Thomas Schwall

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Thomas Schwall
Data i miejsce urodzenia

1 lub 13 sierpnia 1983
Steamboat Springs

Klub

Steamboat Springs Winter Sports Club

Reprezentacja

 Stany Zjednoczone

Debiut w PŚ

26 lutego 2000 w Iron Mountain (60. miejsce)

Rekord życiowy

178 metrów na Letalnicy w Planicy (2003)

Thomas „Tommy” Schwall (ur. 1 lub 13 sierpnia 1983[a] w Steamboat Springs) – amerykański skoczek narciarski. Dwukrotny olimpijczyk (2002 i 2006), a także uczestnik mistrzostw świata w lotach narciarskich (2002 i 2004), brał również udział w mistrzostwach świata juniorów (2001). Medalista mistrzostw kraju.

Przebieg kariery[edytuj | edytuj kod]

Zaczął jeździć na nartach w wieku 5 lat[1]. W oficjalnych zawodach międzynarodowych rozgrywanych pod egidą FIS zadebiutował 21 lutego 1998 w Ishpeming[2] – w rozegranym wówczas konkursie Pucharu Kontynentalnego zajął 57. miejsce, plasując się tuż za startującą w zawodach mężczyzn kobietą – Karlą Keck[b][3].

W sezonie 1999/2000 bez sukcesów kilkukrotnie startował w zawodach Alpen Cup (ani razu nie punktował). 22 stycznia 2000 w konkursie Pucharu Kontynentalnego w Braunlage zajął 17. pozycję, po raz pierwszy zdobywając punkty tego cyklu. 26 lutego 2000 w Iron Mountain zadebiutował w Pucharze Świata zajmując ostatnią, 60. lokatę – za swój skok na Pine Mountain Jump, w którym uzyskał odległość 65,5 metra, otrzymał łączną notę w wysokości 1,4 punktu[2]. W lutym 2001 w Karpaczu miał miejsce jedyny w karierze Schwalla występ w mistrzostwach świata juniorów – w konkursie drużynowym zajął 13. pozycję, a w rywalizacji indywidualnej był 47[2].

13 stycznia 2002 w Sapporo po raz pierwszy zajął miejsce w czołowej „dziesiątce” zawodów Pucharu Kontynentalnego. Dwa tygodnie później w Westby dwukrotnie stanął na podium zawodów tej rangi – 26 stycznia wygrał, a dzień później był drugi[2]. W lutym 2002 zadebiutował w zimowych igrzyskach olimpijskich – w kwalifikacjach na skoczni dużej wyprzedził tylko Tambeta Pikkora i odpadł z dalszej rywalizacji, a w zmaganiach drużynowych zajął 11. lokatę[4]. W marcu tego samego roku zajął 39. pozycję w mistrzostwach świata w lotach narciarskich[2].

W sierpniu 2002 zadebiutował w Letnim Grand Prix – 10 sierpnia w Hinterzarten odpadł w kwalifikacjach, a dzień później był 46. w konkursie głównym. W sezonie 2002/2003 startował głównie w Pucharze Świata, jednak w 13 startach aż 12 razy odpadał w kwalifikacjach. Z kolei w jedynym występie w konkursie głównym zanotował najlepszy wynik w karierze w zawodach tej rangi (22 marca 2003 był 39. w Planicy – był to jednocześnie jego ostatni w karierze występ w głównej części zmagań w tym cyklu, bowiem w kolejnych sezonach ani razu nie przebrnął już kwalifikacji). W marcu 2003 zajął także 6. lokatę w jednoseryjnym konkursie Pucharu Kontynentalnego w Ishpeming[2].

W lipcu 2003 dwukrotnie zajmował miejsca w czołowej „dziesiątce” Letniego Pucharu Kontynentalnego – w Calgary był szósty, a w Park City piąty. 14 sierpnia 2003 w Courchevel zajął 17. miejsce w zawodach Letniego Grand Prix, zdobywając pierwsze w karierze i jedyne punkty tego cyklu. W lutym 2004 zajął 45. lokatę w konkursie indywidualnym mistrzostw świata w lotach narciarskich[2].

