Terfenol-D

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Terfenol-D – silnie magnetostrykcyjny stop metali o składzie TbxDy1−xFe2 (x ≈ 0,3). Został opracowany w latach 70. XX wieku w Naval Ordnance Laboratory (NOL) w White Oak w stanie Maryland. Wydajna technologia wytwarzania została opracowana w latach 80. w Laboratorium Ames[1]. Nazwa podchodzi od terbu, żelaza (Fe), skrótowca NOL i „D” od dysprozu.

Terfenol-D ma największą magnetostrykcję spośród wszystkich znanych stopów[2]. Początkowo znalazł zastosowanie w sonarach. Obecnie stosuje się go w czujnikach magnetyczno-mechanicznych, urządzeniach wykonawczych, czujnikach i przetwornikach ultradźwiękowych. Było także rozważane użycie tego stopu do budowy wtrysku paliwa w silnikach Diesla z powodu wysokich naprężeń, jakie pozwala uzyskiwać[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Scott L. Wheeler: PRC Espionage leads to `Terf' war: investigators say China placed students in American universities to gain secret information about an exotic material with valuable industrial and military uses. Findarticles.com, 2002-10-29. [dostęp 2011-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-16)]. (ang.).
  2. Magnetostriction and Magnetostrictive Materials. Magnetostrictive Composites – Active Material Laboratory. [dostęp 2011-05-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-29)]. (ang.).
  3. Westport Power Inc.: Westport creates strategic supply relationship with Edge Technologies. Westport.com, 2000-11-09. [dostęp 2011-05-02]. (ang.).