Tampa Bay Rowdies

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tampa Bay Rowdies
Przydomek

Rowdies

Barwy

żółto-zielone

Data założenia

1974

Liga

NASL (1975–84)
AISA (1986–87)
ASL (1988–89)
APSL (1990–93)

Państwo

 Stany Zjednoczone

Adres

Tampa
Floryda
Stany Zjednoczone

Stadion

Stadiony:
Tampa Stadium (1975–93) – 71,000
USF Soccer Stadium (1991–92) – 4,000
Hale:
Bayfront Center (1976–83) – 6,410
Expo Hall (1983–84) – 10,425
Lakeland Civic Center (1983–84) – 8,178

Właściciel

George W. Strawbridge Jr.

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe

Tampa Bay Rowdiesamerykański klub piłkarski z Tampa, w stanie Floryda. Drużyna występowała w lidze NASL (1975–84), AISA (1986–87), ASL (1988–89) i APSL (1990–93), a jego domowym obiektami były: Tampa Stadium (1975–93) i USF Soccer Stadium (1991–92), a obiektami domowymi halowego zespołu były: Bayfront Center (1976–83), Expo Hall (1983–84) i Lakeland Civic Center (1983–84).

Historia[edytuj | edytuj kod]

Klub został założony w 1974 roku przez Georga W. Strawbridgea Jr. i Beau Rogersa IV[1]. Już w swoim debiutanckim sezonie w NASL, drużyna sięgnęła po mistrzostwo tej ligi, pokonując dnia 24 sierpnia 1975 roku na Spartan Stadium w San Jose w finale Soccer Bowl Portland Timbers 2:0. Drużyna zdobywała jeszcze dwukrotnie wicemistrzostwo tej ligi (1978, 1979) i mistrzostwo sezonu zasadniczego w sezonie 1976. Sukcesy w NASL odnosiła także halowa drużyna Tampa Bay Rowdies, która trzykrotnie zdobywała mistrzostwo (1976, 1980, 1983) oraz wicemistrzostwo tej ligi (1975, 1979, 1982).

Po sezonie 1981 klub połączył się z Dallas Tornado. W tym czasie dyrektorzy zespołu z Dallas, Lamar Hunt i Bill McNutt zachowali mniejszościowy udział w Tampa Bay Rowdies[2][3]. Dwa lata później, po sezonie 1983 Georga W. Strawbridge Jr., Lamar Hunt i Bill McNutt sprzedali klub lokalnym inwestorom: Stelli Thayer, Bobowi Blanchardowi i Dickowi Corbettowi[4].

Po upadku NASL w 1984 roku Tampa Bay Rowdies z sukcesami występowała w rozgrywkach AISA (1986–87), ASL (1988–89) i APSL (1990–93) – wicemistrzostwo w sezonie 1992. Rok później, po sezonie 1993 został rozwiązany. Klub reaktywowano w 2010 roku i zdobył mistrzostwo NASL w 2012 roku.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

NASL[edytuj | edytuj kod]

Halowe NASL[edytuj | edytuj kod]

APSL[edytuj | edytuj kod]

Nagrody indywidualne[edytuj | edytuj kod]

Król strzelców NASL

Asystent halowego NASL

Trener Roku NASL

Odkrycie Roku NASL

MVP Meczu Gwiazd

Piłkarz Roku Ameryki Północnej NASL

Król strzelców APSL

Bramkarz ASL

Trener Roku APSL

Jedenastka Sezonu NASL

Jedenastka Dublerów NASL

Wyróżnienia NASL

Jedenastka Sezonu Halowego NASL

Jedenastka Sezonu ASL/APSL

Jedenastka Dublerów AISA

Jedenastka Dublerów APSL

Wyróżnienia AISA

U.S. Soccer Hall of Fame

Canadian Soccer Hall of Fame

Galeria Sław Halowej Piłki Nożnej

Rekordziści[edytuj | edytuj kod]

Sezon po sezonie[edytuj | edytuj kod]

Sezon Liga Bilans meczów Sezon Playoff Śr. frekwencja
1975 NASL 16–6 1.miejsce, Dywizja Zachodnia Mistrz 10,728
1976 NASL 18–6 1.miejsce, Dywizja Zachodnia, Konferencja Atlantycka Finalista 16,452
1977 NASL 14–12 3.miejsce, Dywizja Południowa, Konferencja Pacyficzna Pierwsza runda 19,491
1978 NASL 18–12 1.miejsce, Dywizja Zachodnia, Konferencja Atlantycka Finalista 18,123
1979 NASL 19–11 1.miejsce, Dywizja Zachodnia, Konferencja Atlantycka Finalista 27,650
1980 NASL 19–13 1.miejsce, Dywizja Środkowa, Konferencja Narodowa Ćwierćfinał 28,345
1981 NASL 15–17 4.miejsce, Dywizja Południowa Ćwierćfinał 22,299
1982 NASL 12–20 3.miejsce, Dywizja Południowa Nie zakwalifikował się 22,532
1983 NASL 7–23 3.miejsce, Dywizja Południowa Nie zakwalifikował się 18,507
1984 NASL 9–15 4.miejsce, Dywizja Zachodnia Nie zakwalifikował się 10,932
1988 ASL 3.miejsce Nie zakwalifikował się
1989 ASL 1.miejsce, Południe Półfinał
1990 APSL 2.miejsce Ćwierćfinał
1991 APSL 3.miejsce Nie zakwalifikował się
1992 APSL 3.miejsce Finalista
1993 APSL 3.miejsce Półfinał

