Theta Ursae Majoris

Theta Ursae Majoris A/B
	θ UMa A/B
	Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór	Wielka Niedźwiedzica
Rektascensja	09h 32m 51,434s
Deklinacja	+51° 40′ 38,28″
Odległość	44,0 ± 0,1 ly; 13,48 ± 0,03 pc
Wielkość obserwowana	3,17 / 13,8m
	Charakterystyka fizyczna
Rodzaj gwiazdy	gwiazda spektroskopowo podwójna / czerwony karzeł
Typ widmowy	F7V, F5.5IV-V lub F6IV / M6V
Masa	A: 1,374 M☉
Promień	A: 2,3653 ± 0,008 R☉
Metaliczność [Fe/H]	A: –0,16
Wielkość absolutna	2,52 / ?m
Wiek	A: 3,3 mld lat
Temperatura	A: 6238 ± 10 K
Alternatywne oznaczenia
	Oznaczenie Flamsteeda: 25 UMa
	Bonner Durchmusterung: BD +52°1401 / BD+52°1401B
	Fundamentalny katalog gwiazd: FK5 358
	Boss General Catalogue: GC 13157
	Katalog Gliesego: GJ 354 A/B
	Katalog Henry’ego Drapera: HD 82328
	Katalog Hipparcosa: HIP 46853
	Katalog jasnych gwiazd: HR 3775
	SAO Star Catalog: SAO 27289
	Al Haud, Sarir, CCDM J09329+5141A/B

Theta Ursae Majoris – gwiazda potrójna w gwiazdozbiorze Wielkiej Niedźwiedzicy, położona w odległości 44 lat świetlnych^[5].

Jasna Theta Ursae Majoris A to układ spektroskopowo podwójny, którego głównym składnikiem jest gwiazda typu widmowego F z pogranicza podolbrzymów^[5] i karłów^[2]^[4] o promieniu ok. 2,4 raza większym od promienia Słońca i masie 1,37 masy Słońca^[4]. Temperatura jej powierzchni to ok. 6238 K^[4]. Gwiazda ta świeci ok. 8 razy mocniej od Słońca^[2]^[5]^[4]. O drugim składniku nie wiadomo nic, poza tym, że jego okres obiegu wynosi 371 dni^[5].

Theta Ursae Majoris B to czerwony karzeł typu widmowego M6 o jasności 13,8^m i masie równej tylko 15% masy Słońca, znajdujący się w odległości 4,1 sekundy łuku od centralnej pary, co odpowiada ok. 94 jednostkom astronomicznym^[5]. Okres obiegu wokół środka masy całego układu wynosi ok. 700 lat^[5].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

lista gwiazd w gwiazdozbiorze Wielkiej Niedźwiedzicy

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Theta Ursae Majoris A w bazie SIMBAD (ang.)
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Anderson E., Francis C.: HIP 46853. [w:] Extended Hipparcos Compilation (XHIP) [on-line]. VizieR, 2012. [dostęp 2014-05-23]. (ang.).
↑ Theta Ursae Majoris B w bazie SIMBAD (ang.)
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Tabetha S. Boyajian et al.. Stellar diameters and temperatures. III. Main-sequence A, F, G, and K stars: additional high-precision measurements and empirical relations.. „The Astrophysical Journal”. 771 (1), s. 40, 2013-07-01. DOI: 10.1088/0004-637X/771/1/40. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Jim Kaler: THETA UMA (Theta Ursae Majoris). [w:] STARS [on-line]. [dostęp 2014-05-23]. (ang.).

[simbad-1] Theta Ursae Majoris A w bazie SIMBAD (ang.)

[xhip-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Anderson E., Francis C.: HIP 46853. [w:] Extended Hipparcos Compilation (XHIP) [on-line]. VizieR, 2012. [dostęp 2014-05-23]. (ang.).

[simbadB-3] Theta Ursae Majoris B w bazie SIMBAD (ang.)

[tabetha-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Tabetha S. Boyajian et al.. Stellar diameters and temperatures. III. Main-sequence A, F, G, and K stars: additional high-precision measurements and empirical relations.. „The Astrophysical Journal”. 771 (1), s. 40, 2013-07-01. DOI: 10.1088/0004-637X/771/1/40. (ang.).

[kaler-5] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Jim Kaler: THETA UMA (Theta Ursae Majoris). [w:] STARS [on-line]. [dostęp 2014-05-23]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]