The Corrs

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
The Corrs
Ilustracja
Od lewej: Sharon, Andrea i Jim Corr (2004)
Rok założenia

1991

Pochodzenie

 Irlandia (Dundalk)

Gatunek

folk celtycki[1], rock alternatywny[1], indie rock[1], contemporary pop[1], contemporary rock[1]

Aktywność

19912006, od 2015

Skład
Andrea Corr
Caroline Corr
Sharon Corr
Jim Corr
Strona internetowa

The Corrsirlandzki zespół muzyczny, grający muzykę z pogranicza popu, rocka i folku. Tworzy go rodzeństwo – trzy siostry i brat: Andrea Corr (wokal, flażolet irlandzki), Caroline Corr (perkusja, bodhran, chórki), Sharon Corr (skrzypce, chórki) i Jim Corr (klawisze, gitara).

Wszyscy członkowie zespołu potrafią grać (w różnym stopniu zaawansowania) na fortepianie. Gry na tym instrumencie uczył ich ojciec, Gerry Corr.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Urodzili się w Irlandii, w Dundalk, w hrabstwie Louth.

Zespół został założony w 1990 roku, przez najstarszego z rodzeństwa – Jima, który wcześniej występował w innych kapelach. W kwietniu 1994 roku rodzeństwo zostało zauważone podczas gry w dublińskim barze przez amerykańskiego ambasadora, któremu zespół bardzo przypadł do gustu. Dlatego zaprosił ich do Stanów Zjednoczonych, gdzie The Corrs zagrali na otwarciu Mistrzostw Świata w piłce nożnej w Bostonie. Spotkali się z Davidem Fosterem, który był pod dużym wrażeniem zespołu.

We wrześniu 1995 roku wyszedł pierwszy album The Corrs pt. Forgiven Not Forgotten. Album osiągnął ponad dwumilionową sprzedaż, a w Irlandii stał się jednym z najlepiej sprzedających się albumów. Zespół utorował sobie drogę dla swojej debiutanckiej płyty, grając jako support podczas trasy koncertowej Céline Dion na Igrzyskach Olimpijskich w Atlancie. Po tych sukcesach, zespół w październiku 1997 roku wydał drugi album pt. Talk On Corners, dzięki któremu stał się znany na całym świecie. The Corrs wyruszyli w pierwszą trasę koncertową. Byli zaskoczeni swoją wielką popularnością, zwłaszcza w Irlandii.

Jednak największą sławę przyniósł album pt. In Blue, wydany w lipcu 2000 roku. 29 listopada 2003 zagrali na charytatywnym koncercie zorganizowanym pod patronatem Nelson Mandeli w ramach akcji 46664 na rzecz chorych na AIDS[2]. Pod koniec maja 2004 roku wyszedł ich czwarty album pt. Borrowed Heaven, zadedykowany zmarłej matce Jean i ojcu Gerry'emu. Na płycie znalazł się utwór Time Enough for Tears, którego współautorem jest Bono. 2 lipca 2005 zespół wziął udział w koncercie w Edynburgu kończącym akcję Live 8. 26 sierpnia 2005 ukazała się ich kolejna płyta pt. Home.

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Wideografia[edytuj | edytuj kod]

  • Live at the Royal Albert Hall (2000)
  • Unplugged (2000)
  • Live at Lansdowne Road (2000)
  • Live In London (2001)
  • The Best of the Corrs: The Videos (2002)
  • Live In Geneva (2005)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e John Bush: The Corrs Biography. www.allmusic.com. [dostęp 2011-09-18]. (ang.).
  2. Live Aid's legacy of charity concerts, „BBC”, 30 czerwca 2005 [dostęp 2016-07-04].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]