Simca 1307

Simca 1307/1308/1309
Talbot 1510/150/Solara
	; Simca 1307 przed liftingiem
Inne nazwy	Chrysler 150; Chrysler Alpine; Dodge Alpine
Producent	Simca; Talbot
Projektant	Roy Axe
Zaprezentowany	Wrzesień 1975
Okres produkcji	1975 – 1986
Miejsce produkcji	Poissy; Madryt; Ryton-on-Dunsmore; Bogota; Uusikaupunki; Wellington
Poprzednik	Simca 1301/1501
	Dane techniczne
Segment	D
Typy nadwozia	5-drzwiowy hatchback; 4-drzwiowy sedan
Silniki	R4 1,1 l; R4 1,3 l; R4 1,4 l; R4 1,6 l
Skrzynia biegów	4-biegowa manualna
Napęd	przedni
Długość	4240 mm
Szerokość	1680 mm
Wysokość	1390 mm
Rozstaw osi	2600 mm
Masa własna	1075 kg
Zbiornik paliwa	58 l
Liczba miejsc	5
	Dane dodatkowe
Pokrewne	Simca 1100; Chrysler Horizon
Konkurencja	FSO Polonez; Volkswagen Passat B1
	Multimedia w Wikimedia Commons

Simca 1307 – samochód osobowy klasy średniej produkowany pod francuską marką Simca w latach 1975 – 1979 oraz pod brytyjską marką Talbot w latach 1979 – 1986.

Historia i opis modelu[edytuj | edytuj kod]

W 1975 roku Simca przedstawiła nowy model klasy średniej, którego nazwa była uzależniona pod pojemności silnika: 1307, 1308 lub 1309. W dotychczasowej ofercie ta seria zastąpiła model 1301/1501. Samochód początkowo był dostępny tylko jako 5-drzwiowy hatchback, a do napędu używano silników R4 o pojemnościach: 1,1, 1,3, 1,4 oraz 1,6 litra. Moc przenoszona była na oś przednią poprzez 4-biegową manualną skrzynię biegów. W plebiscycie na Europejski Samochód Roku 1976 samochód zajął 1. pozycję^[1].

Inne rynki[edytuj | edytuj kod]

Na rynku brytyjskim, a ponadto także w Irlandii oraz Nowej Zelandii samochód oferowany był pod marką Chrysler jako Chrysler Alpine, zasilając tamtejszą ofertę europejskiego oddziału tej marki znanego jako Chrysler Europe^[2]. Ponadto, na rynku hiszpańskim model ten sprzedawano jako Chrysler 150, a w Kolumbii pod marką Dodge jako Dodge Alpine.

Zmiana nazwy[edytuj | edytuj kod]

Po tym, jak francuski koncern PSA Peugeot Citroen przejął europejski oddział Chryslera, w całej Europie Simca 1307 została przemianowana na markę Talbot. Ofertę uzupełniła też 4-drzwiowa wersja sedan oferowana pod nazwą Talbot Solara^[3].

Dane techniczne (1.4)[edytuj | edytuj kod]

R4 1,4 l (1442 cm³), 2 zawory na cylinder, OHV^[4]
Układ zasilania: gaźnik
Średnica × skok tłoka: 76,70 mm × 78,00 mm
Stopień sprężania: 9,5:1
Moc maksymalna: 86 KM (63,4 kW) przy 5600 obr./min
Maksymalny moment obrotowy: 125 N•m przy 3000 obr./min
Przyspieszenie 0-80 km/h: 8,9 s
Prędkość maksymalna: 164 km/h

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Previous winners - Car of the Year 1976. caroftheyear.org. [dostęp 2013-08-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-02)]. (ang.).
↑ Chrysler Alpine: remembering the most unlikely Car of the Year. [dostęp 2020-03-26]. (ang.).
↑ Zapomniana francuska elegancja: Talbot Solara.. [dostęp 2020-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-26)]. (niderl.).
↑ 1977 Chrysler Simca 1307 S Technical specifications. carfolio.com. [dostęp 2010-04-13]. (ang.).

[1] Previous winners - Car of the Year 1976. caroftheyear.org. [dostęp 2013-08-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-02)]. (ang.).

[2] Chrysler Alpine: remembering the most unlikely Car of the Year. [dostęp 2020-03-26]. (ang.).

[3] Zapomniana francuska elegancja: Talbot Solara.. [dostęp 2020-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-26)]. (niderl.).

[4] 1977 Chrysler Simca 1307 S Technical specifications. carfolio.com. [dostęp 2010-04-13]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]