Tankai Genshō

Tankai Genshō

潭海玄昌

Data urodzenia	1811
Data śmierci	1898
Szkoła	rinzai
Nauczyciel	Karyō Zuika
Następca	Dokutan Sōsan
Zakon	zen

Tankai Genshō (ur. 1811, zm. 1898; jap. 潭海玄昌) – ascetyczny japoński mistrz zen szkoły rinzai.

Życiorys

Pochodził z Mino w prowincji Gifu. Jako młody człowiek podjął bardzo rygorystyczny ascetyczny program w klasztorach szkoły rinzai w rejonie, z którego pochodził. Praktykował pod kierunkiem takich mistrzów jak Shunnō Zen’etsu w Eiho-ji i Settan Shōboku w Zuiryū-ji. Acetyczna praktyka odbiła się na jego zdrowiu.

W latach 1848-1854 praktykował w pustelniach w rejonie Yamanashi. Jego poszukiwania doprowadziły go w końcu do mistrza Karyō Zuika (1793-1859), który prowadził klasztor Hōrin w dystrykcie Kanagawa. Wkrótce został spadkobiercą Dharmy mistrza Karyō. Po jego śmierci opatem Hōrin-ji został Tankai, który piastował to stanowisko w latach 1859-1872.

Wiele podróżował po Japonii. Z tych podróży wyprowadził wniosek, że w obliczu modernizującej się Japonii, jeśli mnisi i laikat rinzai mają przetrwać, to konieczny będzie mocny intelektualny trening oraz nieustępliwa moc charakteru. Podczas spotkań z wiernymi przygotowywał ich zarówno do obrony tradycji jak i przyjmowania otwarcie nowego. Po pierwszych atakach na buddyzm, kiedy wydawało się, że może on zniknąć z publicznej przestrzeni, rząd wydał szereg stabilizujących dekretów, co wzmocniło pozycję Tankaia.

W roku 1872 prowadził klasztor Daikyō, a w 1873 został na rok opatem prestiżowego klasztoru Myōshin. W tym okresie interesowały go głównie sprawy związane z kształceniem. Założył ośrodki edukacyjne i wygłaszał wykłady, które przyniosły mu olbrzymią popularność. Nie ograniczał się w nich tylko do wyjaśniania literatury zen, ale mówił także o sutrach, szczególnie o Sutrze Diamentowej i Sutrze Lotosu.

W 1891 roku rozpoczął budowę budynku mnichów w Eiho-ji (Kokeizan). Po ukończeniu prac przekazał go do prowadzenia jego najwybitniejszemu uczniowi - Dokutanowi Sōsanowi.

Mistrz Tankai Genshō zmarł w 1898 roku.

Jego doskonale przygotowani uczniowie stali się podporą szkoły rinzai w okresie antybuddyjskiej agitacji w okresie Meiji.

Linia przekazu Dharmy zen

Pierwsza liczba oznacza liczbę pokoleń mistrzów od 1 Patriarchy indyjskiego Mahakaśjapy.

Druga liczba oznacza liczbę pokoleń od 28/1 Bodhidharmy, 28 Patriarchy Indii i 1 Patriarchy Chin.

Trzecia liczba oznacza początek nowej linii przekazu w danym kraju.

• 69/42/15. Takujū Kosen (Daido Enkan) (1760-1833)

• 70/43/16. Sozan Genkyō (Jinki Myoyo) (1798-1868)

• 71/44/17. Tankai Genju (1832-1903)
• 71/44/17. Gisen Monetsu (1845-1915)
• 71/44/17. Choshu Genkai (1830-1903)
• 71/44/17. Horin Ginan (1847-1898)

• 72/45/18. Tsu’o Sotetsu (1868-1933)

• 71/44/17. Kasan Zenryo (1824-1893)

• 72/45/18. Tetsuo Chisei (1879-1837)
• 72/45/18. Sōhan Gempō (Sōhan Genhō) (1848-1922)

• 73/46/19. Tsuzan Soen (bd)
• 73/46/19. (Yamamoto) Gempō Giyū (1865-1861)

