Tavoris Cloud
| Pseudonim |
Thunder |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
10 stycznia 1982 |
| Obywatelstwo | |
| Wzrost |
178 cm |
| Styl walki |
praworęczny |
| Kategoria wagowa |
półciężka |
| Bilans walk zawodowych[a] | |
| Liczba walk |
28 |
| Zwycięstwa |
25 |
| Przez nokauty |
20 |
| Porażki |
3 |
| |
Tavoris Karod Cloud (ur. 10 stycznia 1982 w Tallahassee) – amerykański bokser, były mistrz świata IBF w kategorii półciężkiej.
Młodość i kariera amatorska[edytuj | edytuj kod]
W wywiadzie przeprowadzonym przez ESPN, Cloud wyjawił, że miał ciężkie dzieciństwo. Mieszkał w małym domu, w którym mieszkało również innych 10-15 lokatorów. Cloud zaczął boksować w wieku 17 lat.
W 2000 roku został mistrzem USA w kategorii półciężkiej do lat 19[1]. Jeszcze tego samego roku startował w wadze półciężkiej na mistrzostwach świata juniorów w Budapeszcie. Cloud dotarł do 1/8 finału, gdzie pokonał go na punkty (9:8) brązowy medalista tych zawodów, Clemente Russo[2].
W 2002 roku zdobył srebrny medal w wadze półciężkiej podczas mistrzostw USA. W finale Cloud przegrał na punkty (15:10) z Curtisem Stevensem[3].
Początki[edytuj | edytuj kod]
Jako zawodowiec zadebiutował 2 kwietnia 2004 roku. Do końca 2007 roku stoczył 17 zwycięskich pojedynków, z których 16 rozstrzygnął przed czasem. W tym czasie pokonał m.in. jednego z najbardziej doświadczonych bokserów świata, Reggiego Stricklanda. 28 marca 2008 roku znokautował w 1 rundzie Mike'a Wooda, zdobywając pasy: WBO NABO, NABA oraz USBA w wadze półciężkiej. 8 sierpnia pokonał przez techniczny nokaut w 10 rundzie Julio Césara Gonzáleza, zostając pretendentem IBF w wadze półciężkiej.
Pojedynek z Clintonem Woodsem[edytuj | edytuj kod]
28 sierpnia 2009 roku w walce o mistrzostwo świata IBF, zmierzył się z byłym mistrzem świata tej federacji w wadze półciężkiej, Clintonem Woodsem. Początkowo to Woods dominował w ringu, trzymając Clouda na dystans. Cloud odzyskał kontrolę w drugiej połowie walki i był bliski jej zakończenia w rundzie 8 i 10. Po 12 rundach sędziowie orzekli, że jednogłośnie na punkty (116-112, 116-112, 116-112) zwyciężył Cloud, zdobywając mistrzostwo świata[4].
Pojedynek z Glenem Johnsonem[edytuj | edytuj kod]
7 sierpnia 2010 roku w drugiej obronie pasa, jego rywalem był były mistrz świata kategorii półciężkiej, Glen Johnson. Cloud po ciekawym widowisku zwyciężył jednogłośnie na punkty (116-112, 116-112, 116-112)[5]. Jak wykazały statystyki opublikowane przez CompuBox, Johnson zadał 254 celne ciosy, przy 246 Clouda, jednak to uderzenia mistrza robiły większe wrażenie[6].
Pojedynek z Zuñigą i Mackiem[edytuj | edytuj kod]
17 grudnia 2010 roku jego rywalem był Kolumbijczyk Fulgencio Zuñiga. Cloud totalnie zdominował rywala, zwyciężając wysoko na punkty (118-108, 117-109, 117-109). Kolumbijczyk był dodatkowo liczony w rundzie piątej i dwunastej[7].
25 czerwca 2011 roku zmierzył się z Amerykaninem Yusafem Mackiem. Walka była bardzo wyrównana, a pretendent stawiał dzielny opór na początku, zyskując lekką przewagę. Cloud przejął inicjatywę w 8 rundzie i po kolejnej ofensywnej akcji, sędzia postanowił przerwać pojedynek, ogłaszając zwycięstwo Clouda przez TKO[8].
Pojedynek z Gabrielem Campillo[edytuj | edytuj kod]
18 lutego 2012 roku w czwartej obronie pasa zmierzył się z byłym mistrzem świata WBA, Gabrielem Campillo. Pojedynek świetnie zaczął mistrz, który w pierwszej rundzie dwukrotnie doprowadził do liczenia Hiszpana. Pojedynek bardzo się wyrównał w późniejszych rundach i Hiszpan zaczął odrabiać straty. Po świetnych dwunastu rundach, niejednogłośnie na punkty (111-115, 116-110, 114-112) zwyciężył Cloud. Wynik wzbudzał wiele kontrowersji, a opinie na temat werdyktu były podzielone. Niektórzy sądzili, że Hiszpan zrobił wystarczająco dużo, żeby wygrać, natomiast inni przychylili się do werdyktu sędziów[9]. Według statystych Compu-Box, Campillo zadał 187 cielnych ciosów, przy 147 Clouda[10].
Pojedynek z Bernardem Hopkinsem[edytuj | edytuj kod]
9 marca 2013 w piątej obronie mistrzostwa zmierzył się z żywą legendą, wielkim mistrzem wagi średniej oraz najstarszym mistrzem świata w historii boksu, Bernardem Hopkinsem. Bernard Hopkins dominował w ringu, zapisując na swoje konto pierwszą połowę walki. Dopiero w końcówce pojedynku, Cloud ruszył do ataku, ale Hopkins dowiózł zwycięstwo do końca i zwyciężył jednogłośnie na punkty (116-112, 117-111, 116-112)[11]. Hopkins pobił swój rekord i został najstarszym mistrzem świata w boksie, mając ponad 48 lat. W statystyce ciosów, Cloud zadawał więcej ciosów, ale Hopkins trafiał częściej, trafiając Clouda 169 razy, przy 139 trafieniach mistrza. Za ten pojedynek Hopkins zarobił 750 tys. dolarów, a Cloud 550 tys.
28 września 2013 w hali Bel Center w Montrealu w Cloud przegrał z obrońcą pasa WBC Kanadyjczykiem Adonisem Stevensonem. Cloud poddał się po siedmiu rundach.
27 września 2014 na gali w Montrealu został znokautowany w drugiej rundzie przez Artura Bietierbijewa[12].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ United States Junior U-19 National Championships - Gulfport. (ang.).
- ↑ 11.World Junior Championships - Budapest, Hungary. (ang.).
- ↑ Unites States National Champs - Las Vegas. (ang.).
- ↑ Tavoris Cloud vs. Clinton Woods. (ang.).
- ↑ Tavoris Cloud vs. Glen Johnson. (ang.).
- ↑ Tavoris Cloud vs Glen Johnson – CompuBox Stats. (ang.).
- ↑ Tavoris Cloud dominates Zuniga, but couldn't finish him. (ang.).
- ↑ Tavoris Cloud stops Yusaf Mack in the eight round. (ang.).
- ↑ Tavoris Cloud vs. Gabriel Campillo. (ang.).
- ↑ Cloud vs. Campillo – CompuBox Stats. (ang.).
- ↑ Tavoris Cloud vs. Bernard Hopkins. (ang.).
- ↑ "Artur Bietierbijew przejechał sie po Cloudzie" (video). Bokser.org. [dostęp 2015-02-18]. (pol.).