WWF The Wrestling Classic

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z The Wrestling Classic)
The Wrestling Classic
Informacje
Promocja

World Wrestling Federation

Data

7 listopada 1985[1]

Widownia

14 000[1]

Hala

Rosemont Horizon[1]

Miejsce

Rosemont, Illinois[1]

Gale pay-per-view – chronologicznie
WrestleMania I The Wrestling Classic WrestleMania 2

The Wrestling Classic – gala pay-per-view wyprodukowana przez World Wrestling Federation (WWF), która miała miejsce 7 listopada 1985 w Rosemont Horizon w Rosemont, Illinois.

Walką wieczoru był finał 16-osobowego turnieju, gdzie Junkyard Dog pokonał Randy'ego Savage'a[1]. Karta oferowała 16-osobowy eliminacyjny turniej i walkę pomiędzy Hulkiem Hoganem a Roddym Piperem o WWF Championship[1].

The Wrestling Classic jest pierwszym pay-per-view bez tag team matchu w karcie. Następną taką galą PPV jest Royal Rumble z 2005 roku. Dzięki temu, mistrzowie The Dream Team (Brutus Beefcake i Greg Valentine) nie pojawili się w karcie. Poprzedni mistrzowie The Iron Sheik i Nikolai Volkoff, a także pretendenci do pasów tag team The British Bulldogs (Davey Boy Smith i The Dynamite Kid) wzięli pojedynczy udział w turnieju.

Przygotowania[edytuj | edytuj kod]

Roddy Piper, który walczył przeciwko Hulkowi Hoganowi o WWF Championship na Wrestling Classic

Główną rywalizacją przed The Wrestling Classic była pomiędzy Hulkiem Hoganem i Roddym Piperem, gdzie ta dwójka walczyła o WWF Championship. W 1985, Piper został głównym heelem federacji po tym jak zbojkotował rodzący się Rock 'n' Wrestling connection, co doprowadziło do konfrontacji z Hoganem..[2] W lutym, walczyli przeciwko sobie na The War to Settle the Score o pas należący do Hogana, gdzie mistrz zachował go poprzez dyskwalifikację[3]. Ich rywalizacja była jednym z czynników, które doprowadziło do powstania WrestleManii. W walce wieczoru pierwszej WrestleManii, Hogan i celebryta Mr. T pokonali Pipera i Paula Orndorffa[4]. Hogan rywalizował z Piperem i Bobem Ortonem przed resztę roku, głównie wygrywając poprzez dyskwalifikacje[5], prowadząc do walki o tytuł WWF pomiędzy Hogan i Piperem na Wrestling Classic. Turniej był również promowany w telewizji WWF.

Gala[edytuj | edytuj kod]

Na gali pay-per-view odbył się 16-osobowy turniej nazwany "The Wrestling Classic". Pierwsza runda turnieju rozpoczęła się walką pomiędzy Adrianem Adonisem (z menadżerem Jimmym Hartem) i Corporal Kirchnerem, gdzie Adonis wyszedł zwycięsko poprzez DDT. Następnie Dynamite Kid spotkał się w ringu z Nikolaiem Volkoffem (z menadżerem Freddie Blassiem) i zanim mecz się rozpoczął, Volkoff zaśpiewał Hymn Państwowy Federacji Rosyjskiej. Kiedy skończył, dzwon rozbrzmiał i Dynamite, który wspiął się na górę narożnika, zaatakował Rosjanina missile dropkickiem. Następnie szybko przypiął go wygrywając mecz w około sześć sekund (oficjalny czas to 9 sekund, wyrównując się z 'rekordem' King Kong Bundy'ego z WrestleManii I). Randy Savage (z Miss Elizabeth) następnie pokonał "Polish Power" Ivana Putskiego mając obie stopy położone na środkowej linie i przypinając Ivana. Ricky Steamboat walczył z Daveyem Boyem Smithem w rzadkim meczu, gdzie dwóch ulubieńców publiki stanęło naprzeciw sobie. Walka została zakończona, gdy Smith wylądował na linach próbując zaatakować Steamboata, lecz Steamboat się odsunął i Smith kontuzjował swoją pachwinę, przez co nie mógł kontynuować walki, więc Steamboat został nagrodzony wygraną przez poddanie się. Junkyard Dog zmierzył się z The Iron Sheikiem (w/ Freddie Blassie). Mecz zaczął się i Sheik użył chokeslamu na JYD, który był w kurtce. Następnie wykonał na nim camel clutch jednakże przeciwnik się nie poddał. Ostatecznie, JYD wykonał headbutt na Sheiku i przypiął go wygrywając mecz. Walka Moondoga Spota i Terry'ego Funka (w/ Jimmy Hart) była następna. Obaj nie chcieli ze sobą walczyć, więc za sugestią Funka zaczęli opuszczać ring. Funk jednak zaatakował Spota od tyłu i próbował wrócił do ringu chcąc wygrać poprzez wyliczenie, lecz Spot uniemożliwił mu to i wrócił do niego sam, wygrywając poprzez wyliczenie. WWF Intercontinental Champion Tito Santana zmierzył się z The Magnificent Muraco (w/ Mr. Fuji). Santana przypiął Muraco szybkim small package'em, lecz przytrafiła mu się kontuzja pachwiny, przez którą nie mógł wziąć w dalszej części turnieju. W finałowej walce pierwszej rundy zmierzyli się Paul Orndorff i Bob Orton. Orton został zdyskwalifikowany, dzięki czemu Orndorff przeszedł dalej[1].

