Tarczyca pospolita

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tarczyca pospolita
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

jasnotowce

Rodzina

jasnotowate

Rodzaj

tarczyca

Gatunek

tarczyca pospolita

Nazwa systematyczna
Scutellaria galericulata L.
Sp. pl. 2:599. 1753
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Tarczyca pospolita (Scutellaria galericulata L.) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny jasnotowatych. Dość pospolity na terenie Polski.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kwiaty
Łodyga
Wzniesiona, prosta, o wysokości 15-40 cm. Pod ziemią roślina posiada cienkie kłącze.
Liście
Ulistnienie nakrzyżległe. Liście podłużnie lancetowate z sercowatą nasadą i karbowane. Przysadki podobne do innych liści.
Kwiaty
Grzbieciste, dwuwargowe, wyrastające na krótkich szypułkach w kątach liści. Są fioletowoniebieskie, rzadko tylko zdarzają się różowe. Mają długość 1,2-2 cm, dolną wargę z wyciętą klapą, górną z tarczkowatą łuską na szczycie. Rurka korony silnie zgięta. Kielich grzbietobrzusznie spłaszczony, nagi lub owłosiony (bezgruczolowato).

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Kwiaty przedprątne, owadopylne, zapylane przez błonkówki[4]. Siedlisko: brzegi wód, mokradła, mokre łąki i lasy. Przeważnie na glebach piaszczystych i torfiastych. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla All. Magnocaricion[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-03-31] (ang.).
  3. Scutellaria galericulata, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
  4. Olga Seidl, Józef Rostafiński: Przewodnik do oznaczania roślin. Warszawa: PWRiL, 1973.
  5. Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
  • Jakub Mowszowicz: Flora jesienna. Przewodnik do oznaczania dziko rosnących jesiennych pospolitych roślin zielnych. Warszawa: WSiP, 1986. ISBN 83-02-00607-6.