• 74/47/20. (Nakagawa) Sōen Genju (19 marca 1907-11 marca 1984) USA - szkoła ameryk. rinzai

• 75/48/21. Suzuki Sochu (1921-1 stycznia 1990)
• 75/48/21. Maurine Myoon Freedgood (3 marca 1922-26 lutego 1990)
• 75/48/21. Shimano Eidō Tai (ur. 1932)

• 76/49/22. Jiro Andy Afable (ur. 1943)
• 76/49/22. Roko Sherry Chayat (ur. 1943)
• 76/49/22. Junpo Denis Kelly (bd)
• 76/49/22. Genjo Kokan Marinello (ur. 5 listopada 1954)
• 76/49/22. John Denko Mokudo Mortensen (ur. 1947)

• 74/47/20. Fujimori Kozen (bd)
• 74/47/20. Immari Beijo (bd)
• 74/47/20. Nakagawa Dokyu Kyudo (zm. 29 grudnia 2007)

• 70/43/16. Razan Gemma (1815-1867)

• 71/44/17. Nan’in Zengu (1834-1904)
• 71/44/17. Toshu Zenchu (1839-1925)

• 72/45/18. Ko’in Jiteki (1866-1909)

• 71/44/17. Mugaku Bun’eki (1818-1887)

• 72/45/18. Daiko Sojun (1841-1911)

• 70/43/16. Myōki Sōseki (1774-1848)

• 71/44/17. Karyō Zuika (1790-1859)

• 72/45/18. Tankai Genshō (1811-1898)

• 73/46/19. Dokutan Sōsan (1840-1917)

• 74/47/20. Nanshinken Mukai Koryō (1864-1935)

• 75/48/21. Nakamura Kyōsan Taiyū (1886-1954)

• 76/49/22. Miura Isshū Jitō (1903-1978 nie zostawił spadkobiercy Dharmy

• 75/48/21. Shibayama Zenkei (1894-1974)

• 76/49/22. Takayama Taigan (bd)

• 70/43/16. Hogaku Soju (1825-1901)
• 70/43/16. Goten Dokei (1814-1891)

• 71/44/17. Jitsuso Teijin (1851-1909)

• 72/45/18. Rosan Eko (bd)

• 70/43/16. Kaisan Sokaku (Bukoku Myogen) (1768-1846)

• 71/44/17. Kyodo Etan (1808-1895)

• 72/45/18. Kyuho Ichisei (1833-1916)

• 73/46/19. Ten’o Erin (1859-1889)

• 72/45/18. Daishu Soju (1817-1889)

• 73/46/19. Kodo Genchu (1830-1890)

• 71/44/17. Yosan Soshiki (1779-1859)

• 70/43/16. Getsusan Kokyo (Daiki Myokan) (1789-1855)
• 70/43/16. Seki’o Somin (Daitetsu Hogan) (1794-1857)
• 70/43/16. Hoshu Zemmyo (Dai'ien Shokaku) (1802-1872)
• 70/43/16. Shun’no Zenetsu (Reiki Jin'o) (1772-1844?)

• 71/44/17.

• 72/45/18.

• 73/46/19.

• 74/47/20. Mokurai Soen (1854-1930)

• 69/42/15. Gyo’o Gensetsu (Shinkan Jisho) (1756-1831)

• 70/43/16. Zoho Bunga (Jinkan Dokusho) (1774-1825)

• 71/44/17. Ho’un Genshi (zm. 1875)

• 70/43/16. Kankai Soju Bunga (Hogan Reikan) (1779-1860)
• 70/43/16. Mannin Gen’i (Jinki Myokan) (1789-1860)
• 70/43/16. Kendo To’e (Mujin Shoto) (zm. 1820)
• 70/43/16. Hosan Gemmon (1784-1838)
• 70/43/16. Etsukei Shisei (1770-1838)

Bibliografia i źródła

• Heinrich Dumoulin: Zen Buddhism: A History. Japan''. Nowy Jork: Macmillan Publishing Company, 1988, s. 509. ISBN 0-02-908250-1.