Ćwierćfinały rozpoczęły się walką pomiędzy Adrianem Adonisem a Dynamite Kidem. Podczas meczu, Adonis przez przypadek zaatakował swojego menadżera Jimmy'ego Harta. Dynamite to wykorzystał i przypiął Adonisa wygrywając mecz. Ricky Steamboat spotkał się z Randym Savage'em w następnej walce. Sędzia został rozproszony przez Miss Elizabeth i Savage wykorzystał to, zakładając kastet i uderzając Steamboata, a następnie przypiął go i wygrał walkę. Później Junkyard Dog pokonał Moondog Spota po headbutcie. W walce nie brał udział sędzia, więc JYD sam odliczył do trzech. Komentatorzy Gorilla Monsoon i Jesse Ventura oznajmili, że ostatecznie odliczenie Junkyard Doga było legalne. Walka Tito Santany i Paula Orndorffa zakończyła się podwójnym wyliczeniem, elimininując obu wrestlerów z turnieju.

W jedynej nie-turniejowej walce, Hulk Hogan obronił swój WWF Championship przeciwko Roddy'emu Piperowi. Hogan zapiął bearhug na Piperze, lecz ten odpowiedział sleeper holdem. Sędzia został znokautowany i Piper zaatakował Hogana stalowym krzesełkiem, lecz po chwili Hogan zapiął sleeper hold na Piperze. Bob Orton pojawił się i zaatakował Hogana. Sędzia to zauważył i zdyskwalifikował Piperea. Piper i Orton kontynuowali atak na Hogana, jednakże po chwili pojawił się Paul Orndorff i wyczyścił ring.[1]

W półfinałach, pierwsza i jedyna walka była pomiędzy Randym Savage'em i Dynamite Kidem. Dynamite Kid wykonał superplex na Savage'u z górnej liny, lecz Savage skontrował to w inside cradle (przypięcie) i odniósł zwycięstwo. Junkyard Dog nie musiał walczyć w półfinale, ponieważ walka jego rywali, Orndorffa i Santany zakończyła się podwójnym wyliczeniem, przez co JYD przeszedł od razu do finałów powodując złość u Jesse'iego Ventury, który bojkotował to, iż Savage musiał walczyć więcej od Junkyard Doga. Jako część show, odbył się konkurs w którym wzięło udział ponad 250 000 fanów. W konkursie, fan z Batavii wygrał motor marki Rolls-Royce. Ten segment został wycięty w archiwalnym nagraniu z Coliseum Home Video. Jednakże, został przywrócony w edycji na WWE Classics on Demand, archiwalnym "video na żądanie" serwisie.

W walce wieczoru i jednocześnie finałach turnieju spotkali się Junkyard Dog i Randy Savage. JYD wykonał back body drop na Savage'u z górnej liny i ten upadł na podłogę obok ringu. Savage nie był w stanie wrócić do ringu, więc został wyliczony, w rezultacie czego JYD wygrał walkę i turniej[1].

Wydarzenia po gali[edytuj | edytuj kod]

Wielu wrestlerów zyskało promocję po tym turnieju. Junkyard Dog, zwycięzca turnieju został wypromowany jako zwycięzca pierwszego głównego turnieju w historii WWF. Randy Savage zdobył WWF Intercontinental Championship od Tito Santany 8 lutego 1986 i WWF Championship w podobnym turnieju na WrestleManii IV w 1988.[6][7] Ricky Steamboat również zdobył Intercontinental Championship, pokonując Savage'a na WrestleManii III w 1987.[8] Dynamite Kid i Davey Boy Smith zdobyli WWF Tag Team Championship na WrestleManii 2 w 1986.[9]

Wyniki walk[edytuj | edytuj kod]