W sezonach 2004/2005 i 2005/2006 nie odnosił większych sukcesów na arenie międzynarodowej, startując głównie w Pucharze Kontynentalnym, gdzie punktował niemal wyłącznie w słabo obsadzonych zawodach rozgrywanych w Stanach Zjednoczonych[2]. W lutym 2006 po raz drugi w karierze wziął udział w zimowych igrzyskach olimpijskich – w obu konkursach indywidualnych odpadł w kwalifikacjach, a w rywalizacji drużynowej zajął 14. pozycję[4]. Start na skoczniach olimpijskich Stadio del Trampolino był jednocześnie jego ostatnim w karierze występem w oficjalnych zawodach międzynarodowych rozgrywanych pod egidą FIS[2].

Z powodu problemów finansowych i braku satysfakcjonujących go wyników po sezonie 2005/2006 zakończył karierę sportową[5].

Na arenie krajowej pięciokrotnie zdobywał brązowe medale mistrzostw Stanów Zjednoczonych – zarówno na skoczni normalnej, jak i dużym obiekcie w 2005[6] i 2006[7], a w 2004 tylko na skoczni dużej[8]. W sezonie 2003/2004 i 2004/2005 zwyciężał w klasyfikacji generalnej cyklu zawodów krajowych U.S. Super Tour[1].

Schwall w czasie uprawiania skoków narciarskich kilkukrotnie doznawał kontuzji – w sezonie 2000/2001 doznał złamania obojczyka, w 2001 przeszedł operację obu kolan, a we wrześniu 2002 ponownie został poddany operacji lewego kolana[9]. Ze względu na sylwetkę przyjmowaną w trakcie skoków był w swoim kraju określany mianem „lotnika”[1], choć jego rekord życiowy wynosił 178 metrów (został ustanowiony w 2003 na Letalnicy w Planicy)[10]. W 2008 został włączony do amerykańskiej galerii sławy skoków narciarskich (The American Ski Jumping Hall of Fame)[11].

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2002 Stany Zjednoczone Salt Lake City/Park City nie zakwalifikował się (K-120)
2006 Włochy Turyn/Pragelato nie zakwalifikował się (K-95), nie zakwalifikował się (K-125)

Drużynowo[edytuj | edytuj kod]

2002 Stany Zjednoczone Salt Lake City/Park City 11. miejsce[c]
2006 Włochy Turyn/Pragelato 14. miejsce[d]

Starty T. Schwalla na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
NQ 13 lutego 2002 Stany Zjednoczone Park City Utah Olympic Park K-120 indywid. 85,0 m 44,0 pkt Nie zakwalifikował się.
11. 18 lutego 2002 Stany Zjednoczone Park City Utah Olympic Park K-120 druż.[c] 105,0 m 102,0 m 728,4 pkt (162,6 pkt) 245,7 pkt Niemcy
NQ 12 lutego 2006 Włochy Pragelato Trampolino a Monte K-95 HS-106 indywid. 90,5 m 103,0 pkt Nie zakwalifikował się.
NQ 18 lutego 2006 Włochy Pragelato Trampolino a Monte K-125 HS-140 indywid. 100,5 m 63,4 pkt Nie zakwalifikował się.
14. 20 lutego 2006 Włochy Pragelato Trampolino a Monte K-125 HS-140 druż.[d] 99,0 m 286,8 pkt (60,7 pkt) 697,2 pkt Austria

Mistrzostwa świata w lotach narciarskich[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2002 Czechy Harrachov 39. miejsce
2004 Słowenia Planica 45. miejsce

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2001 Polska Karpacz 47. miejsce

Drużynowo[edytuj | edytuj kod]

2001 Polska Karpacz 13. miejsce[e]

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata[edytuj | edytuj kod]

