Tadeusz Zbigniew Dworak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Zbigniew Dworak
Ilustracja
Podczas Festiwalu Literatury Popularnej
w Krakowie w czerwcu 2005 roku
Data i miejsce urodzenia

14 października 1942
Posądza

Data śmierci

13 czerwca 2013

Doktor habilitowany nauk technicznych
Specjalność: ogrzewnictwo, wentylacja, klimatyzacja
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński i Moskiewski Uniwersytet Państwowy im. M.W. Łomonosowa

Habilitacja

1991 – ochrona środowiska
Akademia Górniczo-Hutnicza

Praca zawodowa
Uczelnia

Uniwersytet Jagielloński

Okres zatrudn.

do 1976

Uczelnia

Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie

Okres zatrudn.

od 1981

Odznaczenia
Order Uśmiechu
Tadeusz Zbigniew Dworak
Dziedzina sztuki

książki popularnonaukowe, fantastyka naukowa

Ważne dzieła
  • Świat planet
  • Astrologia. Astronomia. Astrofizyka
  • Z astronomią za pan brat

Tadeusz Zbigniew Dworak (ur. 14 października 1942 w Posądzy, zm. 13 czerwca 2013) – polski astronom, doktor habilitowany, profesor nadzwyczajny Akademii Górniczo-Hutniczej, pisarz, autor opowiadań science fiction, autor lub współautor 8 książek popularnonaukowych, 150 publikacji przeglądowych i popularnonaukowych, recenzent 85 książek naukowych i popularnonaukowych, a także tłumacz wielu zagranicznych publikacji i książek popularnonaukowych.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował fizykę i astronomię na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie i fizykę atmosfery na Uniwersytecie im. Łomonosowa w Moskwie. Po ukończeniu studiów pracował w Obserwatorium Astronomicznym UJ, gdzie pod kierunkiem Kazimierza Kordylewskiego uzyskał doktorat z badań nad gwiazdami zaćmieniowymi. Po uzyskaniu stopnia doktora w dalszym ciągu pracował w Obserwatorium Astronomicznym UJ. W związku z reorganizacją Obserwatorium, po roku 1976 pracował w Zakładzie Meteorologii Kosmicznej IMGW, pracując m.in. nad interpretacją zdjęć satelitarnych. Od roku 1981 pracował w Instytucie Kształtowania i Ochrony Środowiska AGH jako specjalista z dziedziny fizyki atmosfery, rozwijając metody monitoringu środowiska, teledetekcji i inne[1].

Grób prof. Tadeusza Dworaka na Cmentarzu Prądnik Czerwony

W 1991 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego na podstawie rozprawy Metodyka teledetekcyjnych badań zapylenia atmosfery. Pracował również jako profesor w Instytucie Politechnicznym Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Stanisława Pigonia w Krośnie. Był promotorem 5 prac doktorskich.

Pochowany na cmentarzu Batowickim w Krakowie (kw. XCIV-5-5)[2].

Działalność literacka[edytuj | edytuj kod]

Debiutem literackim Dworaka było słuchowisko Temida, napisane wspólnie z Romanem Danakiem, nadane w 1967 przez krakowską rozgłośnię Polskiego Radia i opublikowane (pod pseudonimem Zbigniew Skawski) w „Młodym Techniku” rok później. Publikował później również w czasopismach „Wiedza i Życie” i „Razem”. Debiutem książkowym Danaka i Dworaka był zbiór opowiadań Jana Ciągwy władza nad materią. Jego utwory tłumaczone były na esperanto i język węgierski.

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Książki popularnonaukowe[edytuj | edytuj kod]

Zbiory opowiadań[edytuj | edytuj kod]

  • Jana Ciągwy władza nad materią (Iskry 1977, współautor: Roman Danak)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dr hab. Tadeusz Zbigniew Dworak, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2013-06-14].[martwy link]
  2. Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], zck-krakow.pl [dostęp 2021-07-16].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Andrzej Niewiadomski, Antoni Smuszkiewicz, Leksykon polskiej literatury fantastycznonaukowej, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 1990
  • „Posłowie” Zbigniewa Dworaka. W: Roman Danak: Sotnie Łysego Iwanki : powieść SF. Rzeszów: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej, 1994, s. 377-383. ISBN 83-900933-7-5.