The Gashlycrumb Tinies

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

The Gashlycrumb Tinies – ilustrowana książka Edwarda Goreya, opublikowana po raz pierwszy w 1963 roku; składa się z rysunków z krótkimi kupletami daktylicznymi, w których kolejne postaci, dzieci, o imionach zaczynających się na kolejne litery alfabetu, giną na różne sposoby. Okładka przedstawia Śmierć jako niańkę wszystkich tych dzieci[1].

Książka, podobnie jak inne prace Goreya, charakteryzuje się czarnym i dziwacznym humorem, balansującym między makabrą a nonsensem, i niezwykle starannym rysunkiem (panele z niej były pokazywane także na wystawie prac graficznych artysty w Boston Athenaeum). Zarówno jeśli chodzi o rodzaj humoru, jak i rysunek, kontynuuje ona tradycje takich artystów jak Hilaire Belloc i Edward Lear[2][3], przewyższając zresztą Belloca poziomem horroru[4]. James W. Green określił ją jako najprzewrotniej zabawną wśród współczesnych ars moriendi[5].

Z okazji 88. urodzin artysty Christian Science Monitor przypomniał tę książkę wśród "pięciu dzieł Goreya, które każdy powinien przeczytać", a prace Goreya jako inspirację dla m.in. Tima Burtona i serii Lemony Snicket[1].

Polski przekład pt. Cmentarzyk ukazał się w zbiorze Osobliwy Gość i inne utwory (Znak, 2011), w przekładzie Michała Rusinka[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Aimee Ortiz. Five Edward Gorey Stories That Everyone Should Read. „Christian Science Monitor”, 2013-02-22. Christian Science Publishing Society. (ang.). 
  2. Richard Edmonds. Books: Strange Goings-On in a Gorey Old World; the Gashlycrumb Tinies and the Doubtful Guest. by Edward Gorey (Bloomsbury, Pounds 5.99). Reviewed by Richard Edmonds. „The Birmingham Post (England)”, s. 61, 1999-05-29. (ang.). 
  3. Elegant Enigmas: The Art of Edward Gorey. „New Criterion”. 29 (8), s. 50, 2011-04. Foundation for Cultural Review. (ang.). 
  4. International Companion Encyclopedia of Children's Literature. Peter Hunt (redaktor). T. I. London: Routledge, 2004, s. 507.
  5. James W. Green: Beyond the Good Death: The Anthropology of Modern Dying. Philadelphia: University of Pennsylvania Press, 2008, s. 203.
  6. Osobliwy Gość i inne utwory. Znak. [dostęp 2016-08-02].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]