Sezon 1999/2000
Kuopio K120 Kuopio K120 Predazzo K120 Predazzo K120 Villach K90 Zakopane K116 Zakopane K116 Oberstdorf K115 Garmisch-Partenkirchen K115 Innsbruck K110 Bischofshofen K120 Engelberg K120 Engelberg K120 Sapporo K120 Sapporo K120 Hakuba K120 Willingen K120 Willingen K120 Bad Mitterndorf K185 Iron Mountain K120 Iron Mountain K120 Lahti K116 Lahti K116 Trondheim K120 Oslo K115 Planica K185 punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - 60 61 - - - - - 0
Sezon 2000/2001
Kuopio K120 Kuopio K120 Kuopio K120 Oberstdorf K115 Garmisch-Partenkirchen K115 Innsbruck K108 Bischofshofen K120 Harrachov K185 Harrachov K185 Park City K120 Hakuba K120 Sapporo K120 Sapporo K120 Willingen K120 Willingen K120 Oberstdorf K185 Oberstdorf K185 Falun K115 Trondheim K120 Oslo K115 Planica K185 punkty
- - - - - - - - - 55 - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2001/2002
Kuopio K120 Kuopio K120 Titisee-Neustadt K120 Titisee-Neustadt K120 Villach K90 Engelberg K120 Engelberg K120 Predazzo K120 Predazzo K120 Oberstdorf K115 Garmisch-Partenkirchen K115 Innsbruck K120 Bischofshofen K120 Willingen K120 Zakopane K120 Zakopane K120 Hakuba K120 Sapporo K120 Lahti K116 Falun K115 Trondheim K120 Oslo K115 punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - q - - - 0
Sezon 2002/2003
Ruka K120 Ruka K120 Trondheim K120 Trondheim K120 Titisee-Neustadt K120 Titisee-Neustadt K120 Engelberg K120 Engelberg K120 Oberstdorf K115 Garmisch-Partenkirchen K115 Innsbruck K120 Bischofshofen K120 Liberec K120 Zakopane K120 Zakopane K120 Hakuba K120 Sapporo K120 Sapporo K120 Bad Mitterndorf K185 Bad Mitterndorf K185 Willingen K120 Willingen K120 Oslo K115 Lahti K116 Lahti K116 Planica K185 Planica K185 punkty
q q q q - - q q q q - - - - - - - - - - - - q q q 39 - 0
Sezon 2003/2004
Ruka K120 Ruka K120 Trondheim K120 Titisee-Neustadt K120 Engelberg K125 Oberstdorf K120 Garmisch-Partenkirchen K115 Innsbruck K120 Bischofshofen K125 Liberec K120 Liberec K120 Zakopane K120 Zakopane K120 Hakuba K120 Sapporo K120 Sapporo K120 Oberstdorf K185 Willingen K130 Park City K120 Lahti K116 Kuopio K120 Lillehammer K120 Oslo K115 punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - q q q - - - - 0
Sezon 2005/2006
Ruka HS142 Ruka HS142 Lillehammer HS134 Lillehammer HS134 Harrachov HS142 Harrachov HS142 Engelberg HS137 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS125 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Willingen HS145 Lahti HS130 Kuopio HS127 Lillehammer HS134 Oslo HS128 Planica HS215 Planica HS215 punkty
q q - - q q - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Letnie Grand Prix[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2002 niesklasyfikowany
2003 41.[12]

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Grand Prix[edytuj | edytuj kod]

2002
Hinterzarten K95 Hinterzarten K95 Courchevel K120 Lahti K116 Lahti K116 Innsbruck K120 punkty
q 46 q - - - 0
2003
Hinterzarten K95 Courchevel K120 Predazzo K120 Innsbruck K120 punkty
51 17 - - 14
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
1997/1998 niesklasyfikowany[13]
1999/2000 219.[13]
2000/2001 204.[13]
2001/2002 35.[13]
2002/2003 66.[13]
2003/2004 niesklasyfikowany
2004/2005 100.[14]
2005/2006 132.[15]

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 26 stycznia 2002 Stany Zjednoczone Westby Snowflake K-106 111,0 m 113,5 m 253,0 pkt 1.
2. 27 stycznia 2002 Stany Zjednoczone Westby Snowflake K-106 108,0 m 112,5 m 243,8 pkt 2. 0,3 pkt Hans Petrat

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego[edytuj | edytuj kod]

Opracowano na podstawie materiału źródłowego:[13]

