gazeta Polska”, nr 10 z 10 stycznia 1932, s. 6.

[3] Cmentarz Stare Powązki: Tadeusz Waryński, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-06-02] .

[1]

[2]

[3]