TAG Heuer

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Tag Heuer)
TAG Heuer
Ilustracja
Państwo

 Szwajcaria

Siedziba

La Chaux-de-Fonds

Data założenia

1860

Prezes

Jean-Claude Biver (CEO)

Udziałowcy

LVMH

brak współrzędnych
Strona internetowa
Zegarek Heuer Carrera z 1964 roku
Zegarek Tag Heuer CV2010 Carrera

TAG Heuer – szwajcarska firma produkująca luksusowe zegarki. Firma została założona przez Edouarda Heuera w 1860 roku w St-Imier, miejscowości położonej w szwajcarskim regionie Jura. W roku 1869, Edouard Heuer opatentował nowy system nakręcania zegarka za pomocą wałka naciągowego. W 1886 roku opatentował udoskonalony chronograf kieszonkowy. W 1890 roku kolekcja jego zegarków zdobyła srebrny medal na Wystawie Paryskiej. W 1916 roku skonstruował Micrograph – pierwszy na świecie przyrząd pomiarowy zdolny do odmierzania czasu z dokładnością do 1/100 sekundy. W roku 1969 firma skonstruowała i opatentowała Microtimer, zdolny odmierzyć czas z dokładnością do 1/1000 sekundy. Heuer w 1975 roku wprowadziła na rynek pierwszy na świecie chronograf kwarcowy – Chronosplit, o dokładności pomiaru do 1/100 sekundy[1].

Od czasu przejęcia w 1985 roku firmy Heuer przez spółkę TAG (Techniques d’Avant Garde) firma używa nazwy TAG Heuer.

W 1999 roku TAG Heuer został przejęty za 739 mln $ przez francuski koncern LVMH Moët Hennessy Louis Vuitton[2].

Historia[edytuj | edytuj kod]

  • 1860 rok – Edouard Heuer w St-Imier zakłada firmę Heuer.
  • 1869 rok – pierwszy patent Edouarda Heuera (nowy system nakrecania zegarków).
  • 1886 rok – Heuer wprowadza udoskonalony chronograf kieszonkowy.
  • 1916 rok – Heuer wprowadza Micrograph.
  • 1920 rok – stopery Heuer są używane do prowadzenia oficjalnego pomiaru czasu na Igrzyskach Olimpijskich w Antwerpii.
  • 1928 rok – stopery Heuer są używane do prowadzenia oficjalnego pomiaru czasu na Igrzyskach Olimpijskich w Amsterdamie.
  • 1969 rok – Heuer opatentował Microtimer.
  • 1974 rok – firma staje się odpowiedzialna za pomiar czasu Ferrari w Formule 1.
  • 1975 rok – Pojawia się pierwszy na świecie chronograf kwarcowy – Chronosplit.
  • 1980 rok – firma staje się odpowiedzialna za pomiar czasu na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Moskwie.
  • 1980 rok – Heuer wycofuje się ze sportu.
  • 1982 rok – Grupa Piaget przejęła połowę udziałów w firmie Heuer.
  • 1985 rok – Heuer zostaje całkowicie przejęty przez spółkę TAG (Techniques d’Avant Garde). Następuje zmiana nazwy na TAG Heuer i rozpoczęcie współpracy z zespołem McLaren, startującym w Formule 1.
  • 1992 rok – TAG Heuer zostaje odpowiedzialny za pomiar czasów podczas wyścigów Formuły 1.
  • 1999 rok – TAG Heuer zostaje całkowicie przejęty przez spółkę LVMH Moët Hennessy Louis Vuitton. W tym samym roku marka jest odpowiedzialna za oficjalny pomiar czasów podczas mistrzostw świata w narciarstwie alpejskim w Vail. Współpraca kontynuowana jest podczas dwóch kolejnych edycji, w 2001 i 2003.
  • 2004 rok – TAG Heuer przed rozpoczęciem sezonu 2004 ogłasza rezygnację z pomiaru czasów w Formule 1.
  • 2005 rok – TAG Heuer zostaje uznana za jedną z najbardziej nowatorskich firm w Europie przez międzynarodową firmę doradczą A.T. Kearney. Powodem uznania jest stosowana przez TAG Heuer procedura “360 stopni totalnej innowacji”.
  • 2006 rok – Carrera Calibre 360 zostaje uznany "Najlepszym zegarkiem sportowym świata".
  • 2015 rok – zakończenie współpracy TAG Heuer z McLarenem.
  • 2016 rok – rozpoczęcie współpracy z Red Bull Racing, do 2018 pod nazwą TAG Heuer ukrywane są silniki Renault.

Kolekcje zegarków[edytuj | edytuj kod]

  • Aquaracer
  • Autavia
  • Carrera
  • Formula 1
  • Monaco
  • Golf
  • Link
  • SLR

Formuła 1[edytuj | edytuj kod]

W sezonach 19922003, TAG Heuer odpowiedzialne było za pomiar czasów w wyścigach Formuły 1[3]. Wcześniej, bo od 1985 marka była sponsorem zespołu McLaren[4]. Współpraca z brytyjską stajnią zakończyła się po sezonie 2015[4]. Od sezonu 2016 jest on sponsorem zespołu Red Bull Racing[4][5]. W sezonach 20162018 austriacki zespół używał silników Renault pod nazwą TAG Heuer[5][6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Historia marki TAG Heuer [online], CH24.PL [dostęp 2019-05-17] (pol.).
  2. TAG Heuer accepts LVMH bid - Sep. 13, 1999 [online], money.cnn.com [dostęp 2018-07-26].
  3. Marek Roczniak: TAG Heuer nie będzie już mierzył czasów w Formule Jeden. f1wm.pl, 2004-02-24. [dostęp 2021-01-22]. (pol.).
  4. a b c Nataniel Piórkowski: Tag Heuer zakończy współpracę z McLarenem. f1wm.pl, 2015-11-18. [dostęp 2021-01-22]. (pol.).
  5. a b Mateusz Szymkiewicz: TAG Heuer pozostanie sponsorem Red Bull Racing do 2021 roku. f1wm.pl, 2018-12-04. [dostęp 2021-01-22]. (pol.).
  6. Paweł Zając: Red Bull będzie korzystał z silników TAG Heuer. f1wm.pl, 2015-12-04. [dostęp 2021-01-22]. (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]