Sezon 1997/1998
Velenje Rælingen Zakopane Zakopane Frenštát pod Radhoštěm Frenštát pod Radhoštěm Oberhof Oberhof Hakuba Hakuba Chamonix Chamonix Lahti Lahti Lahti Oberwiesenthal Oberwiesenthal Sankt Moritz Sapporo Sapporo Sapporo Garmisch-Partenkirchen Garmisch-Partenkirchen Liberec Liberec Villach Westby Westby Planica Planica Reit im Winkl Iron Mountain Iron Mountain Saalfelden Ruhpolding Oslo Willingen Willingen Ishpeming Ishpeming Schönwald Schönwald Sapporo Zaō Zaō Courchevel Courchevel Rovaniemi Ruka Ruka punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 57 53 - - - - - - - - - - 0
Sezon 1999/2000
Velenje Velenje Villach Villach Oberstdorf Zakopane Zakopane Rælingen Hakuba Hakuba Trondheim Trondheim Kuopio Lahti Lahti Innsbruck Engelberg Gallio Gallio Sapporo Sapporo Sapporo Brotterode Lauscha Braunlage Braunlage Hakuba Hakuba Courchevel Courchevel Berchtesgaden Saalfelden Mislinja Westby Westby Planica Planica Ishpeming Ishpeming Schönwald Titisee-Neustadt Eisenerz Eisenerz Zaō Zaō Våler Våler Harrachov Harrachov Rovaniemi Ruka punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 17 - - - - - - - - - - - - 40 36 - - - - - - - - - - - - 14
Sezon 2000/2001
Velenje Velenje Villach Oberstdorf Rælingen Rælingen Winterberg Sankt Moritz Innsbruck Bischofshofen Sapporo Sapporo Sapporo Brotterode Brotterode Lauscha Lauscha Ramsau Schönwald Westby Westby Titisee-Neustadt Planica Iron Mountain Iron Mountain Ishpeming Chamonix Chamonix Zakopane Zakopane Vikersund Vikersund Harrachov Harrachov Våler Zaō Zaō Örnsköldsvik Örnsköldsvik Hede punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - 41 47 - - 22 36 40 - - - - q q - - - - - 41 28 40 12
Sezon 2001/2002
Velenje Velenje Villach Villach Oberstdorf Rælingen Rælingen Calgary Calgary Park City Park City Oberhof Ruka Ruka Lahti Lahti Sankt Moritz Engelberg Innsbruck Sapporo Sapporo Sapporo Bischofshofen Bischofshofen Ishpeming Ishpeming Courchevel Courchevel Lauscha Westby Westby Braunlage Braunlage Gallio Gallio Planica Iron Mountain Iron Mountain Schönwald Schönwald Zaō Zaō Vikersund Vikersund Vikersund punkty
- - - - - - - 19 - 18 16 - - - 38 33 - - - 32 14 4 - - - - - - - 1 2 - - - - - - - - - - - 42 33 29 290
Sezon 2002/2003
Lahti Lahti Liberec Liberec Sankt Moritz Engelberg Seefeld Bischofshofen Sapporo Sapporo Sapporo Planica Planica Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Braunlage Braunlage Willingen Zakopane Zakopane Eisenerz Eisenerz Westby Brotterode Brotterode Lauscha Ishpeming Ishpeming Ishpeming Ruhpolding Ruhpolding Zaō Zaō Stryn Stryn punkty
77 75 - - 62 - 77 - - - - - - - - - - - - - - - 15 - - - 11 14 6 - - - - - - 98
Sezon 2003/2004
Lillehammer Lillehammer Sankt Moritz Engelberg Seefeld Planica Planica Sapporo Sapporo Sapporo Bischofshofen Bischofshofen Braunlage Braunlage Brotterode Brotterode Zakopane Westby Westby Iron Mountain Iron Mountain Kuopio Kuopio Vikersund Vikersund punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 45 42 0
Sezon 2004/2005
Rovaniemi Rovaniemi Lahti Lahti Harrachov Harrachov Sankt Moritz Engelberg Engelberg Seefeld Planica Planica Sapporo Sapporo Sapporo Bischofshofen Bischofshofen Lauscha Lauscha Braunlage Braunlage Brotterode Brotterode Westby Westby Iron Mountain Iron Mountain Vikersund Vikersund Zakopane punkty
56 56 76 56 - - - - - - - - 38 38 44 - - - - - - - - 25 21 27 20 - - - 31
Sezon 2005/2006
Rovaniemi Rovaniemi Harrachov Sankt Moritz Engelberg Engelberg Planica Planica Sapporo Sapporo Sapporo Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Braunlage Braunlage Villach Villach Zakopane Zakopane Iron Mountain Iron Mountain Brotterode Vikersund Vikersund Bischofshofen Bischofshofen punkty
52 50 30 - - - - - 33 38 32 - - - - - - - - - - - - - - - 1
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2002 niesklasyfikowany[16]
2003 17.[17]
2005 41.[18]

