Theodore Lyman

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Theodore Lyman (ur. 23 listopada 1874 w Bostonie, zm. 11 października 1954 w Cambridge w stanie Massachusetts) – amerykański fizyk specjalizujący się w spektroskopii i fizyce fal elektromagnetycznych, profesor Harvard University (od 1917), przewodniczący American Physical Society (1921–22).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Theodore’a (1833–1897) hydrobiologa i kongresmena z Massachusetts[1].

Działalność naukowa Lymana koncentrowała się wokół zagadnienia spektroskopii w dalekim ultrafiolecie. Tematem jego pierwszych publikacji (lata 1900−1906) były dokładne pomiary długości linii widmowych w zakresie 122,8 nm–167,5 nm otrzymane z użyciem spektrometru próżniowego skonstruowanego w oparciu o siatkę dyfrakcyjną[2] (konstrukcję taką zaproponował Lymanowi jego promotor, Wallace Clement Sabine). W kolejnych latach prowadził badania nad absorpcją promieni ultrafioletowych w ciałach stałych[3], a także nad udoskonaleniem technik spektroskopii (do 1917 przesunął granicę mierzalnego spektrum fal do 50 nm[4]).

W 1914 Lyman ogłosił odkrycie pierwszych trzech linii z pierwszej serii widmowej wodoru, dziś nazwanej serią Lymana[5].

W latach 1917–1919 odbył służbę wojskową w Amerykańskim Korpusie Ekspedycyjnym we Francji[5]. Od 1921 do 1926 kierował harwardzką katedrą Hollis Chair of Mathematics and Natural Philosophy. W latach 1910–1947 był także kierownikiem laboratorium Jefferson Physical Laboratory[6].

Zmarł 11 października 1954 w wieku 79 lat.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. P.W. Bridgman. Theodore Lyman 1874-1954. „Biographical Memoirs of the National Academy of Sciences”, s. 237, 1957. National Academy of Sciences. (ang.). 
  2. Theodore Lyman. Preliminary Measurement of the Short Wave-Lengths Discovered by Schumann. „Astrophysical Journal”. 19, s. 263-267, 1904. DOI: 10.1086/141111. (ang.). 
  3. Theodore Lyman. The Absorption of Some Solids for Light of Extremely Short Wave-Lengths. „Astrophysical Journal”. 25, s. 45-52, 1907. DOI: 10.1086/141414. (ang.). 
  4. Theodore Lyman. The Limit of the Spectrum in the Ultraviolet. „Science”. 45, s. 187, 1917-02-23. DOI: 10.1126/science.45.1156.187. (ang.). 
  5. a b P.W. Bridgman. Theodore Lyman 1874-1954. „Biographical Memoirs of the National Academy of Sciences”, s. 243, 1957. National Academy of Sciences. (ang.). 
  6. P.W. Bridgman. Theodore Lyman 1874-1954. „Biographical Memoirs of the National Academy of Sciences”, s. 239, 1957. National Academy of Sciences. (ang.). 

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]