Tamka-Kałęczyn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zygmunt Vogel, Widok pałacu Ordynackiego i klasztoru św. Kazimierza, 1785 (po lewej stronie klasztor Szarytek)

Tamka-Kałęczynjurydyka założona na gruntach wsi Kałęczyn przez siostry Szarytki w 1659 roku, a zlikwidowana wraz z pozostałymi jurydykami warszawskimi w końcu XVIII wieku. Obszar, który zajmowała jurydyka, znajduje się obecnie w dzielnicy Śródmieście, w sąsiedztwie ulicy Tamka.

Opis[edytuj | edytuj kod]

W 1659 królowa Maria Ludwika sprowadziła do Polski z Francji siostry miłosierdzia św. Wincentego á Paulo, które u podnóża Zamku Ostrogskich zakładają przytułek dla sierot pod wezwaniem Św. Kazimierza. Budynki szpitala, kaplica, klasztor i gospodarcze wzniesione zostały wzdłuż wąskiej drogi, a grunty stanowiące uposażenie klasztoru wzdłuż tej drogi zostały rozparcelowane wśród osadników, tworząc jurydykę. Budynki rozlokowane były równolegle do drogi. W 1743 po raz pierwszy wymieniana jest nazwa Tamka - przyjęta od licznych grobli i tam na terenie podmokłym, przez który przechodziła droga ze Starej Warszawy na Solec. Teren jurydyki obejmował późniejsze ulice Tamka, Czerwonego Krzyża i Solec.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]