Temperatura samozapłonu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Temperatura samozapłonu – najniższa temperatura, w której substancje palne w obecności powietrza ulegają samorzutnemu zapaleniu się[1]. Do zapłonu w tej temperaturze nie jest potrzebna zewnętrzna inicjacja np. w postaci płomienia czy iskry.

Operowanie substancjami znajdującymi się w temperaturze przekraczającej temperaturę samozapłonu musi się odbywać w atmosferze gazu obojętnego (np. azotu, dwutlenku węgla czy argonu).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Mały słownik chemiczny, Jerzy Chodkowski (red.), wyd. 5, Warszawa: Wiedza Powszechna, 1976.