Tawlina jarzębolistna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tawlina jarzębolistna
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

różowce

Rodzina

różowate

Rodzaj

tawlina

Gatunek

tawlina jarzębolistna

Nazwa systematyczna
Sorbaria sorbifolia (L.) A.Br
P. F. A. Ascherson, Fl. Brandenburg 1(1):177. 1860
Synonimy
  • Spiraea sorbifolia L.[3]

Tawlina jarzębolistna, tawlina jarzębinowa, sorbaria jarzębinowa, tawulec jarzębolistny (Sorbaria sorbifolia (L.) A.Br.) – gatunek krzewu z rodziny różowatych. Pochodzi z północnej i północno-wschodniej Azji, rozprzestrzeniła się także jako gatunek zawleczony w Ameryce Północnej i Europie[3]. Jest uprawiany w Ameryce Północnej i Europie (również w Polsce) jako roślina ozdobna.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kwiatostan
Liść
Pokrój
Silnie rozrastający się krzew, dorastający do 2 m wysokości. Wytwarza odrośla.
Łodyga
Pędy grube i dość sztywne. Drewnieją tylko w dolnej części.
Liście
Złożone z 13-23 lancetowatych, zaostrzonych, podwójnie piłkowanych listków. Listek szczytowy przeważnie większy od pozostałych, przylistki przeważnie występują.
Kwiaty
Białe, drobne, średnicy około 6 mm, zebrane na końcach pędów w duże, gęste, stożkowate wiechy, długości do 25 cm. Kielich 5-działkowy, korona 5-płatkowa, 5 słupków i liczne pręciki. Kwitnie w drugiej połowie czerwca i na początku lipca.
Owoc
Mieszek.

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Roślina ozdobna. Jest pospolicie u nas uprawiana. Ma małe wymagania glebowe. Jest polecana do nasadzeń parkowych i w zieleni osiedlowej. Jest wytrzymała na mróz i suszę. Aby ograniczyć jej wzrost zaleca się przycinanie jej zimą. Rozmnaża się z nasion, przez podział późną jesienią lub przez sadzonki.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-29] (ang.).
  3. a b Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-05-05].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Warszawa: PWRiL, 1989. ISBN 83-09-00256-4.
  • Joachim Mayer, Heinz-Werner Schwegler: Wielki atlas drzew i krzewów. Oficyna Wyd. „Delta W-Z”. ISBN 978-83-7175-627-6.
  • Praca zbiorowa: Katalog roślin II. Drzewa, krzewy, byliny.. Warszawa: Agencja Promocji Zieleni, Związek Szkółkarzy Polskich, 2003. ISBN 83-912272-3-5.
  • W. Kulesza: Klucz do oznaczania drzew i krzewów. Warszawa: PWRiL, 1955.