Ted McGinley

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ted McGinley
ilustracja
Imię i nazwisko

Theodore Martin McGinley

Data i miejsce urodzenia

30 maja 1958
Newport Beach

Zawód

aktor

Współmałżonek

Gigi Rice
(od 1991)

Lata aktywności

od 1980

Ted McGinley, właśc. Theodore Martin McGinley[1] (ur. 30 maja 1958 w Newport Beach) – amerykański aktor. Odtwórca roli Jeffersona D’Arcy’ego w sitcomie Fox Świat według Bundych (Married… with Children, 1989-1997). Występował jako Charley Shanowski z sitcomu ABC Hope i Faith (Hope & Faith, 2003-2006). Nazywany został „Świętym patronem” strony internetowej „przeskoczenia rekina” z powodu jego częstych ról jako świeżej lub zastępczej postaci na krótko przed zakończeniem wielu seriali telewizyjnych[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata[edytuj | edytuj kod]

Urodził się i dorastał w Newport Beach[3] w Kalifornii jako syn Emily Joan (z domu Martin) i Roberta Charlesa „Boba” McGinleya[4]. Jego dziadek ze strony ojca miał pochodzenie irlandzkie[4], a jego rodzina miała także korzenie angielskie, niemieckie i szkockie[4]. W 1976 ukończył szkołę średnią Newport Harbor High School[5], gdzie pełnił funkcję kapitana drużyny grającej w polo na amerykańskiej olimpiadzie. W szkole średniej był też surferem i ratownikiem[6]. Za otrzymane stypendium sportowe (piłka wodna)[6] studiował na Uniwersytecie Południowej Kalifornii w Los Angeles, gdzie był kapitanem drużyny piłki wodnej i należał do Bractwa Sigma Chi[7]. Grał w młodzieżowej reprezentacji Stanów Zjednoczonych w piłce wodnej mężczyzn[6]. W 1982 tworzył parę z 16-letnią Brooke Shields na balu maturalnym w jej szkole średniej Dwight Englewood w Englewood, w stanie New Jersey[8].

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Swoją karierę rozpoczął jako model[9] i fotograf. Wziął udział w sesji zdjęciowej z Sharon Stone na etykietkę produktu do farbowania włosów[6]. Pozował na rozkładówkach zdjęć dla marki Valentino[10]. W lutym 1979 znalazł się w magazynie „GQ”[11], gdzie został zauważony przez hollywoodzką reżyserkę castingu, Joyce Selznick, co doprowadziło do jego telewizyjnej roli Rogera Phillipsa, nauczyciela wychowania fizycznego, kuzyna Richiego Cunninghama (Ron Howard) w sitcomie ABC Szczęśliwe dni (Happy Days, 1980-84)[12]. Zadebiutował na kinowym ekranie jako stażysta dr Bucky DeVol, który zakochuje się w prostytutce (Crystal Bernard) w komedii Garry’ego Marshalla Zakochani młodzi lekarze (Young Doctors in Love, 1982) z Sean Young.

Wystąpił gościnnie w serialu ABC Fantastyczna wyspa (Fantasy Island, 1982) w roli Errola Brookfielda III i wziął udział w teleturnieju NBC Po prostu mężczyzna (Just Men!, 1983). Po gościnnym udziale w sitcomie Paramount Television Herndon (1983), dostał się do obsady telewizyjnego melodramatu ABC Wśród modeli (Making of a Male Model, (1983) u boku Joan Collins i Jona-Erika Hexuma[13]. W zwariowanej komedii Zemsta frajerów (Revenge of the Nerds, 1984)[14] z Robertem Carradine i Anthonym Edwardsem zagrał Stana Gable’a, szefa rady greckiej i przewodniczącego stowarzyszenia o nazwie Alpha Beta[15].

