Taczała

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Tarczała (herb szlachecki))
Taczała
Ilustracja
Typ herbu

szlachecki

Alternatywne nazwy

Żóraw

Pierwsza wzmianka

1382 (zapiska)

Herb według Siebmachera
Strona z Tablic odmian herbowych Chrząńskiego. Herb Taczała w 2 rzędzie, przedostatniej kolumnie.

Taczała (Żuraw) – polski herb szlachecki, noszący zawołanie Taczała, używało go kilkadziesiąt rodzin.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Na tarczy ściętej, w polu górnym czarnym i dolnym złotym – żuraw szary z lewą nogą podniesioną. Po obu stronach głowy ptaka – po jednej gwieździe srebrnej.

Klejnot: żuraw jak w godle.

Labry: czarne, podbite złotem.

W wersji zanotowanej w herbarzu Siebmachera, którą przytacza Tadeusz Gajl, klejnotem są dwie trąby dzielone w pas, czarno-złote.

W wersji średniowiecznej żuraw trzymał motowidło w dziobie, barwy były nieznane. Nieznany, aż do XVIII wieku włącznie, był klejnot herbu.

Stanisław Chrząński, w Tablicach odmian podaje zamiast górnego czarnego pasa dwa narożniki z gwiazdami, podaje też wersję z całym polem złotym i bez gwiazd (Taczała b).

Klejnot określono dopiero w Uzupełnieniach do księgi herbowej rodów polskich i w herbarzu Siebmachera.

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Herb znany w średniowieczu, najstarszy zapis pochodzi z 1382 roku.

Legenda herbowa[edytuj | edytuj kod]

Herb ten miał według Okolskiego otrzymać kawaler, który, niczym żuraw, pełnił czujną wartę przy świetle gwiazd[1].

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Tadeusz Gajl przytacza 32 nazwiska herbownych[2]: Bartkowski, Benoe, Berent, Bonoe, Bubzowski, Budzowski, Daniszewski, Fischer, Gerkow, Gerkowski, Gerszewski, Gierałtowski, Gierko, Gierkowicz, Gierkowski, Gierwatowski, Hejdukiewicz, Hejdukowicz, Horwat, Horwatt, Jasud, Jedowiański, Kiełpsz, Krahn, Rezanowicz, Rożnowski, Skroński, Storch, Tabiński, Talat, Talatko, Todowiański.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kasper Niesiecki, Jan Nepomucen Bobrowicz: Herbarz polski Kaspra Niesieckiego S. J. T. 9. Lipsk: Breitkopf i Haertel, 1841, s. 2.
  2. Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007, s. 406-539. ISBN 978-83-60597-10-1.