Talea

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Izorytmiczny tenor z pierwszego odcinka Kyrie z mszy Notre Dame Guillaume de Machauta (ok. 1360). Color obejmujący 28 nut jest połączony ze schematem talea obejmującym cztery wartości, który zostaje powtórzony siedmiokrotnie.

Talea (tala), l.mn. taleae – w średniowieczu schemat rytmiczny głosu tenorowego (cantus firmus) powtarzany w motecie izorytmicznym[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Chodkowski 1995 ↓, s. 890.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ulrich Michels: Atlas muzyki Tom I. Warszawa: Prószyński i S-ka, 2002, s. 124, 125, 202, 214, 216-219. ISBN 83-7255-085-9.
  • Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: PWN, 1995. ISBN 83-01-11390-1. (pol.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Talea&oldid=63586236”