Teodora Feder

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Teodora Feder
Data i miejsce urodzenia

14 listopada 1900
Lublin

Data śmierci

12 marca 1987

Zawód, zajęcie

historyk

Grób Teodory Feder na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Teodora Feder (ur. 14 listopada 1900 w Lublinie, zm. 12 marca 1987[1]) – polska historyczka, działaczka komunistyczna.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1917-1918 członek SDKPiL, w latach 1918-1938 członek KPP, od 1923 do 1940 członek WKP(b). W latach 1923-1929 pracowała w aparacie Kominternu w Moskwie. Od 1926 do 1927 pracownik partyjny w Szanghaju w Chinach. W latach 1930-1933 słuchaczka w Instytucie Czerwonej Profesury w Moskwie. W latach 1933-1936 kierownik Wydziału Propagandy Woroneskiego Komitetu Obwodowego WKP (b). Od 1937 do 1939 kierownik Wydziału Prasowego Ambasady ZSRR w Hiszpanii w Madrycie i Barcelonie.

Od 15 grudnia 1948 do 31 stycznia 1953 była zastępcą kierownika Wydziału Zagranicznego KC PZPR, od 1 lutego 1953 do 5 sierpnia 1955 - kierownikiem Centralnego Ośrodka Szkolenia Partyjnego, od 5 sierpnia 1955 do 2 sierpnia 1956 zastępcą kierownika Wydziału Propagandy i Agitacji KC PZPR, od 2 sierpnia 1956 do 21 listopada 1956 zastępcą kierownika Wydziału Propagandy i Prasy KC PZPR, od 21 listopada 1956 do 27 grudnia 1964 ponownie zastępcą kierownika Wydziału Propagandy i Agitacji KC PZPR[2][3]. Pracowała też w szkolnictwie partyjnym, m.in. Katedrze Historii Międzynarodowego Ruchu Robotniczego w Szkole Partyjnej przy KC PZPR. Autorka haseł w Słowniku biograficznym działaczy polskiego ruchu robotniczego[4]. Została pochowana na Cmentarzu Komunalnym na Powązkach (kwatera B3-2-6)[5].

Jej synem był Andrzej Mandalian.

Wybrana publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Małgorzata Fornalska, bohaterka narodu polskiego, Warszawa: "Książka" 1948.
  • Francja w okresie względnej stabilizacji kapitalizmu, Warszawa: Szkoła Partyjna przy KC PZPR 1953.
  • Francja w okresie względnej stabilizacji kapitalizmu : stegogram wykładu wygłoszonego w Szkole Partyjnej przy KC PZPR, Warszawa: Szkoła Partyjna przy KC PZPR 1953.
  • Hiszpania w latach 1918-1939 : stenogram wykładu, Warszawa: Szkoła Partyjna przy KC PZPR 1953.
  • Węgierska Republika Rad 1919 : stenogram wykładu wygłoszonego w Szkole Partyjnej przy KC PZPR, Warszawa: Szkoła Partyjna Przy KC PZPR 1953.
  • Adolf Warski, Warszawa: "Książka i Wiedza", 1986.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Włodzimierz Janowski, Aleksander Kochański Informator o strukturze i obsadzie personalnej centralnego aparatu PZPR 1948-1990, pod red. Krzysztofa Persaka, wyd. ISP PAN, Warszawa 2000, s. 155
  2. Włodzimierz Janowski, Aleksander Kochański Informator o strukturze i obsadzie personalnej centralnego aparatu PZPR 1948-1990, pod red. Krzysztofa Persaka, wyd. ISP PAN, Warszawa 2000, s. 131, 132, 140, 143
  3. Jan Szumski, Polityka a historia: ZSRR wobec nauki historycznej w Polsce w latach 1945-1964, Warszawa: Instytut Historii Nauki im. Ludwika i Aleksandra Birkenmajerów Polskiej Akademii Nauk - Oficyna Wydawnicza Aspra-Jr 2016, s. 291, przyp. 49.
  4. Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego, t. 1: A-D, red. nacz. Feliks Tych, Warszawa: "Książka i Wiedza" 1978, s. 5
  5. Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-27].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]