Teresa Wargocka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Teresa Wargocka
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 grudnia 1955
Mińsk Mazowiecki

Zawód, zajęcie

polityk, nauczycielka

Alma Mater

Katolicki Uniwersytet Lubelski

Stanowisko

posłanka na Sejm VI, VIII i IX kadencji (2007–2011, 2015–2023), wiceminister edukacji narodowej (2015–2017)

Partia

Prawo i Sprawiedliwość

Odznaczenia
Brązowy Krzyż Zasługi
Teresa Wargocka (w środku) z posłankami Anną Kwiecień i Katarzyną Sójką podczas konferencji prasowej w Sejmie (2023)

Teresa Anna Wargocka z domu Duszczyk (ur. 18 grudnia 1955 w Mińsku Mazowieckim) – polska polityk, nauczycielka i samorządowiec. Posłanka na Sejm VI, VIII i IX kadencji, w latach 2015–2017 sekretarz stanu w Ministerstwie Edukacji Narodowej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończyła studia z zakresu filozofii na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Początkowo zatrudniona w Fabryce Urządzeń Dźwigowych w Mińsku Mazowieckim, następnie była zawodowym kuratorem sądowym dla nieletnich. Od 1985 pracowała w internacie, a od 1992 w Zespole Szkół nr 1 im. Kazimierza Wielkiego w Mińsku Mazowieckim, w 2000 została powołana na funkcję dyrektorki tej placówki. W 1981 wstąpiła do „Solidarności”. Od 2004 związana z Prawem i Sprawiedliwością.

W grudniu 2006 objęła mandat radnej sejmiku mazowieckiego. W wyborach parlamentarnych w 2007 została wybrana do Sejmu VI kadencji z listy PiS, otrzymując w okręgu siedleckim 6787 głosów. W 2011 nie została ponownie wybrana. W 2014 bez powodzenia kandydowała do Parlamentu Europejskiego. W tym samym roku uzyskała ponownie mandat radnej sejmiku mazowieckiego[1].

W 2015 ponownie wystartowała do Sejmu w okręgu siedleckim. Uzyskała mandat poselski, otrzymując 8567 głosów[2]. 19 listopada 2015 została powołana na stanowisko sekretarza stanu w Ministerstwie Edukacji Narodowej. 10 marca 2017 odwołana z tego stanowiska[3]. W 2019 ponownie ubiegała się o mandat eurodeputowanej[4]. W wyborach krajowych w tym samym roku z powodzeniem kandydowała natomiast do Sejmu IX kadencji, otrzymując 10 767 głosów i zdobywając mandat poselski[5]. Nie kandydowała w kolejnych wyborach parlamentarnych w 2023. W 2024 kolejny raz uzyskała mandat radnej sejmiku[6].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

W 2007 otrzymała Brązowy Krzyż Zasługi[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kto dostał się do sejmiku?. tvn24.pl, 22 listopada 2014. [dostęp 2015-08-13].
  2. Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-10-27].
  3. Zmiana w ministerstwie. „Gazeta Wyborcza”, s. 7, 11–12 marca 2017. 
  4. Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-05-28].
  5. Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-17].
  6. Serwis PKW – Wybory 2024. [dostęp 2024-04-09].
  7. M.P. z 2007 r. nr 94, poz. 1026

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]