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego[edytuj | edytuj kod]

Opracowano na podstawie materiału źródłowego:[13]

2002
Velenje Velenje Oberstdorf Rælingen Rælingen Falun Calgary Calgary Park City Park City punkty
- - 53 - - - - - - - 0
2003
Velenje Velenje Calgary Calgary Park City Park City Garmisch-Partenkirchen Garmisch-Partenkirchen Trondheim Trondheim punkty
- - 14 6 17 5 - - - - 117
2005
Velenje Velenje Kranj Einsiedeln Einsiedeln Oberstdorf Oberstdorf Lillehammer Lillehammer Park City Park City Lake Placid Lake Placid punkty
- - - 39 38 38 36 12 37 17 dq 11 16 75
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Według bazy FIS Schwall urodził się 13 sierpnia, z kolei zarówno baza Adama Kwiecińskiego, jak i serwis sports-reference.com jako datę urodzenia Schwalla podają 1 sierpnia.
  2. W latach 90. XX wieku, ze względu na brak cyklów zawodów międzynarodowych przeznaczonych wyłącznie dla kobiet, były one dopuszczane do udziału w męskiej rywalizacji
  3. a b Skład zespołu: Alan Alborn, Clint Jones, Thomas Schwall, Brian Welch.
  4. a b Skład zespołu: Alan Alborn, Clint Jones, Thomas Schwall, Anders Johnson.
  5. Skład zespołu: Clint Jones, Thomas Schwall, Jim Denney, Brian Welch.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c SCHWALL, TOMMY. treadofpioneers.org. [dostęp 2018-09-01]. (ang.).
  2. a b c d e f g h i Adam Kwieciński: SCHWALL Tommy 1983.08.01 USA. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2018-09-01].
  3. Adam Kwieciński: Ishpeming USA 1998.02.21 COC Continental Cup Ski Jumping. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2018-09-01].
  4. a b Tommy Schwall. sports-reference.com. [dostęp 2018-09-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-14)]. (ang.).
  5. Tommy Schwall zakończył karierę. skijumping.pl, 2006-05-17. [dostęp 2018-09-01].
  6. Joanna Będzieszak, Karolina Mosiądz: Mistrzostwa Stanów Zjednoczonych. skijumping.pl, 2005-03-29. [dostęp 2018-09-01].
  7. Jones i Lodwick najlepsi w USA. skokinarciarskie.pl, 2006-01-24. [dostęp 2018-09-01].
  8. USA: kolejny tytuł Lodwicka. skokinarciarskie.pl, 2004-03-21. [dostęp 2018-09-01].
  9. Tommy Schwall specjalnie dla skijumping.pl. skijumping.pl, 2002-11-04. [dostęp 2018-09-01].
  10. Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2018-09-01].
  11. The American Ski Jumping Hall of Fame – Inductees. americanskijumping.com. [dostęp 2018-09-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-21)]. (ang.).
  12. SCHWALL Tommy - Athlete Information - Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-11-12]. (ang.).
  13. a b c d e f g Adam Kwieciński: SCHWALL Tommy. [dostęp 2022-11-12].
  14. FIS Continental Cup Ski Jumping 2004/2005 - Cupstandings. fis-ski.com, 2005-03-13. [dostęp 2022-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-28)]. (ang.).
  15. FIS Continental Cup Ski Jumping 2005/2006 - Cupstandings. fis-ski.com, 2006-03-11. [dostęp 2022-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-28)]. (ang.).
  16. Letni Puchar Kontynentalny 2002. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2022-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-07)]. (ang.).
  17. Letni Puchar Kontynentalny 2003. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2022-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-07)]. (ang.).
  18. FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2005. fis-ski.com, 2005-10-09. [dostęp 2022-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-22)]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]