Karierę na szklanym ekranie kontynuował w sitcomie ABC Statek miłości (The Love Boat, 1984-1986) jako okrętowy fotograf intendent Ashley Covington „Ace” Evans. W operze mydlanej Dynastia (Dynasty, 1986-87) wcielił się w postać Clayburna „Claya” Fallmonta, surowego syna jednego z rywali Blake’a Carringtona (John Forsythe), narzeczonego Sammy Jo (Heather Locklear) a potem kochanka Leslie Carrington (Terri Garber). W operze mydlanej Hotel (1985-1987) wystąpił jako Kyle Stanton[16]. W dreszczowcu Michaela Crichtona Dowód rzeczowy (Physical Evidence, 1989) z Burtem Reynoldsem zagrał płytkiego i materialistycznego chłopaka głównej bohaterki granej przez Theresę Russell. Uznanie zdobył rolą bezrobotnego Jeffersona D’Arcy, który żyje z pieniędzy żony Marcy, byłego agenta CIA, który spędził pewien czas w więzieniu w sitcomie Fox Świat według Bundych (Married with Children, 1989-1997)[17]. Dołączył do sitcomu ABC Hope i Faith (Hope & Faith, 2003-2006) jako Charley Shanowski.

Na dużym ekranie można go było zobaczyć w filmach: komedii Drużyna z Beverly Hills (Troop Beverly Hills, 1989) z Shelley Long, Pia Zadorą i Stephanie Beacham, komedii Świat Wayne’a 2 (Wayne’s World 2, 1993), komedii sportowej Pierwsza liga III: Powrót do źródeł (Major League: Back to the Minors, 1998) ze Scottem Bakulą, komedii Dick (1999) z Kirsten Dunst i Ryanem Reynoldsem oraz melodramacie wojennym Pearl Harbor (2001) z Benem Affleckiem, Joshem Hartnettem i Kate Beckinsale.

Występował także w przedstawieniu 6 Rms Riv Vu w Tiffany’s Attic/Kansas Theatre i Dinner Theatre Burta Reynoldsa w spektaklu Dziwak z Central Parku (I’m Not Rappaport).

W 2008 brał udział w amerykańskim programie Taniec z gwiazdami, gdzie został wyeliminowany w drugim etapie[18].

31 stycznia 2009 na Hallmark Channel miał premierę melodramat Wyzwanie miłości (The Note II: Taking a Chance on Love), będący kontynuacją amerykańsko-kanadyjskiego dramatu Wiadomość z zaświatów (The Note, 2007), gdzie zagrał postać Kingstona „Kinga” Danville u boku Genie Francis[19].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

21 czerwca 1991 poślubił Georgeanne Marie „Gigi” Rice[20], z którą ma dwóch synów: Termana (ur. 1991) i Quinna (ur. 25 maja 1994)[21].

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Filmy fabularne[edytuj | edytuj kod]

  • 1982: Zakochani młodzi lekarze (Young Doctors in Love) jako dr Bucky DeVol
  • 1983: Herndon (TV) jako Shack Shackleford
  • 1983: Wśród modeli (Making of a Male Model, TV) jako Gary Angelo
  • 1984: Zemsta frajerów (Revenge of the Nerds) jako Stan Gable
  • 1989: Dowód rzeczowy (Physical Evidence) jako Kyle
  • 1989: Drużyna z Beverly Hills (Troop Beverly Hills)
  • 1991: Blue Tornado jako Philip
  • 1992: Space Case jako Biff
  • 1992: Zemsta frajerów – następne pokolenie' (Revenge of the Nerds III: The Next Generation, TV) jako Dean Stanley Gable
  • 1993: Świat Wayne’a 2 (Wayne’s World 2) jako pan Krzyk
  • 1993: Linda (TV) jako Brandon 'Jeff' Jeffries
  • 1994: Dzika sprawiedliwość (Wild Justice, TV) jako Aubrey Billings
  • 1994: Zemsta frajerów IV – zakochane świry (Revenge of the Nerds IV: Nerds in Love, TV) jako Stan Gable
  • 1995: Śmiertelny poker (Tails You Live, Heads You're Dead, TV) jako Jeffrey Quint
  • 1996: Zabójcza sieć (Deadly Web, TV) jako Peter Lawrence
  • 1998: Największa obawa matki (Every Mother’s Worst Fear, TV) jako Scanman
  • 1998: Pierwsza liga III: Powrót do źródeł (Major League: Back to the Minors) jako Leonard Huff
  • 1999: Follow Your Heart jako James Allen Bailey
  • 1999: Wojna na grzebienie (The Big Tease) jako Johnny Darjerling
  • 1999: Hard Time: Hostage Hotel (TV) jako agent FBI Hopkins
  • 1999: Dick jako Roderick
  • 2000: Face the Music jako Marcus
  • 2000: Daybreak jako Dillon Johansen
  • 2001: Pearl Harbor jako major
  • 2003: Family Curse (TV)
  • 2003: Wyścig z żywiołem (Frozen Impact, TV) jako Dan Blanchard
  • 2004: Tajemnica lotu 323 (NTSB: The Crash of Flight 323, TV) jako Reese Faulkner
  • 2007: The Note (TV) jako Kingston Danville
  • 2007: The Storm Awaits (film krótkometrażowy) jako Vale NewCastle
  • 2008: Eavesdrop jako Grant
  • 2009: Biorąc szansę na miłość (Taking a Chance on Love, TV) jako Kingston Danville
  • 2010: Scooby-Doo: Klątwa potwora z głębin jeziora (Scooby-Doo! Curse of the Lake Monster) jako wujek Thorny
  • 2010: Privileged jako pan Webber
  • 2011: Święta na całego (Christmas with a Capital C) jako Dan Reed
  • 2012: The 4 to 9ers (TV) jako Ray
  • 2012: Imaginary Friend (TV) jako oficer Cameron
  • 2012: Wybór matki (Notes from the Heart Healer, TV) jako Kingston Danville
  • 2013: Bad Behavior jako Bruce
  • 2013: A Mother’s Rage (TV) jako Stan
  • 2014: Rescuing Madison (TV) jako Douglas
  • 2014: Redeemed (TV) jako Paul
  • 2015: Czy naprawdę wierzysz? (Do You Believe?) jako Matthew
  • 2015: Underdog Kids jako pan Hershfeld