Nr Wyniki Stypulacje Czas
1 Adrian Adonis (w/ Jimmy Hart) pokonał Corporal Kirchnera Runda pierwsza turnieju The Wrestling Classic 03:22
2 The Dynamite Kid pokonał Nikolaia Volkoffa (w/ Freddie Blassie) Runda pierwsza turnieju The Wrestling Classic 00:09
3 Randy Savage (w/ Miss Elizabeth) pokonał Ivana Putskiego Runda pierwsza turnieju The Wrestling Classic 02:47
4 Ricky Steamboat pokonał Daveya Boya Smitha poprzez poddanie się Runda pierwsza turnieju The Wrestling Classic 02:53
5 Junkyard Dog pokonał The Iron Sheika (w/ Freddie Blassie) Runda pierwsza turnieju The Wrestling Classic 03:27
6 Moondog Spot pokonał Terry'ego Funka (w/ Jimmy Hart) poprzez wyliczenie Runda pierwsza turnieju The Wrestling Classic 00:27
7 Tito Santana pokonał The Magnificent Muraco (w/ Mr. Fuji) Runda pierwsza turnieju The Wrestling Classic 04:16
8 Paul Orndorff pokonał Boba Ortona poprzez dyskwalifikację Runda pierwsza turnieju The Wrestling Classic 06:27
9 The Dynamite Kid pokonał Adriana Adonisa (w/ Jimmy Hart) Ćwierćfinał turnieju The Wrestling Classic 06:00
10 Randy Savage (w/ Miss Elizabeth) pokonał Ricky'ego Steamboata Ćwierćfinał turnieju The Wrestling Classic 04:00
11 Junkyard Dog pokonał Moondog Spota Ćwierćfinał turnieju The Wrestling Classic 00:45
12 Tito Santana vs. Paul Orndorff zakończyło się podwójnym wyliczeniem Ćwierćfinał turnieju The Wrestling Classic 08:00
13 Hulk Hogan (c) pokonał Roddy'ego Pipera poprzez dyskwalifikację Singles match o WWF Championship 07:00
14 Randy Savage (w/ Miss Elizabeth) pokonał The Dynamite Kida Półfinał turnieju The Wrestling Classic 05:00
15 Junkyard Dog pokonał Randy'ego Savage'a (w/ Miss Elizabeth) poprzez wyliczenie Finał turnieju The Wrestling Classic 09:00
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką

Wyniki turnieju[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza runda Ćwierćfinały Półfinały Finał
                           
           
 Adrian Adonis Pin
 Corporal Kirchner 03:22  
 Adrian Adonis 06:00
   Dynamite Kid Pin  
 Dynamite Kid Pin
 Nikolai Volkoff 00:09  
 Dynamite Kid 05:00
   Randy Savage Pin  
 Ivan Putski 02:47
 Randy Savage Pin  
 Randy Savage Pin
   Ricky Steamboat 04:00  
 Davey Boy Smith 03:00
 Ricky Steamboat Ref  
 Randy Savage 09:00
   Junkyard Dog CO
 The Iron Sheik 03:00
 Junkyard Dog Pin  
 Junkyard Dog Pin
   Moondog Spot 00:45  
 Terry Funk 00:17
 Moondog Spot CO  
 Junkyard Dog BYE
     
 Don Muraco 04:00
 
 Tito Santana Pin  
 Tito Santana DCO
   Paul Orndorff 08:00  
 Paul Orndorff DQ
 Bob Orton 07:00  

Pin – Przypięcie; SubSubmission; CO – Wyliczenie poza-ringowe; DCO – Podwójne wyliczenie; DQ – Dyskwalifikacja; Ref – Decyzja sędziego

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i The Wrestling Classic results. Wrestling Supercards and Tournaments. [dostęp 2008-05-25].
  2. John Milner: Rowdy Roddy Piper. [w:] Slam! Sports [on-line]. Canadian Online Explorer, 2005-03-22. [dostęp 2008-05-25].
  3. The War to Settle the Score results. Wrestling Supercards and Tournaments. [dostęp 2008-05-23].
  4. WrestleMania I official results. WWE. [dostęp 2008-05-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-03-31)].
  5. Graham Cawthon: the History of Professional Wrestling Vol 1: WWF 1963 – 1989. CreateSpace Independent Publishing Platform, 2013. ISBN 1-4928-2597-2.
  6. Randy Savage's first Intercontinental Championship reign. WWE. [dostęp 2008-05-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-03-27)].
  7. Randy Savage's first WWE Championship reign. WWE. [dostęp 2008-05-25].
  8. Ricky Steamboat's first Intercontinental Championship reign. WWE. [dostęp 2008-05-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-04-23)].
  9. British Bulldogs' first World Tag Team Championship reign. WWE. [dostęp 2008-05-25].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]