Halowa NASL[edytuj | edytuj kod]

Sezon Liga Bilans meczów Sezon Playoff Śr. frekwencja
1975 Halowa NASL 3–1 1.miejsce, Region 3 Finalista 4,235
1976 Halowa NASL 4-0 1.miejsce, Region Zachodni Mistrz 5,458
1977 Halowa NASL 1-1 Mecze towarzyskie Nie zakwalifikował się 5,685
1978 Halowa NASL 6-2 Mecze towarzyskie Nie zakwalifikował się 5,901
1979 Halowa NASL 3-2 2.miejsce Finalista 6,181
1979–80 Halowa NASL 8–4 2.miejsce, Dywizja Zachodnia Mistrz 5,712
1980–81 Halowa NASL 9–9 2.miejsce, Dywizja Zachodnia Nie zakwalifikował się 5,175
1981–82 Halowa NASL 11–7 2.miejsce, Dywizja Centralna, Konferencja Amerykańska Finalista 5,372
1983 Halowa NASL 10-2 2.miejsce Mistrz 4,771
1983–84 Halowa NASL 9–23 7.miejsce Nie zakwalifikował się 2,334
1986/1987 AISA 21–21 3.miejsce, Południe Ćwierćfinał 2,048

Rekordy frekwencji[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza drużyna
Rok Frekwencja Przeciwnik
1980 56,389 California Surf
1980 54,247 New York Cosmos
1981 48,355 San Diego Sockers
1979 45,888 Rochester Lancers
1977 45,288 New York Cosmos
1976 42,611 New York Cosmos
1978 41,888 New York Cosmos
1977 41,680 Zenit Leningrad
1979 41,102 Fort Lauderdale Strikers
1979 40,701 New York Cosmos
1980 40,368 Fort Lauderdale Strikers
1982 40,098 Jacksonville Tea Men
1979 38,766 San Diego Sockers
1978 37,249 Fort Lauderdale Strikers
Halowa drużyna
Rok Frekwencja Przeciwnik
1978 6,410 Minnesota Kicks
1978 6,399 Dallas Tornado
1978 6,384 Tulsa Roughnecks
1977 6,354 Zenit Leningrad
1979 6,342 Fort Lauderdale Strikers
1979 6,338 Tulsa
1982 6,325 San Diego Sockers
1980 6,243 Fort Lauderdale Strikers
1980 6,200 New England Tea Men
1980 6,145 Detroit Express
1980 6,141 Atlanta Chiefs
1979 6,040 Dinamo Moskwa
1979 6,002 Houston Hurricane

Trenerzy[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rowdies history one of success [dostęp:1980-03-29] (ang.)
  2. Michael MacCambridge: Lamar Hunt: A Life in Sports. 2010, s. 262.
  3. Rowdies Take On A Western Flavor [dostęp:1981-09-17] (ang.)
  4. Rowdies sold to Bay area investors [dostęp:1983-09-14] (ang.)
  5. Rowdies Memorabilia - 1983 Rowdies vs. Strikers Indoor Exhibition Game Report [dostęp:2012-09-21] (ang.)
  6. Strikers Trade Mausser to Tea Men [dostęp:1980-07-15] (ang.)
  7. U.S. setting it's soccer sights on 1982 World Cup action [dostęp:1979-05-02] (ang.)
  8. Rowdies Whip Rochester To Win The Indoor Title [dostęp:1976-03-27] (ang.)
  9. https://archive.is/20130615222140/http://news.google.com/newspapers?id=fYBXAAAAIBAJ&sjid=tjsNAAAAIBAJ&pg=6819,8303699&dq=rowdies+indoor+all+star&hl=en Rowdies, Sockers Head All-Stars] [dostęp:1982-03-31] (ang.)
  10. All-star picks baffle Rowdies Connell [dostęp:1984-02-03] (ang.)
  11. NPSL Post-Season Awards. npsl.com. [zarchiwizowane z tego adresu (1999-10-11)]. (ang.)
  12. It's official: Rowdies release Mike Connell [dostęp:1984-09-19] (ang.)

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]