Seriale TV[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Ted McGinley. Listal. [dostęp 2015-11-08]. (ang.).
  2. ↑ Nathan Southern: Ted McGinley Biography. AllMovie. [dostęp 2015-11-08]. (ang.).
  3. ↑ Ted Mcginley. Rotten Tomatoes. [dostęp 2020-07-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-22)]. (ang.).
  4. ↑ a b c Ted McGinley – What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs. [dostęp 2019-11-08]. (ang.).
  5. ↑ Ted Mcginley Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2020-07-22]. (ang.).
  6. ↑ a b c d Ted McGinley Biography. „TV Guide”. [dostęp 2015-11-08]. (ang.).
  7. ↑ Gimme McGinley!. Poseidon’s Underworld. [dostęp 2020-01-08]. (ang.).
  8. ↑ Ted McGinley Trivia. FamousFix.com. [dostęp 2016-09-17]. (ang.).
  9. ↑ Gimme McGinley!. Poseidon’s Underworld. [dostęp 2010-04-19]. (ang.).
  10. ↑ 5 fun facts about Ted McGinley, the so-called „sitcom killer”. MeTV, 2020-10-08. [dostęp 2015-11-08]. (ang.).
  11. ↑ GQ February 1979. WorthPoint. [dostęp 2019-11-08]. (ang.).
  12. ↑ Liam Bluett: Ted McGinley. liambluett.com. [dostęp 2015-11-08]. (ang.).
  13. ↑ Ted McGinley. TV.com. [dostęp 2015-11-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-27)]. (ang.).
  14. ↑ Personalidade: Ted Mcginley (EUA). InterFilmes.com. [dostęp 2015-11-08]. (port.).
  15. ↑ Zemsta frajerów (1984). Onet.pl. [dostęp 2019-11-08]. (pol.).
  16. ↑ Ted McGinley. ČSFD.cz. [dostęp 2015-11-08]. (cz.).
  17. ↑ Ted McGinley Biography (1958-). Film Reference. [dostęp 2015-11-08]. (ang.).
  18. ↑ Ted McGinley Second to Leave Dancing with the Stars. „People”. [dostęp 2015-11-08]. (ang.).
  19. ↑ Erin Fox (2009-01-29): Ted McGinley Alert!. „TV Guide”. [dostęp 2020-07-22]. (ang.).
  20. ↑ Ted McGinley Dating History. FamousFix.com. [dostęp 2016-09-17]. (ang.).
  21. ↑ Ted McGinley Not Killer. Entertainment Weekly. [dostęp 2015-11-08]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ted_McGinley&oldid=71971597”